Kwiat Calceolaria: jak go właściwie pielęgnować i sadzić

Są rośliny, których wyglądem przypomina ptaki, owoce, przedmioty natury nieożywionej. Często znajduje to odzwierciedlenie w nazwie kultury. Tak, na przykład, stało się z jasnożółtą kalceolarią, której nazwa jest tłumaczona z łaciny jako „kapcie”. Puszyste i zwiewne, niczym balony, kształtem torebki bardzo przypominają drewniane buty z ilustracji do bajek Andersena.

Treść:

• Rodzaje kalceolarii
• Zasady opieki
• Metody reprodukcji
• Cechy zwalczania szkodników i chorób

Rodzaje kalceolarii

Roślina stała się popularna zarówno przy projektowaniu działki ogrodowej - szczególnie często służy do tworzenia obramowania lub kompozycji zjeżdżalni alpejskiej - jak i do projektowania balkonu lub jako dekoracja pokoju.

Uważa się, że kalceolaria ma korzystny wpływ w pracy układu sercowo-naczyniowego. Roślina ładuje też pozytywną energią, przyciągając miłość, co nie dziwi: wesoła paleta żółtych, pomarańczowych, czerwonych i białych odcieni butów dostosowuje się tylko do pozytywnych emocji. Ciemne akcenty i kropki tworzą fantazyjny wzór i uzupełniają zabawny wygląd żywej kolekcji butów.

Istnieje kilka rodzajów kwiatów, różniących się głównie wielkością rośliny i kolorem kwiatostanów.

Tutaj jest kilka z nich:

• Miniaturowa kalceolaria Darwina. Gatunek ten dorasta do 12 cm, żółty pigment kwiatów rozcieńcza się plamami kasztanowca.
• Calceolaria jest delikatna. Kwiat jest nieco niższy, jego wysokość wynosi 6-8 cm, płatki są złotożółte. Czerwone kreski znajdują się bliżej środka.
• Calceolaria jest pomarszczona lub pełnolistna. Cechą gatunku jest obfite kwitnienie kultury, a także duży rozmiar krzewu. Kwiat może dorastać do półtora metra. Kwiatostany czerwonego odcienia, płynnie przechodzące w żółty. Jest to wieloletni gatunek kalceolarii. Różni się zwiększoną stabilnością. W ciepłych regionach można uprawiać rośliny na otwartym polu. W klimacie umiarkowanym kwiat sadzi się w doniczce, aby przestawić go w pomieszczeniu wraz z nadejściem pierwszych przymrozków.
• Kalceolaria wielokorzeniowa. Główną cechą charakterystyczną kwiatu jest przypominająca lianę, pełzająca struktura łodygi. Odmiana wielokorzeniowa to również roślina wieloletnia przystosowana do uprawy zarówno w ogrodzie, jak i w warunkach wewnętrznych. Kolor kwiatostanów jest żółty.
• Kalceolaria jest cienka. Różni się średniej wielkości (35-40 cm), cytrynowym odcieniem płatków. Gatunek wszechstronny pod względem warunków wzrostu.
• Kalceolaria hybrydowa... Najpopularniejszy rodzaj rośliny stosowany do uprawy balkonowej i wewnętrznej. Łączy wiele różnych odmian. Dostał swoją dystrybucję wśród kwiaciarni ze względu na różnorodność odcieni kwiatów. Istnieją odmiany bordowe, śnieżnobiałe, pomarańczowe. Wiele z nich charakteryzuje się różnorodnością. Liście są puszyste, jasnozielone. Dają roślinie dodatkowy efekt dekoracyjny.

Ciekawe, że odmiany z butami w kolorze tygrysa są znacznie bardziej kapryśne niż krewni monochromatyczni.

Tak więc, gdy dwukolorowe nakrapiane gatunki zostaną przeniesione do niekorzystnych warunków, na przykład ciepłego pomieszczenia, tracą swoje pierwotne kolory i wytwarzają monofoniczne kwiatostany.

Zasady opieki

Jeśli planuje się umieszczenie kwiatu w pomieszczeniu, idealnym miejscem będą parapety skierowane na północ.

Calceolaria uwielbia chłodne temperatury, umiarkowane światło i przeciągi. W gorącym i dusznym pomieszczeniu odpadają pąki i kwiaty rośliny. Krzew słabo rozwija się w suchym powietrzu.

W ogrodzie na miejscu sadzone są kwiaty, z dala od bezpośredniego światła słonecznego i przy wystarczającej cyrkulacji powietrza. Dlatego krzewy są zwykle umieszczane w zestawie z innymi uprawami, chroniąc delikatne buty przed promieniami.

Jednym z popularnych rodzajów kalceolarii outdoor jest odmiana pomarszczona.

Od 150 lat ten rodzaj roślin uprawiany jest na rabatach przez miłośników kwiatów. Tak więc w Anglii, na dworze legendarnej królowej Wiktorii, buty w żółte plamki, bardzo przypominające wyglądem wspaniałą orchideę, zyskały sławę faworytów. Kwiaty hodowano głównie przez sadzonki, które w zimnych porach roku trzymano w ogrodach zimowych i szklarniach.

Era faworytów szybko się skończyła. Zostały one zastąpione odmianami nagietków, które mają duże kwiatostany i żółtą barwę zbliżoną do kalceolarii. Niestety, kapryśne buty są gorsze zarówno pod względem łatwości pielęgnacji, jak i hodowli: nagietki są łatwo i szybko rozmnażane przez nasiona.

Podlewanie nie ma cech sezonowych:

• Liczy się tylko jego umiar.
• Ze względu na strukturę blaszek liściowych i kwiatostanów nie zaleca się spryskiwania rośliny w domu.
• Oznaką przedawkowania wody jest klarowanie kwiatów i liści.
• Podlewanie może prowadzić do śmierci.

Wieloletnie rodzaje butów są rzadko przesadzane. Co miesiąc karmione są nawozami mineralnymi.

Po zakończeniu kwitnienia krzak jest odcinany, a korzeń przesadzany:

• Po przycięciu wyrastają nowe pędy.
• Późnym latem można je wykorzystać jako sadzonki.
• Aby uformować sylwetkę krzaka nurkowanie jest praktykowane.
• Musisz uszczypnąć wierzchołek łodygi, pozostawiając od czterech do sześciu liści.
• Głównym celem tej techniki jest zapewnienie zwartości rośliny i zwiększenie obfitości kwitnienia.

Tak więc kalceolarii nie można nazwać kulturą bezpretensjonalną. Wymaga stałej pielęgnacji i przestrzegania wielu warunków dla dobrego kwitnienia rośliny.

Metody reprodukcji

Większość rodzajów kalceolarii są roczne... Tak więc po kwitnieniu, które zwykle trwa od wiosny do jesieni, kwiat obumiera. Ale możesz spróbować przedłużyć cykl życia ładnego krzewu.

Aby to zrobić, natychmiast po wygaśnięciu kalceolaria należy:

• Pokrój i umieść roślinę w zimnym i ciemnym miejscu na około półtora do dwóch miesięcy.
• W tym okresie glebę należy zwilżyć, ale tylko na tyle, aby podłoże nie wyschło całkowicie.
• Gdy kwiat wypuszcza pierwsze pędy, przestawia się na światło, intensywnie podlewając i nawożąc.

Jednak w drugim sezonie kalceolaria traci część swojego dekoracyjnego efektu, ponieważ roślina słabnie, co oznacza, że ​​kwitnienie maleje, a łodygi rozciągają się.

Chociaż entuzjastyczni hodowcy kwiatów również tutaj wymyślili wyjście: odcina się świeże pędy, a zrobione z nich sadzonki sadzi się na nowo.

Podłoże ukorzeniające jest wybierane jako lekkie, które zawiera:

• Torf.
• Piasek.
• Warstwa darni.
• Kompost.

Zaleca się również sadzenie sadzonek w keramzycie, a następnie przenoszenie ich do skrzynek.

Możliwe jest więc, choć nie całkowicie, ale przywrócenie poziomu kwitnienia dzięki młodemu systemowi korzeniowemu krzewu. O wiele łatwiej i skuteczniej jest rozcieńczyć kalceolarię nasionami, chociaż proces ten zajmie około sześciu miesięcy.

Rozmnażanie nasion:

• Wysiewa się późną wiosną.
• Do siewu potrzebna jest gleba, w której przeważa warstwa darni i dodawana jest część torfowa.
• Zaleca się wymieszać nasiona z talkiem przed rozprowadzeniem ich na powierzchni gleby.
• Odbywa się to ze względu na niewielki rozmiar materiału do sadzenia.
• Nie należy ich kapać, a jedynie podlewać i przykrywać folią ochronną lub innymi odpowiednimi środkami.
• Kiedy pojawiają się pierwsze pary liści, pędy należy zanurkować.
• W przypadku sadzonek należy przestrzegać warunków obecności cienia i chłodu. Najlepszą opcją jest zimna szklarnia.
• Następnie roślinę przesadza się do doniczek lub doniczek.
• Gleba powinna zawierać części liści, darni i torfu.
• Gdy krzew jest dobrze ukorzeniony, sadzi się go na stałe.
• Będziesz musiał dodać kompost i piasek do gleby i umieścić doniczki z rośliną na otwartych przestrzeniach, które są wystarczająco dobrze wentylowane.

Oczywiście najłatwiejszym sposobem na zdobycie efektownych butów jest zakup kwitnącej już rośliny w specjalistycznym sklepie. Dotyczy to przede wszystkim gatunków kwiatów jednorocznych.

Cechy zwalczania szkodników i chorób

Rośliny kapryśne, jak to często bywa z gatunki hybrydowe, podatny na wiele chorób i słabo odporny na szkodliwe owady i chrząszcze. Wymieńmy najczęstsze.

Biała zgnilizna jest na pierwszym miejscu:

• Porażkę powoduje grzyb.

W dolnej części łodygi i na korzeniach pojawiają się ciemne plamy, które wgryzły się w tkankę roślinną.

• Plamy szybko się powiększają. Mają białą grzybnię z szarym odcieniem. Łodygi stopniowo wysychają.
• Niebezpieczeństwo tego rodzaju grzyba polega na tym, że infekując system korzeniowy, rozwija się i pozostaje w glebie przez długi czas. Z reguły niepiśmienna opieka i nieprzestrzeganie warunków przetrzymywania prowadzi do pojawienia się choroby.
• Aby zapobiec białej zgniliznie, podłoże do sadzenia jest dezynfekowane, co dodatkowo zapewnia dobry drenaż i napowietrzanie gleby. Suche obszary są odcinane. Roślinę ratują preparaty z grupy grzybobójczej.

Spośród owadów pojawiających się na butach najczęstsze są różnego rodzaju owady łuskowe.

• Na liściach w miejscu składania jaj tworzą się ciemnobrązowe lub żółte ślady. Pasożyty wypompowują sok z komórek. W ten sposób liście zwijają się i odpadają. Rozwój kwiatu ustaje i po krótkim czasie kalceolaria obumiera.
• Wypędzenie szkodników jest dość trudne i czasochłonne. Możesz spróbować się ich pozbyć za pomocą roztworu mydła zawierającego alkohol.

Test wrażliwości roślin przeprowadza się wstępnie na jednym liściu.

Spośród silniejszych i skuteczniejszych leków stosuje się Actellic lub Phosbecid. Jeśli nie boisz się trudności związanych z hodowlą i pielęgnacją kalceolarii, zapraszamy do klubu miłośników niezwykłej i eleganckiej rośliny. Po zdobyciu niezbędnych umiejętności dbanie o kwiat stanie się przyjemnym przeżyciem, które hojnie opłaci się niesamowitymi butami, skutecznie zarośnięty na balkonie, parapet lub łóżko ogrodowe.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.