Cietrzew - wiosenny kwiat: opis, odmiany i zasady pielęgnacji

Pardwa - kwiat z rodziny Liliaceae, to jeden z najpiękniejszych wiosennych kwiatów. Jako pierwszy zadowoli ogrodników, ponieważ zaczyna kwitnąć już w kwietniu - na początku maja cietrzewie wyglądają szczególnie pięknie podczas sadzenia obok tulipany... Łacińska nazwa tego kwiatu to Fritillaria, z języka łacińskiego tłumaczy się to jako „szklanka do kości” - roślina otrzymała tę nazwę ze względu na specjalny kształt pąka.

Treść:

• Opis i cechy kwiatu
• Rodzaje i odmiany leszczyny
• Rosnące cietrzewie i opieka nad nimi
• Metody hodowlane dla cietrzewia
• Choroby i szkodniki leszczyny

Opis i cechy kwiatu

Zewnętrznie roślina przypomina małą palmę: to nie przypadek, że leszczyna jest również nazywana rajskim drzewem. Jest to roślina bulwiasta: bulwa składająca się z mięsistych łusek wymaga ostrożnego i ostrożnego obchodzenia się, ponieważ wskaźnik przeżywalności po lądowanie... Liście mają kształt podłużno-lancetowaty, charakteryzują się krętym ułożeniem w dolnej części łodygi.

Główną cechą leszczyny, od której ma swoją nazwę, jest niezwykły kształt i kolor pąków.

Duże kwiaty są ułożone pojedynczo lub są zbierane w kwiatostany, w każdym razie pąki są odrzucane. Posiadają charakterystyczny ostry zapach – służy jako naturalny odstraszacz krety i gryzonie z terenu. W zależności od rodzaju kwiaty mogą mieć różne odcienie i kolory, mogą być fioletowe, pstrokate, żółto-fioletowe itp. Rośliny wyglądają szczególnie pięknie, gdy sadzi się je w klombach w małych grupach.

Cietrzew jest bylina Roślina: W przeciwieństwie do wielu roślin bulwiastych, nie trzeba jej co roku wykopywać i przesadzać. Jednak żarówka musi być dobrze nagrzana przez słońce, aby przygotować się do następnego rozkwit: jeśli upał nie wystarczy, w przyszłym roku cietrzew może w ogóle nie zakwitnąć.

Rodzaje i odmiany leszczyny

Istnieje kilka dziko rosnących leszczyny, znacznie różniących się od siebie. Najczęstsze i najciekawsze gatunki leszczyny:

• Leszczyna szachowa, która jest przedstawicielem sekcji Eufritillaria. W ogrodach Europy i Azji uprawiana jest od XVI wieku, rozpowszechniła się dzięki ciekawemu biało-bordowemu kolorowi kwiatów: plamy są rozłożone, sam pączek ma kształt dzwon... Jest to dość wysoka roślina - długość łodygi sięga 35 cm.
• Leszczyna cesarska to piękna roślina z dużymi żółto-pomarańczowymi pąkami. Wysokość leszczyny osiąga 1 metr, jej osobliwością jest to, że liście wierzchołkowe znajdują się nad kwiatami w kształcie korony. Wygląda bardzo ciekawie, jest prawdziwą ozdobą ogrodu w miesiącach wiosennych.
• Cietrzew rosyjski to roślina, która rośnie dziko w strefie stepowej. Ma bordowe kwiaty w formie dzwony i wysoka łodyga. roślina ta nazywana jest pierwiosnkiem - zaczyna kwitnąć w marcu-kwietniu natychmiast po stopieniu śniegu. Niestety, z powodu pięknych pąków często jest bezmyślnie niszczony – dziś gatunek ten figuruje w Czerwonej Księdze.
• Cietrzew Michajłowski to niska roślina, długość łodygi nie przekracza 20 cm.Jego osobliwością są piękne dwukolorowe pąki, mają jasny żółto-fioletowy kolor.
• Cietrzew perski to jedna z najbardziej ciepłolubnych odmian. Popularną odmianą jest Ivory Bell o nietypowym kolorze płatków - mają kolor żółto-zielony, czasem z cytrynowym odcieniem.
• Cietrzew żółty - roślina o jasnożółtych, dużych pąkach, widocznych z daleka. jest to gatunek skarłowaciały, wysokość łodygi nie przekracza 30 cm.

Wszystkie rodzaje leszczyny można wykorzystać nie tylko do uprawy na kwietniki, ale także do ozdabiania zjeżdżalni alpejskich czy sadzenia w grupach na krawężnikach wzdłuż ścieżek. Wyglądają po prostu świetnie, zwłaszcza, że ​​kwitną, gdy w ogrodzie nie ma jeszcze innych jasnych kolorów. Wybierając kilka odmian cietrzewia, możesz eksperymentować z odcieniami kolorów pąków.

Rosnące cietrzewie i opieka nad nimi

Rosnące leszczyny nie jest bardzo trudnym procesem, te kwiaty trudno nazwać szczególnie kapryśnymi. Wymagają jednak spełnienia kilku warunków koniecznych, aby żarówka nabrała wystarczającej mocy na następne rozkwit.

Aby zobaczyć piękne pąki w ogrodzie, musisz zapewnić następujące warunki do uprawy leszczyny:

• Cebule sadzi się jesienią w klombie, lepiej zrobić to we wrześniu-październiku przed nadejściem chłodów. Glebę należy ściółkować, aby chronić cebulki przed zamarzaniem. Jeśli są zimne, cebulki mogą po prostu nie wykiełkować.
• Ponieważ żarówki nie mają zewnętrznych łusek ochronnych, należy obchodzić się z nimi ostrożnie. Aby zapobiec gniciu przed ich sadzeniem proces słaby roztwór nadmanganianu potasu.
• Głębokość studni dla lądowanie wynosi 12 cm dla odmian nisko rosnących i około 20 cm dla odmian wysokich. Aby zapobiec rozkładowi korzeni, konieczne jest zapewnienie dobrego odpływu wody: w tym celu dno otworów jest pokryte grubym piaskiem. Gleba nie powinna być zbyt zimna i mokra - sprzyja to również szybkiemu rozkładowi.
• Najbardziej odpowiednie dla leszczyny są lekkie gleby odżywcze, jako źródło składników odżywczych można wykorzystać torf.
• Rośliny podlewa się około 1-2 razy w miesiącu, gleba nie powinna wysychać. W którym podlewanie nie powinno być zbyt częste - może to prowadzić do próchnicy korzeni.
• Najlepszy opatrunek odbyła się dwukrotnie - w połowie kwietnia i pod koniec kwitnienia. Podczas gdy pąki jeszcze nie wyblakły, popiół drzewny może być wykorzystany jako źródło minerałów – jest on rozproszony po roślinie i chochoł.

W lipcu nadziemna część leszczyny zostaje odcięta. Jest to konieczne, aby roślina miała czas na zgromadzenie zapasu składników odżywczych wystarczających do zimowania i późniejszego kwitnienia. W regionach południowych, na słonecznych, otwartych przestrzeniach, nie jest konieczne wykopywanie cebulek - będą one w stanie naturalnie uzyskać wystarczającą ilość ciepła i ponownie zakwitną w przyszłym roku. Na obszarach o klimacie umiarkowanym nadal lepiej jest usunąć cebulki z ziemi i dobrze je wysuszyć. Najlepszym miejscem do suszenia jest ciepłe i suche poddasze.

Metody hodowlane dla cietrzewia

Roślinę można rozmnażać wegetatywnie i posiew... Pierwsza opcja polega na rozmnażaniu za pomocą cebulek niemowlęcych: można je łatwo oddzielić od cebulki matki co dwa lata, w tym przypadku nie będą musiały długo rosnąć przed rozpoczęciem rozkwit... Jeśli bulwa składa się z dwóch dużych płatków, możesz po prostu podzielić ją na pół i dobrze wysuszyć, uzyskując dwie rośliny. Jednak takie połówki są mniej odporne na próchnicę i trzeba je posadzić nieco wcześniej.

Rozmnażanie leszczyny przez nasiona pozwala eksperymentować z odcieniami pąków podczas krzyżowania dwóch odmian lub dwóch gatunków w celu uzyskania hybrydy.

Po kwitnieniu roślina tworzy pudełko z owocami: po wyschnięciu można zbierać nasiona, które po zebraniu są natychmiast umieszczane w glebie.W przypadku leszczyny trzeba wybrać dobrze ogrzany obszar, biorąc pod uwagę fakt, że będą rosły w jednym miejscu przez kilka lat.

Nasiona umieszcza się w ziemi na głębokość około 1 cm i przykrywa 2 cm warstwą torfu, a pierwsze pędy można zobaczyć na wiosnę. Odległość między bruzdami powinna wynosić co najmniej 10 cm, aby zapewnić dobry drenaż. Sadzonki należy regularnie karmić, aby zapewnić im wszystko, czego potrzebują do wzrostu. Od drugiego roku cebulki należy wykopać i przechowywać w suchym miejscu, aby zapobiec ich gniciu. Leszczyna zacznie kwitnąć w czwartym roku po posadzeniu nasion. Dla ogrodników zawsze interesujące jest obserwowanie wyników krzyżowania dwóch odmian - mono jest uzyskanie pąków o ciekawym niestandardowym kolorze lub nietypowym rozmiarze.

Choroby i szkodniki leszczyny

Wcześnie kwitnące rośliny mniej cierpią z powodu szkodnikiniż inni członkowie bulwiastej rodziny: bledną, zanim wiele owadów zdąży się obudzić. Istnieje jednak kilka poważnych zagrożeń, które mogą poważnie zagrozić cebulom leszczyny:

• Zgnilizna żarówki. Głównymi przyczynami próchnicy są nadmiar wilgoci i zwiększona ilość azotu nawozy w glebie. Nawet jeśli żarówka zaczyna gnić, łatwo jest ją uratować: w tym celu zgniły obszar jest starannie wycinany ostrym nożem, a miejsca otoczenia są przetwarzane fungicydy.
• Chrząszcz liliowy i grzechotka cebulowa mogą uszkodzić liście rośliny. Jednak zdarza się to dość rzadko - specyficzny zapach odstrasza owady i zaczynają jeść liście tylko wtedy, gdy w pobliżu nie ma innych roślin.
• Cebulki mogą uszkodzić roztocza cebulki korzeniowej lub Niedźwiedź... Przegryzają skorupę i żywią się miazgą rośliny. Jeśli co najmniej jedna cebula została zaatakowana, leszczyny nie można sadzić na tym obszarze przez kilka lat. Do zwalczania szkodników można użyć fudazolu i karbofosu - służą one do marynowania dotkniętych cebulek.
• rdza - chorobainfekuje liście rośliny. Na górnej stronie pojawiają się żółtawe plamy, a na dolnej pojawiają się zarodniki rdzy. Dotknięte części roślin należy natychmiast usunąć, po czym traktuje się je fungicydami.

Podejmując terminowe działania, możesz całkowicie pozbyć się wszystkich przejawów chorób i zachować zdrowe cebulki do następnego okresu kwitnienia.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.