Hortensja Fries Melba: wszystko o uprawie krzewu

W większości przypadków hortensja jest kapryśną rośliną. Potrzebuje codziennego podlewania, okresowego karmienia i przycinania przez cały sezon wegetacyjny. Ale nie wszystkie gatunki wymagają opieki. Wyhodowano pewien rodzaj krzewu - Fries Melba, który świetnie czuje się w każdych warunkach pogodowych. Krzew ma najlepsze cechy związane z cudownie kwitnącym pięknem.

Treść:

• Opis i zalety odmiany
• Warunki uprawy
• Metody reprodukcji
• Jak właściwie dbać o roślinę?
• Przycinanie i przygotowanie do zimy
• Możliwe rosnące problemy
• Wykorzystanie hortensji w projektowaniu strony

Opis i zalety odmiany

Hodowlę hortensji Fries melba zajmował się francuski hodowca. Po długiej pracy i próbach wyhodowania bezpretensjonalnego krzewu, w 2014 roku udało mu się zaprezentować społeczeństwu uroczą i niewymagającą nadmiernej pielęgnacji piękność - hortensję Fries Melba. Krzew jest wysoką rośliną osiągającą 2 metry wysokości. Ale jednocześnie krzew nie wygląda na szeroki ani niechlujny. Jest zwarty, ponieważ hortensja ma słabo rozwinięte gałęzie boczne. Główna łodyga działa jak sztywna podpora. Dzięki temu kwitnący krzew hortensji nie wymaga szczególnego podparcia podczas kwitnienia.

Pojawienie się pierwszych pąków odnotowuje się na początku drugiego miesiąca lata i trwa aż do nadejścia pierwszych ujemnych temperatur. W każdym regionie koniec tworzenia kwiatostanów ujawnia się na różne sposoby. Ponadto ten rodzaj hortensji ma dobrą odporność na zimę. Dlatego krzewy nie boją się silnych spadków temperatury na Syberii i Uralu.

Kwiatostany hortensji wyróżniają się nie tylko wyprostowanymi łodygami, ale także niesamowitymi rozmiarami kwiatostanów. Małe kwiaty zbiera się w jednej wiechy, osiągając długość 45-50 cm. Struktura stawów jest gęsta, wszystkie kwiaty leżą blisko siebie. Wiecha ma spiczasty kształt.

Początkowo, podczas kwitnienia, kwiatostany mają biały odcień, ale z czasem pąki stopniowo nabierają różowego, a następnie malinowego lub czerwono-winnego odcienia.

Liście rośliny mają wydłużony, kolczasty kształt. Liście gładkie, błyszczące. Są przymocowane do głównej łodygi małymi, czerwonobrązowymi ogonkami. Roślina w większości przypadków nie wymaga obfitego nasłonecznienia, dlatego można ją sadzić w półcieniu. Podczas sadzenia wymaga wilgotnej, osuszonej gleby.

Zalety hortensji Fries Melba obejmują następujące punkty:

1. Jest odporny na choroby i szkodniki.
2. Nie ma zwiększonych wymagań co do podłoża glebowego.
3. Ze względu na dość sztywną strukturę łodyg nie potrzebuje specjalnej podpórki ani podwiązki.
4. Dobrze mieszka w cieniu.
5. Mimo swoich rozmiarów nie zajmuje dużo miejsca na działce osobistej.
6. Kwiatostany krzewów są atrakcją każdej klombu.
7. Kwitnienie trwa przez długi czas.
8. Nie wymaga wzmożonej opieki nad zakwaterowaniem.
9. Nie boi się silnych mrozów, dlatego ma zdolność kwitnienia w miejscach o niskich temperaturach.

Jedynym warunkiem długotrwałego kwitnienia jest przycinanie krzewu. Zabieg należy przeprowadzić w okresie składania pąków kwiatowych, w celu obfitego kwitnienia, a także kwitnienia pąków.

Warunki uprawy

Aby posadzić roślinę tak, aby dobrze się rozwijała i pięknie kwitła, zaleca się wybranie specjalnego miejsca, w którym hortensja Frize Melba będzie się świetnie czuła.

Aby to zrobić, powinieneś wziąć pod uwagę kilka parametrów wyboru krzewu:

• Krzew świetnie czuje się zarówno na słonecznej, otwartej przestrzeni, jak iw półmroku. Idealną lokalizacją byłoby jasne miejsce, z wystarczającą liczbą promieni oprawy, ale jednocześnie zaleca się, aby w południe parne bezpośrednie strumienie światła chroniły krzew przez cień. Sadzenie roślin nie powinno odbywać się w miejscu z dominującym cieniem. Zaleca się ukorzenienie sadzonki w miejscu o małym nasłonecznieniu.
• Gleba z mokradłami jest kategorycznie nieodpowiednia. Chociaż hortensja preferuje glebę o dużej wilgotności, bagniste gleby powodują jedynie rozkład system korzeniowy... Również bardzo suche ziemie nie mają zdolności do jakościowego wzrostu pełnoprawnego krzewu o obfitym kwitnieniu. Dlatego jeśli sadzenie odbywa się na takim obszarze, warto codziennie dodawać wymaganą ilość wilgoci odżywczej. W przeciwnym razie roślina po prostu wyschnie.
• Aby krzew nie pękał pod silnym wiatrem, zaleca się wybrać miejsce w pobliżu ogrodzenia lub od południowej strony budynku. Ponadto roślina może zachorować na przenikliwy ciągły przeciąg. Dlatego zaleca się, aby przed zejściem na ląd lepiej zbadać wszystkie oznaczone miejsca i wybrać najlepsze miejsce.
• Sadzenie należy przeprowadzić wiosną, po ustąpieniu ostatnich wiosennych przymrozków. W tym momencie gleba powinna dobrze się nagrzać o 10-15 cm, a na zewnątrz ustali się stała dodatnia temperatura.
• Glebę należy wybrać jako żyzne, gliniaste podłoże glebowe. Gleba powinna mieć lekko kwaśne środowisko pH. Należy unikać gleb z dużą ilością zawartego wapienia oraz piaskowca.

Metody reprodukcji

W przypadku reprodukcji stosuje się następujące metody reprodukcji w celu uzyskania drugiej kopii oryginału:

1. Sadzonki - niezawodny sposób na uzyskanie oryginalnej rośliny. Wiosną wymagane jest przycinanie małych pędów o wielkości do 12-15 cm Materiał do sadzenia pobiera się z gałęzi przyciętych w okresie przycinania formacyjnego. Powstałe pędy są zakopywane pod ostrym kątem w odżywczej wilgotnej glebie i przykrywane folią na wierzchu. Jest to konieczne do odtworzenia warunków szklarniowych wymaganych do szybkiego kiełkowania. Sadzonki w wilgotnej glebie i w podwyższonych temperaturach szybko tworzą młode korzenie i rosną jako samodzielna roślina. Transplantacja do stałego miejsca zamieszkania na otwartym terenie odbywa się w następnym roku. Zimą pojemniki z uzyskanymi nowymi roślinami należy przestawić w ciepłym pomieszczeniu.
2. Uzyskanie nowej rośliny można wykonać poprzez ukorzenienie sadzonek. Te ostatnie powinny być częściowo zdrewniałe. Materiał do sadzenia nie powinien mieć jednego roku ani mieć całkowicie zdrewniałych gałęzi. Wybierane są najniższe gałęzie buszu. Wybrany pęd jest cięty w fałdzie przy wybranym pąku, prawie do połowy pędu. Wkłada się do niego zapałkę, aby nie zrosła się z powrotem. Następnie pęd jest przypinany do ziemi za pomocą haczyka lub spinek do włosów. Z góry na miejsce mocowania wylewa się małą grudkę ziemi. Pęd należy okresowo podlewać, aby szybko zaczął tworzyć system korzeniowy i sam się zakorzenił.Wybór pędu i jego opuszczenie można przeprowadzić niemal w dowolnym momencie okresu wegetacyjnego. Najlepiej jednak przeprowadzić zabieg na wiosnę. W okresie letnim pęd w pełni się zakorzeni i utworzy rozwinięty system korzeniowy. W następnym roku, na wiosnę, młody krzew można całkowicie odłączyć od krzewu macierzystego i przesadzić do nowego miejsca zamieszkania.
3. Aby uzyskać nową sadzonkę, dzieląc kłącza, krzew mateczny w wieku 4-5 lat wykopuje się z ziemi i starannie oddziela za pomocą piły ogrodowej. Kłącze należy oddzielić w taki sposób, aby na powstałym młodym krzewie znajdowało się kilka dobrze rozwiniętych pędów. Cięcie posypuje się pokruszonym węglem aktywnym i sadzi w nowym miejscu zamieszkania. Ta metoda hodowli jest niezwykle rzadka. Oznacza to przeszczepienie ługu matki, co prawie nigdy nie jest wykonywane. Dlatego w celu uzyskania nowych sadzonek stosuje się metodę rozmnażania przez nakładanie warstw lub sadzonki.

Jak właściwie dbać o roślinę?

Po posadzeniu młodej sadzonki należy zachować ostrożność. Składa się z następujących stanowisk:

• Rozluźnienie okolicy korzenia - zabieg wykonuje się przed podlaniem. Jest to konieczne, aby wyeliminować chwasty, które rosną blisko systemu korzeniowego i żywią się składnikami odżywczymi niezbędnymi do wzrostu i rozwoju krzewu. A także dla krzaka, aby uzyskać niezbędny tlen w wymaganej objętości i szybkie wchłanianie wilgoci składników odżywczych podczas podlewania.
• Podlewanie - należy przeprowadzać regularnie w razie potrzeby. Nie warto przesadzać rośliny, jej system korzeniowy negatywnie reaguje na wysoką wilgotność. W przypadku przepełnienia kłącza gniją lub rozwijają się bakterie chorobotwórcze.
• Ściółkowanie - przeprowadzane tak, aby gleba pod krzakami jak najdłużej odparowywała wilgoć. Proces ten korzystnie wpływa na hortensję, zapobiegając jej wysychaniu. Ponadto przy stosowaniu ściółki chwasty nie mogą kiełkować z gleby. Ściółkowanie przeprowadza się po pierwszym podaniu wody zasilającej pod krzew. Jako ściółkę stosuje się korę drzewną lub drobne suszone trociny, doskonale sprawdza się również kruszony torf.
• Top dressing - przeprowadzany wiosną, a następnie w okresie wegetacji 2 razy w miesiącu. Wymagana jest zmiana minerał oraz nawozy organiczne... Konieczne jest nawożenie wapnem 1 raz w ciągu 28 dni.

Tak więc do rozwoju rośliny nie jest wymagana nadmierna konserwacja. Najważniejsze jest okresowe podlewanie i karmienie. Jeśli zapewnisz roślinie ściółkę, to na długi czas pozbędzie się konieczności spulchniania gleby i usuwania szybko rosnących chwastów.

Przycinanie i przygotowanie do zimy

Usunięcie nadmiaru gałęzi pod krzew Freise Melba można wykonać zarówno jesienią po kwitnieniu, jak i wiosną przed pęknięciem pąków. Lepiej przeprowadzić zabieg na wiosnę.

Aby zachować elegancki wygląd hortensji, wykonuje się następujące rodzaje przycinania:

1. Formujący - niezbędny dla młodych sadzonek. Jeśli krzew ma tylko 2-3 małe pędy, należy je bez żalu odciąć, aby pędy z rozgałęzienia nie przekraczały 20-25 cm. Jest to konieczne, aby krzew zaczął się bardziej rozgałęziać. Większe krzewy należy przyciąć do 1/3 całkowitej objętości rośliny. Ponadto eliminowane są wszystkie słabe, nieżywotne i uszkodzone gałęzie.
2. Sanitarny - przeprowadzany pod koniec listopada, po kwitnieniu rośliny. Eliminowane są wszystkie pędy, które wyschły w okresie letnim, a także te, które zostały uszkodzone mechanicznie lub dotknięte przez bakterie chorobotwórcze lub pasożyty. Wykonuje się również usuwanie wyblakłych pędów. Są eliminowane razem z 2-3 dolnymi nerkami.
3. Przerzedzanie - przycinanie gałęzi, które pogrubiają wewnętrzną strukturę buszu. Takie pędy wyrastają wewnątrz buszu, stwarzając korzystne środowisko do powstawania bakterii chorobotwórczych i kolonizacji pasożytów. Należy dokładnie zbadać wewnętrzne położenie gałęzi szkieletowych i prawidłowo je poprowadzić, kontrolować gęstość, usuwając nadmiar wzrostu.
4. Odmładzanie - jeśli krzew hortensji się zestarzeje, zaleca się go odmłodzić. Dla odmiany Fries Melba nie opracowano jeszcze żadnego konkretnego przycinania, ponieważ roślina została zaprezentowana zaledwie 3 lata temu i nie osiągnęła jeszcze swojego wieku. Dlatego stosuje się standardową procedurę przycinania dorosłego krzewu. W tym celu wszystkie stare gałęzie są usuwane, pozostają tylko silne i mocne młode pędy. Aby roślina rozwijała się szybciej, konieczne jest dodatkowe wyeliminowanie wszystkich słabych pędów.

Oprócz przycinania roślinę należy przygotować na zimę. W regionach, w których reżim temperaturowy nie spada poniżej -30 C, do pomyślnego zimowania krzewu Frise Melba nie jest wymagane żadne dodatkowe schronienie, z wyjątkiem odpowiedniego przycinania.

W przypadku, gdy krzew znajduje się w północnych regionach kraju, chociaż hortensja ma zwiększoną mrozoodporność, zaleca się przykrycie młodych sadzonek pędami i systemem korzeniowym. W tym celu w pobliżu sadzonki konstruowana jest rama, na którą nakłada się materiał pokrywający lub folię. Po opadnięciu masy śniegu na podstawę nakłada się duża zaspa. W tej formie roślina jest doskonale zachowana i nie zamarza.

Możliwe rosnące problemy

W większości przypadków hortensja Frise Melba nie reaguje na pasożyty lub bakterie chorobotwórcze. Ale w wielu sytuacjach, przy niewłaściwym umieszczeniu lub nadmiernym podlewaniu, roślina może być narażona na powstawanie następujących chorób:

• Szara zgnilizna.
• Biała zgnilizna.
• Mączniak.
• Więdnięcie o charakterze tracheomykotycznym.

Aby wyeliminować chorobę, należy użyć fungicydy chemiczne i nawadniaj krzew w miarę rozwoju choroby, najlepiej w początkowych stadiach. W przeciwnym razie infekcja rozprzestrzenia się na duże obszary i całkowicie niszczy roślinę.

W przypadku, gdy liście hortensji zaczną wysychać i metodycznie opadają, należy sprawdzić, czy w środku krzaka nie ma pasożytniczych owadów. Następujące szkodniki mogą osiedlić się na roślinie i zepsuć jej wygląd:

• Ślimaki.
• Mszyca.
• Nicienie.
• Pająk.
• Wołki.
• Roztocza.

W przypadku niewielkiej liczby osobników pasożytniczych należy je usunąć mechanicznie, ręcznie montując. W przeciwnym razie należy uciekać się do ludowych metod walki lub chemicznego nawadniania buszu. Aby roślina rosła duża, szykowna i obficie kwitła, zaleca się monitorowanie stanu zewnętrznego. Jeśli zostaną znalezione bakterie chorobotwórcze lub pasożyty, środki należy podjąć natychmiast i nie czekać, aż roślina zostanie całkowicie pokryta dolegliwością.

Wykorzystanie hortensji w projektowaniu strony

Hortensja wygląda korzystnie w każdej formie. Prezentuje się oryginalnie w otoczeniu kwiatów, dzięki wyprostowanym pędom i sporym rozmiarom. Interesująco wygląda więc sadząc roślinę wśród zimozielonych roślin.

Jeśli hortensja została uformowana w taki sposób, że dolna część wyróżnia się masywnym pniem, zaleca się sadzenie na pierwszym planie niższych odmian roślin.

Dzięki tej kompozycji uzyskuje się ciekawy wygląd. Doświadczonym ogrodnikom zaleca się sadzenie anemonów obok hortensji Fries Melba, aby wzmocnić ciekawy efekt. Na działce ogrodowej roślina będzie wyglądać w dowolnej kompozycji - zarówno w wielopoziomowym klombie, jak i w miejscu między roślinami liściastymi, a także jako roślina samodzielna.

W ten sposób młode gatunki hortensji Fries Melba mają ciekawy wygląd i jasne, ogromne kwiatostany, zebrane w wiechy. Najważniejsze, że jego uprawa nie wymaga stałej żmudnej opieki. Dla wysokiej jakości wzrostu ważna jest odpowiednia pielęgnacja i kontrola nad zewnętrznym stanem rośliny.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: