Barwienie Indigofer - co to za roślina?

Barwnik Indigofer to znana roślina, dzięki której powstają takie naturalne barwniki jak basma. Ale w Rosji roślina ta jest używana jako egzotyczny krzew zdobiący podwórko. Przed uprawą warto zapoznać się nie tylko z cechami strukturalnymi rośliny oraz jej zastosowaniem w kosmetyce i medycynie.

Treść:

• Cechy struktury barwienia indygo
• Warunki uprawy roślin
• Reprodukcja i sadzenie
• Porady dotyczące pielęgnacji
• Możliwe rosnące problemy
• Zastosowanie indigofer w medycynie
• Zastosowanie rośliny w kosmetologii
• Wykorzystanie krzewów w projekcie strony

Cechy struktury barwienia indygo

Indigofera to długowieczny krzew, który ma tendencję do zrzucania pokrywy liściowej w okresie zimowym. Roślina ma długi okres pączkowania, co jest niewątpliwie ogromnym plusem przy uprawie w ogrodnictwie domowym. Roślina żyje głównie w Himalajach.

Krzew należy do linii roślin strączkowych. W żywej przyrodzie występują różne gatunki roślin: gatunki półkrzewowe, zielne i krzewiaste.

Charakterystyka rośliny:

• Górna część blaszek liściowych i łodyg ma rzadkie pokwitanie z małymi kosmkami, co nadaje jej specyficzną jedwabistość i miękkość w kontakcie z pędami.
• Wysokość krzewu może dochodzić do 0,6-1 m.
• Blaszki liściowe są ciasno przymocowane do łodygi podłużnymi ogonkami, które mają tendencję do rozciągania się o 30 cm, ułożone parami po 3-30 sztuk na ogonek.
• Liście typu pełnokrawędziowego na łodydze ułożone są kolejno, nie przekraczają 5 cm długości, jest to liść w kształcie owalu ze spiczastymi krawędziami. Pierwsze liście pojawiają się wraz z pierwszymi promieniami wiosennego słońca - od drugiej dekady maja do pierwszych dni czerwca.
• Pąki tworzą się w kątach blaszek liściowych. Są dość długie, bujne do 15 cm. Kwiatostany mają wygląd przypominający kolce. Oddzielny pączek, kwitnący w pełnoprawny kwiat, przypomina wyglądem ćmę. Kolorystyka pąków jest zróżnicowana: fioletowa, różowa i biała.
• Zewnętrzny wygląd kwiatu jest zbliżony do dzwonka i zawiera 5 ząbkowanych płatków tej samej wielkości. Niektóre odmiany wyróżniają się specyficznym dolnym liściem, który jest nieco dłuższy niż inne. Rdzeń pąka wyposażony jest w kilkadziesiąt maleńkich pręcików, podobnych do licznych nitek. Ponadto istnieje jeden siedzący jajnik.

Kwitnienie Indigofera rozpoczyna się na początku lipca i trwa do pierwszych przymrozków. Po uschnięciu kwiatu w miejscu pąka powstaje owoc (fasola). Jest wydłużony lub kulisty. Strąki są przeważnie ciemne, z nieco owłosionymi białymi kosmkami. Ujawnienie następuje spontanicznie w miarę dojrzewania.

Warunki uprawy roślin

Odmiany indygo są szeroko rozpowszechnione na całym świecie, dlatego nie są kapryśne w uprawie. Przy sadzeniu w klimacie umiarkowanym pąki nie mają czasu na przekształcenie się w owoce po kwitnieniu. Dzięki temu rozmnażanie odbywa się wyłącznie w sposób wegetatywny.

Charakterystyczną cechą rośliny jest brak wymagań podczas uprawy na osobistej działce, co wynika z jej szybkiego wzrostu na całym terytorium. Gdy stopnie spadają, najpierw odpadają płytki liściaste, co prowadzi do przejścia egzotyki w fazę spoczynku i odpoczynku. Krzew w tym czasie pozostaje dość dekoracyjny ze względu na obecność fasoli na gałęziach.

Toleruje mrozy ze stoickim spokojem, może wytrzymać spadek temperatury do -15 C. Ale wraz z nadejściem chłodów istnieje niebezpieczeństwo zamarznięcia kłączy dla niezawodności z silnego spadku temperatury, lepiej jest przykryć go na zimę .

Roślina nie wymaga podlewania, doskonale przetrwa przez długi czas bez wprowadzania pożywnej wilgoci.

Ale jeśli roślina jest uprawiana na terytoriach południowych, zaleca się jej okresowe podlewanie. W przeciwnym razie blaszki liściowe krzewu będą małe, niepozorne, a pąki będą wyblakłe i luźne, spadając z sadzonek po dotknięciu.

Roślina nie wykazuje żadnych szczególnych wymagań dotyczących umieszczenia w gruncie. Będzie również rosła na zubożonych glebach, ale te rozwiną się bardzo szybko. Dlatego, aby uzyskać szykowny, mocny krzew, warto posadzić sadzonkę na żyznej glebie, z płytką wodą gruntową, ale nie na nizinach, a pod kłączami wymagany jest wysokiej jakości drenaż. Stała obecność wilgoci w korzeniach wywołuje rozwój infekcji grzybiczych.

Warunkiem uprawy rośliny staje się neutralna kwasowość... W przypadku odchylenia od normy sadzonka usiądzie w jednym miejscu bez rozwoju. Polecany do umieszczania w miejscach nasłonecznionych, bez lekkiego zaciemnienia. Ale jednocześnie należy wybrać taki obszar, aby krzak był chroniony przed zamarzaniem i przeciągami.

Reprodukcja i sadzenie

Rozmnażanie egzotyczne odbywa się metodą wegetatywną i nasionami. Wadą uprawy jest fakt, że w regionach północnych i na obszarach o klimacie umiarkowanym owoce nie mają czasu na formowanie się i dojrzewanie. Ale rośliny w południowych miastach dają znaczny wzrost nasion, co zapewnia wystarczającą ilość materiału do sadzenia w północnych regionach Rosji.

W przypadku rosnących sadzonek sadzonki wysiewa się w pojemnikach do sadzenia na początku stycznia:

1. Sadzonki należy najpierw przechowywać w chłodnych warunkach lodówki lub pomieszczenia o temperaturze + 2 C, aby wzmocnić odporność przyszłego krzewu, aby roślina uległa naturalnemu rozwarstwieniu. Ponadto przed sadzeniem wymagane jest namoczenie nasion w roztworze ze stymulatorem wzrostu.
2. Sadzenie odbywa się w pojemnikach, w których uprzednio wylewa się glebę piaszczysto-torfową, uprzednio zdezynfekowaną słabym roztworem nadmanganianu potasu.
3. Ziarna są umieszczane na powierzchni, lekko wciśnięte w celu zakotwiczenia. Nie jest wymagane posypywanie dodatkowej ziemi na wierzchu.
4. Po posadzeniu należy położyć szklankę na wierzchu lub rozciągnąć plastikową torbę. Takie warunki spowodują stworzenie specjalnego mikroklimatu niezbędnego do szybkiego tworzenia pędów i systemów korzeniowych.
5. Pojemniki z kiełkującą fasolą należy przechowywać w dobrze oświetlonym pomieszczeniu, w którym stała temperatura nie przekroczy +11 .. + 19 C. W sprzyjających warunkach pierwsze nieśmiałe kiełki zaczynają wykluwać się już po 8 dniach od posadzenia sadzonek.

Po 21-28 dniach kiełki w pełni wyrosną i osiągną okres, w którym można je przetransportować do oddzielnych doniczek w celu dalszego wzrostu. Zaleca się sadzenie wyrośniętych sadzonek na otwartym terenie osobistej działki dopiero na początku czerwca.Wynika to z faktu, że na różnych terytoriach w różnym czasie występuje ciepła pogoda i wystarczające ogrzewanie gleby. Na południu Rosji proces można przeprowadzić nieco wcześniej. W tym samym czasie na młodym krzewie powstają tylko 4 prawdziwe liście.

Podczas sadzenia na otwartej przestrzeni zaleca się zachowanie odległości między młodymi sadzonkami 1,5-2 m.

Od rośliny nie należy oczekiwać szybkiego kwitnienia i owocowania. Pierwsze pąki indigofera są uwalniane dopiero po 3-4 latach od umieszczenia na stałe. Polega to na tym, że w tym okresie krzew nie tylko powiększa część gruntową, ale także stopniowo rozwija system korzeniowy.

Oprócz reprodukcji nasion identyczną kopię można uzyskać za pomocą sadzonek, które przeprowadza się latem. Aby uzyskać młodą sadzonkę, musisz latem wyciąć małe gałązki rocznej rezydencji, aby miały na nich 2-3 pąki. Są zakopane podstawą w żyznej glebie, dobrze odżywionej wilgocią. Aby przyspieszyć ukorzenienie rośliny, uwolnienie młodych korzeni i zachowanie wilgoci, zaleca się przykrycie wierzchu plastikową lub szklaną butelką.

Porady dotyczące pielęgnacji

Aby wyhodować porządny krzew, musisz znać podstawowe zasady uprawy barwnika indygo. Aby to zrobić, zaleca się przestrzeganie pewnych zasad:

• Krzew uwielbia miejsca nasłonecznione, jednak w młodym wieku zaleca się go lekko zacieniać. Tylko w tym przypadku pączkowanie będzie obfite, a kwiaty będą jasne i duże.
• Wymagane jest pokrycie rośliny nie tylko na zimę, ale także przed silnymi przeszywającymi wiatrami i chłodnymi przeciągami. W przypadku braku schronienia możliwe jest wywołanie egzotycznych chorób.
• Wymagane jest monitorowanie kwasowości środowiska pH. Jeśli podczas sadzenia w gruncie podłoże glebowe było zasadowe lub kwaśne, to należy dodać mąkę dolomitową lub popiół drzewny, aby uzyskać odczyn lekko kwaśny lub obojętny.
• Podczas sadzenia na otwartej przestrzeni zaleca się przykrycie dna wnęki dobrym drenażem. Do tego celu nadają się kamyki morskie, łamana cegła lub niewielka część żwiru.
• Top dressing należy nakładać przez cały sezon wegetacyjny nie więcej niż 1-2 razy co 4 tygodnie. Aby to zrobić, złóż wniosek nawozy organicznetakich jak humus, kompost i odchody z kurczaka... Materia organiczna musi być na przemian z nawozami mineralnymi. Substancje te obejmują nitroammofosk, który zawiera potas, fosfor i azot.
• Wprowadzenie wilgotności składników odżywczych jest wymagane tylko wtedy, gdy jest to konieczne. Jeśli było mokre lato z częstymi opadami, nie należy dodawać dodatkowej wilgoci.
• Okresowo wymagane jest spulchnianie i ściółkowanie na kole pnia. W miarę postępu procedury usuwane są wszystkie chwasty, które żywią się nawozem. Ściółka jest niezbędna, aby zapobiec rozwojowi chwastów, a także zatrzymać wilgoć w glebie przez długi czas.
• W momencie nadejścia stopniowego spadku temperatury krzew jest prawie całkowicie odcięty. Procedurę przeprowadza się w taki sposób, aby pozostał mały kikut zdrewniałych pędów o wysokości nie większej niż 15 cm, a dla pomyślnego zimowania pozostałe pędy i system korzeniowy muszą być pokryte opadłymi liśćmi, świerkowymi gałęziami i innymi gałęziami.
• Gdy wypadnie masa śniegu, zaleca się wypełnienie rośliny zaspą śnieżną od góry. Takie schronienie zatrzyma ciepło w ziemi, zapobiegając zamarzaniu kłączy.

Po pierwszych ciepłych promieniach słońca zaspa topnieje, a indigofer zaczyna szybko rosnąć, wyrywając nowe zielone pędy. Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina ma czas na wyhodowanie gałęzi o długości ponad 3 m w okresie wegetacji.

Możliwe rosnące problemy

Indigofera może być podatna na różne owady, ale nie zalega na blaszkach liściowych przez długi czas. Składają larwy, które są w stanie zainfekować większość zielonej pokrywy młodej rośliny.

Po wykryciu tego rodzaju pasożytów zaleca się natychmiastowe rozpoczęcie uderzenia, a nie czekanie na dalszy rozwój sytuacji. Przy wstępnym wykryciu larw w małej objętości konieczne jest dokładne zbadanie całego krzewu i, jeśli to możliwe, odnalezienie złożonych jaj. Znalezione osady należy usunąć ręcznie lub nanieść środkami chemicznymi. Jeśli larwom udało się całkowicie wykluć i aktywnie rozpocząć pracę, jedyną opcją szybkiego uratowania egzotycznego zwierzaka jest ekspozycja na chemiczne środki owadobójcze.

Aby zapobiec inwazji szkodliwych owadów, zaleca się prowadzenie działań zapobiegawczych na wiosnę, opryskując krzew aż do kwitnienia płynu Bordeaux.

W większości przypadków roślina nie jest dotknięta chorobami chorobotwórczymi. Ale przy obfitym podlewaniu, niewłaściwym sadzeniu, gdy kłącza indygo są stale w wodzie, istnieje możliwość rozwoju pleśni na kłączach i chorób grzybowych.

Roślina powoli zaczyna więdnąć, liście żółkną i opadają przed czasem. Aby uratować krzak, pilnie konieczne jest wyrwanie go z jego siedliska, opłukanie kłączy, usunięcie dotkniętych obszarów i potraktowanie słabym roztworem nadmanganianu potasu oraz posypanie świeżych sekcji węglem aktywnym lub popiołem drzewnym. Po podjętych działaniach przeszczep do nowego miejsca zamieszkania.

Zastosowanie indigofer w medycynie

Indigofera ma nie tylko ciekawe dane dotyczące lokalizacji rośliny na podwórku, ale ma również właściwości lecznicze.

Ma działanie hemostatyczne i gojące rany.

W celu szybkiej regeneracji skóry uszkodzonej mechanicznie: otarcia, skaleczenia, stany zapalne, czyraczność, a także inne choroby, na liście i kwiaty rośliny stosuje się nalewkę alkoholową.

Doskonały środek na ropne zapalenie migdałków i zaczerwienienie tylnej ściany krtani. Zabieg przeprowadza się za pomocą nalewki do płukania ust.

Ponadto liście i pędy krzewu pomagają zapobiegać rozwojowi narośli nowotworowych, hamują rozwój białaczki i procesów zapalnych w wątrobie.

Zastosowanie rośliny w kosmetologii

W niektórych krajach Indii Indigofera jest uprawiana do celów przemysłowych. Służy nie tylko do barwienia tkanin, ale do produkcji preparatu do barwienia linii włosów - Basma. Jeśli odpowiednio weźmiesz składniki i połączysz substancję z kawą, burakami lub henną, możesz uzyskać niesamowite odcienie, które nie będą zmywać włosów przez długi czas.

Zmieniając w ten sposób odstęp czasowy przed płukaniem i proporcje składników, można farbować głowę włosów na kolor kasztanowy, czerwony, brązowy, a także czarny. Najważniejsze, aby nie nakładać basmy na własne włosy, nie ma możliwości nadawania ciemnych odcieni, wywołując zielony odcień na linii włosów.

Ponadto basma jest wykorzystywana w celach kosmetycznych do poprawy włosów. Produkt poprawia jakość włosów bez ich farbowania. Zastosowanie substancji wzmacnia cebulki cebulkowe, stymuluje przyspieszony wzrost włosów. Tworzy na skórze głowy specyficzny film ochronny, który nawilża i blokuje powstawanie łupieżu.

Wykorzystanie krzewów w projekcie strony

Indigofer jest stosowany w projektowaniu krajobrazu jako samodzielna dekoracja ogrodu, jako punkt kulminacyjny osobistej działki. Może być również używana jako główna roślina na mixborders.

W miarę możliwości całe alejki sadzi się z krzewów.Ponadto roślina świetnie nadaje się do ukrywania nieestetycznych budynków gospodarczych, dołów kompostowych i pojemników. Krzew bywa też posadzony na granicy działki jako oddzielenie od innego obszaru przydomowego.

Indigofera to duży krzew, który kwitnie przez długi czas, prawie przez całe lato.

Krzak nawet zimą nie pozwala oderwać od siebie zdziwionego i podziwiającego spojrzenia - na jego gałęziach znajdują się zakrzywione strąki fasoli. Roślina rozmnaża się głównie przez nasiona i sadzonki. Ale do sadzenia powinieneś poświęcić pewien czas i trochę się wysilić. Ponadto nie zapomnij o dbaniu o nasadzenia i monitorowaniu ich stanu zewnętrznego.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: