Róża piwonii: zasady uprawy i najlepsze odmiany

Róże piwonii w tym czasie należą do sprayu. W końcu ori nie zostały jeszcze włączone do światowej klasyfikacji jako osobny gatunek. Róże piwonii otrzymały swoją nazwę ze względu na niezwykłe podobieństwo kształtu i koloru z prawdziwym piwonia... Są mniejsze, ale wciąż większe niż większość gatunków. róże.

Treść:

• Opis róż piwonii
• Reprodukcja róży piwoniowej
• Wszystko o sadzeniu sadzonki
• Porady dotyczące pielęgnacji
• Korzystanie z róży piwonii

Opis i najlepsze odmiany

Początek historii róż piwonii położył pod koniec ubiegłego wieku angielski ogrodnik David Austin. Dlatego czasami nazywa się je Ostinkami. Kwiaty składają się z ogromnej liczby płatków skompresowanych w owijce. W większości odmian nie rozwijają się w pełni, zachowując swój wygląd bez znaczących zmian do końca kwitnienia. Cechy róż piwonii, pozwalające wyróżnić je na osobną grupę:

1. Kształt kwiatu jest pompatyczny, miseczkowaty lub rozetowy.
2. Szybki wzrost i rozwój krzewu.
3. Silny i przyjemny aromat większości odmian.

Róże piwonii różnią się od innych róż nie tylko kształtem kwiatu, ale także dobrą wytrzymałością. Wymagający minimalnej konserwacji krzew szybko zamienia się w dekorację ogrodową. Kolory są zróżnicowane, od białego z różowym odcieniem do ciemnego fioletu. Nie ma czystej bieli.

Obecnie znanych jest około 200 odmian piwonii (angielska, ostinka). Pomimo bezpretensjonalności warunków uprawy, nie wszystkie z nich są w stanie wytrzymać mrozy. Dlatego liczba odmian rosnących w naszych warunkach klimatycznych jest ograniczona. Niemniej jednak jest wystarczający wybór, aby udekorować ogród różami angielskimi o różnych kolorach i wysokościach krzewów.

Główne odmiany róż piwonii:

• Constance Spry powstała w połowie ubiegłego wieku w 1961 roku. Odmiana należy do wspinaczki. Wysokość krzewu wynosi 6 m, szerokość 3 m. Pędy pokryte są małymi cierniami. Liście są twarde, duże. Do wzrostu potrzebne jest wsparcie. Kwiaty o średnicy do 14 cm są ułożone w grupy po 4…6 na kwiatostan. Pachnący. Kwitnie wczesnym latem przez kilka tygodni. Może rosnąć w półcieniu.
• Miranda to stosunkowo nowa odmiana (2005). Kwiaty różowe, na zewnątrz jasne, bliższe bieli. Wewnętrzne są jasnoróżowe. Aromat jest słaby. Krzew nieduży, do 1,5 m wysokości. Kwiaty są pojedyncze. Odmiana dobrze znosi półcień i wilgotną glebę. Kwiaty nadają się do cięcia. Krzew kwitnie 2 razy w roku.
• Rosalind z kremowymi płatkami.
• Tranquility (2012) ma krzew o wysokości 1,2 m i kulistym kształcie. Możesz uprawiać ją jako drzewo pnące, biegając na podporze lub pozwolić krzewowi rosnąć na boki. Na łodygach prawie nie ma cierni. Kwiaty są zbierane w kwiatostany po 3 ... 5 sztuk. Płatki są białe z żółtawym odcieniem, rozjaśniają się w trakcie kwitnienia. Odmiana o ponownym kwitnieniu.
• Claire Austin ma wyrafinowany zapach. Wysokość krzewu wynosi 1,5 m, szerokość 1 m. Kwitnie 2 razy w sezonie. Kwiaty są białokremowe, do 10 cm średnicy. Ułożone w 2...3 sztuki na kwiatostan. Odmiana jest odporna na choroby, dobrze toleruje wilgoć w glebie.
• Alabaster ma gęste, podwójne kwiaty o delikatnym aromacie. Znajdują się one pojedynczo na wysokiej łodydze. Nadaje się do cięcia. Wysokość krzewu wynosi 0,9 m, szerokość do pół metra. Kwitnie 2 razy w roku.
• Graham Thomas (1983) - jedna z najlepszych odmian J. Austina.Kwiaty o jasnożółtych płatkach o średnicy do 12 cm ułożone są w grupy po 3...5 sztuk. Zapach nie jest mocny, ale przyjemny. Dwukrotnie różni się obfitym kwitnieniem. Za pierwszym razem jest obfity, za drugim jest słabszy. Wysokość krzewu w naszym klimacie dochodzi do 1,5 m, w rejonach południowych do 3 m. Odmiana odporna na choroby i warunki atmosferyczne.
• Golden Celebration jest podobna do poprzedniej, ale średnica kwiatu jest bardzo duża. Do 16 cm Kolor płatków jest miodowo-żółty. Kwiaty pachną. Kwitnienie trwa przez całe lato. Krzew jest odporny na choroby i wysoką wilgotność.
• William Shakespeare z bardzo pachnącymi jaskrawoczerwonymi lub fioletowymi kwiatami. Średnica kwiatu do 8 cm, wysokość krzewu 2 m, szerokość do 1,2 m. Odmiana jest odporna na choroby, zmiany temperatury i wilgotności. Kwitnie 2 razy w roku. Pierwsze kwitnienie jest obfite, drugie długo, aż do mrozów.
• Benjamin Britten ma oryginalny kształt kwiatu. Jej płatki nie otwierają się do końca kwitnienia, tylko lekko otwierają podwójną wewnętrzną część. Kolor płatków jest pomarańczowy. Średnica kwiatu sięga 12 cm, znajdują się w grupach do 3 sztuk. Aromat jest mocny i przyjemny. Wysokość krzewu wynosi 1 m, szerokość 70 cm, kwitnienie długie, ale niezbyt obfite.
• Munstead Wood ma niski, do 1 m wysokości krzew. Szerokość 0,6 m. Odmiana odporna na choroby. Kwiaty średniej wielkości są zbierane w 3 ... 5 kawałkach na kwiatostan. Płatki są aksamitne, podczas kwitnienia zmieniają kolor, stając się ciemniejsze, na czarno-czerwone. Kwiat dobrze się otwiera, pod koniec kwitnienia widoczne stają się pręciki.

Reprodukcja róży piwoniowej

Do uprawy róż piwonii stosuje się szczepienie na podkładce Rosa laxa. Różnią się tym, że nie dają wzrostu korzeni. Latem pączkowanie stosuje się w nacięciu w kształcie litery T na pędzie. Umieszcza się w nim nerkę z tarczą, odciętą bezpośrednio przed zaszczepieniem. Są starannie przymocowane plastrem medycznym, połączenie jest pokryte lakierem ogrodowym. Wskazane jest wykonanie osłony przeciwsłonecznej. Kiedy młody pęd zaczyna wyrastać z pąka, ochrona jest usuwana. Z biegiem czasu łatka mocująca jest również usuwana. Jeśli tego nie zrobisz, wilgoć i składniki odżywcze wkrótce przestaną płynąć do pędu i wyschną.

Reprodukcja róż piwonii jest szczególnie popularna wśród ogrodników-amatorów. sadzonki.

Można to zrobić zimą. Aby to zrobić, trzymaj sadzonki w wilgotnej gazecie umieszczonej w plastikowej torbie, aż na końcu pędów utworzy się kalus i wykiełkują pąki. Posadzona w doniczce, przykryta szklanym słojem. Latem przesadza się je w półcieniu.

W pobliżu można sadzić nabyte niedawno sadzonki. Wycina się je z tegorocznych pędów, które już trochę zdrewniały i nie uschną. Weź 3-listną łodygę. Dwie dolne są odcięte, górne pozostawione w całości lub w części. Zanurzony w luźnej glebie do górnego pąka. Przykryj słoikiem, stwórz szklarnię. Teraz popularna stała się metoda uprawy sadzonek róż w bulwie ziemniaka, z której wstępnie wycina się oczy.

Wszystko o sadzeniu sadzonki

Gleba do uprawy róż musi być pożywna. Przed sadzeniem wprowadza się dużą ilość gnijącego obornika. Najlepiej nadaje się koń, ale ze względu na jego niedostępność używane są inne typy lub kompost.

Cechy lądowania:

• Przygotowuje się dół o głębokości 50 cm i szerokości 1 m. W miejscach o bliskim występowaniu wód gruntowych układa się warstwę drenażową z połamanych cegieł, odłamków, keramzytu, tłucznia kamiennego. Wypełnij go ziemią, przykryj kopcem na dole.
• Zbadać system korzeniowy krzak. Grube korzenie penetruje się poprzez odcięcie ich o kilka milimetrów. Usuń uszkodzone lub suche korzenie. Korzenie są traktowane lekami, które stymulują szybki wzrost. Jeśli ich tam nie ma, zanurza się je w glinianej gadaninie.
• Ustaw krzak w otworze. Głębokość zanurzenia zależy od warunków temperaturowych regionu. W miejscach, gdzie zimy są często mroźne i bezśnieżne. Eksperci radzą pogłębić krzak o 10 cm, co uchroni go przed całkowitym zamarznięciem w surową zimę.

Miejsce musi być oświetlone światłem słonecznym przez co najmniej 3 godziny dziennie. Pod dużymi drzewami lub po północnej stronie budynku róża piwonii praktycznie nie zakwitnie.

Odległość między krzakami do sadzenia grupowego powinna wynosić co najmniej 50 cm, a dla bujnych krzewów do 1 m. Można je sadzić w formie trójkąta. Więc szybko uformują się z nich zarośla. Przycinając, nadaj krzewowi pożądany kształt. W rezultacie uzyskuje się oryginalne kompozycje obficie kwitnących krzewów róż. Do sadzenia w grupach zaleca się wybrać krzewy o tym samym tempie wzrostu lub posadzić je, biorąc pod uwagę wysokość dorosłego krzewu.

Porady dotyczące pielęgnacji

Po posadzeniu różę podlewa się 1-2 wiadrami zimnej wody. Koło pnia jest ściółkowane trocinami, torfem, humusem lub skoszoną trawą. To ochroni glebę przed wysychaniem i zmniejszy ilość podlewania. Pierwsze sześć miesięcy jest często podlewane co kilka dni.

W przyszłości, w miarę rozwoju, zmniejsza się liczba podlewania. Róże sadzone w półcieniu lub dobrze ściółkowane wymagają mniej podlewania. Do jednego krzaka dodaje się jednorazowo od 12 do 15 litrów wody. Podlewane wieczorem.

W następnym roku po posadzeniu zaczynają karmić róże. Nawozy stosuje się:

• Wczesną wiosną różany dressing zakupiony w kwiaciarni.
• Na początku czerwca - nawozy azotowe.
• Podczas tworzenia pąków - fosfor i potas.

Za dużo nawozy mineralne może prowadzić do żółknięcia liści, a nawet śmierci rośliny. Przycinanie róż pomaga przygotować rośliny na zimę, a wiosną i latem uformować krzew o pożądanym kształcie. Wszystkie pędy są skrócone o jedną trzecią długości. Na zimę są chronione przed mrozem, aby pąki i pędy nie zamarzły.

Aby stworzyć bujny krzew, przycina się tylko cienkie pędy. Aby utworzyć zaokrągloną koronę, odetnij 2/3 długości łodygi. Róże piwonii nie są uszkadzane przez szkodniki i choroby.

Korzystanie z róży piwonii

Pomimo tego, że róże piwonii pojawiły się stosunkowo niedawno, dzięki swoim pozytywnym cechom udało im się zdobyć serca ogrodnika. Sadzi się je pojedynczo lub w grupach. Tworzą kompozycje z odmian o różnych kolorach lub na pierwszym planie sadzone są inne rodzaje róż.

Róże piwonii dobrze wyglądają na tle drzew iglastych, winogrona lub powojniki o kontrastujących kolorach.

Wykorzystanie róż piwonii do tworzenia bukietów jest powszechne. Ze względu na swoją urodę, bogactwo kolorów i aromat są szczególnie popularne wśród panien młodych. Służą do tworzenia bukietów ślubnych, służą do ozdabiania sal na imprezy okolicznościowe.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: