Tuja sferyczna

Aby udekorować swoje podwórko lub działkę, wystarczy przemyśleć kilka ciekawych jej elementów. Najlepiej, jeśli są to nasadzenia naturalne, które dobrze wpasują się w krajobraz i będą cieszyły oko przez cały rok. Idealnie sprawdzi się w tym przypadku tuja, który przez długi czas zachowuje swój zadbany wygląd i jest dość bezpretensjonalny w warunkach miejskich.

Treść:

• Czym jest tuja i różnorodność jej odmian
• Tuja kulista i jej cechy
• Zasady pielęgnacji kulistej tuji
• Sadzenie i hodowla krzewów

Czym jest tuja i różnorodność jej odmian

Tui to wiecznie zielone drzewa z rodziny cyprysów o symetrycznym kształcie. Mają gęstą koronę i gęste, łuskowate igły, które leżą w poprzek. U młodych drzew igły mają kształt igieł. W naturze te drzewa, a raczej krzewy, osiągają średnio 15-20 metrów wysokości, ale mogą być znacznie wyższe - do 70 metrów. W sztucznych warunkach mają zazwyczaj od 2 do 6 metrów wysokości.

Wszystkie tuje mają wspaniały, dyskretny i przyjemny zapach, są proste kwiaty i szyszki, które mogą się nie formować. Wszystkie tuje są doskonałym materiałem na żywopłoty lub tereny małej architektury, co znajduje szerokie zastosowanie w sztuce tworzenia topiary.

Odmiany tui różnią się kształtem korony: piramidalnym, kulistym, kolumnowym, w kształcie kegla, w kształcie parasola, w kształcie spodka i inne. Prawie wszystkie z nich wykorzystywane są przy projektowaniu działek i tworzeniu zielonych ogrodzeń.

Tuja kulista i jej cechy

Tuja kulista to gęsty krzew o pionowych lub zaokrąglonych stożkowych gałęziach. Igły mogą mieć różne odcienie, a sama tuja rośnie powoli, zmieniając kolor i strukturę igieł w okresie wegetacji. Dorosła tuja kulista może osiągnąć wysokość trzech metrów, a średnica rośliny może wynosić około metra.

Tuja kulista jest mało wymagająca gleba, dobrze rośnie w zacienionych miejscach, ale lepiej się rozwija i staje się trwalszy w miejscach dobrze oświetlonych.

Tuja jest również dobra, ponieważ przenosi zanieczyszczone powietrze miejskie, zadymione, zakurzone i zagazowane. Również kulista tuja jest rośliną odporną na mróz, która może wytrzymać temperatury poniżej 40 stopni. Jednak, gdy roślina jest młoda, lepiej jest ją przykryć na zimę, uprzednio ściągając koronę sznurkiem. W sztucznych warunkach roślina może żyć wystarczająco długo, nawet do 150 lat, lub może szybko obumrzeć w ciągu kilku lat, jeśli będzie źle traktowana.

Zasady pielęgnacji kulistej tuji

Podczas krojenia tui należy zachować umiar, ponieważ silny przycinanie znacznie osłabi roślinę. Pierwsze cięcie najlepiej przeprowadzić w trzecim roku życia rośliny, zanim odetniemy wierzchołki pędów, aby spowodować silniejsze krzewienie. Po tym, jak już się rozpoczęli kształtować się korona tui do woli, odcinanie wierzchołkowych pędów, gałęzi, które wykraczają poza pożądany kształt. Oprócz zachowania pięknego kształtu, przycinanie przyczynia się do „odmłodzenia” starych obszarów tui.

Tuję należy regularnie podlewać w pierwszym miesiącu sadzenia, następnie należy ją podlewać tylko raz w tygodniu, a przy silnej suszy kilka razy w tygodniu po 10-15 litrów na roślinę. Tuja reaguje na brak podlewania przerzedzaniem korony. Kilka lat po posadzeniu wskazane jest karmienie tui nawozami mineralnymi, dodając je na wiosnę. Musisz płytko poluzować tuję, dobrze reaguje na ściółkowanie i lepiej zrobić to natychmiast po podlaniu.

Ważnym punktem w pielęgnacji tui jest regularne odchwaszczanie obszaru przy pniu i ostrożne rozluźnianie na nim gleby. Zapewnia to dostęp do korzeni drzewa odpowiedniej ilości wilgoci, minerałów i tlenu oraz zapobiega nierównomiernemu rozgałęzianiu się jego korony.

Sadzenie i hodowla krzewów

Lepiej rozmnażać tuję wegetatywnie: przez podział, sadzonki i poziome warstwowanie. Zbyt trudno jest wyrosnąć z nasion. Jeśli konieczne jest wyhodowanie tui o określonym kształcie, drzewa o różnych kształtach mogą równie dobrze wyrosnąć z nasion tego samego gatunku. Dlatego lepiej jest zastosować inne metody hodowli kulistej tui.

Cięcie najlepiej wykonywać jesienią, wtedy jest to mniej traumatyczne dla tui i większe szanse na zakorzenienie się młodej rośliny. Pędy o długości nie mniejszej niż 50 cm umieszcza się najpierw w wodzie, a następnie w wilgotnej glebie w dobrze oświetlonej szklarni i stale wilgotnej.

Młode drzewa należy sadzić w odległości 0,5–3 metrów od siebie, biorąc pod uwagę rozgałęzienie ich korony i wygodę opieki nad nimi. Sadzonki sadzi się na głębokość 3-5 cm, natomiast gleba powinna składać się z piasku i darni. Po 5-7 latach drzewo uważane jest za dorosłe i można je przesadzić na stałe, wykopując je razem z grudką ziemi i przenosząc do wykopanego wcześniej dołka o głębokości 50-70 cm.

Mimo całej swojej bezpretensjonalności, kulista tuja uwielbia odpowiednią pielęgnację, a następnie przez wiele lat cieszy człowieka swoim pięknem i wyjątkowością. O każdej porze roku drzewo pozostaje praktycznie niezmienione i nie traci swojej atrakcyjności.