Biały liliowy

Wszyscy nie raz słyszeli przebojową piosenkę lat 80. ubiegłego wieku, którą wykonał Evgeny Martynov „White Lilac”. Piękna muzyka, piękne słowa… Ale sam biały bez to oczywiście ucieleśnienie późnej wiosny, wypełnione aromatami tej cudownej rośliny.

Liliowy jest prawdopodobnie najczęstszym krzewem ozdobnym w przyrodzie północnej części naszego kraju. A o pojawieniu się bzów skomponowana jest piękna bajka. Wiosna przyszła na Ziemię, wzniosła słońce wysoko w niebo, aby ogrzało całe życie na ziemi. Śnieg topniał, unosząc się w niebo w lekkich chmurach. Promienie słoneczne zaprzyjaźniły się z kroplami wody w chmurach, tworząc jasną tęczę. Wiosna zabrała najbardziej eleganckie, najjaśniejsze kolory tęczy, zmieszała je z promieniami słonecznymi, a na ziemi pojawiły się piękne kwiaty - czerwone, żółte, pomarańczowe, niebieskie. Wiosna dotarła do północnej krainy, ale miała tylko biało-fioletową farbę. Wiosna wymieszała te kolory i rzuciła je na ziemię. Tak więc na północnych szerokościach geograficznych pojawiły się krzewy bzu o niesamowitej urodzie. A kolor tych krzewów ozdobnych waha się od śnieżnobiałego do głębokiego fioletu, krusząc się w ogromną liczbę odcieni bzu.

Liliowy znany jest jako roślina uprawna od połowy XVIII wieku. Z biegiem lat uzyskano nowe odmiany bzu pospolitego. Obecnie istnieje ponad tysiąc odmian tego krzewu ozdobnego.

Każda odmiana bzu jest niesamowicie piękna! A co z zapachem kwiatów bzu! Poeci, muzycy, artyści poświęcili bzom wiele twórczych prac. Biały bez to najbardziej „czczona” odmiana tego krzewu.

Białe bzy, stado białych pęczków.
Może żyjesz, może widzisz
Jak czekam na miłość, jak o niej marzę.
Wiem, że bzy rozkwitają miłością.