Instrukcja sadzenia Rogers na zewnątrz i dalszej pielęgnacji care

Rogersia to wieloletni kwiat często spotykany w klombach i ogrodach. Jest to roślina ozdobna z rodziny Kamlelomkov. Występuje na wolności w regionie Azji Wschodniej iw Himalajach. Porozmawiajmy bardziej szczegółowo o tym, jak uprawia się Rogers, jak sadzić i pielęgnować go na zewnątrz.

Co to za roślina, jak wygląda

Rogersia to kwiat zielny o dużych zielonych liściach o różnym stopniu intensywności i długich, pogrubionych, łuszczących się kłączach. Liście są palmatowe lub pierzastozłożone, przyczepione do wydłużonych ogonków. Korzenie rosną i wkrótce po posadzeniu pokrywają większość otaczającej powierzchni, czasami utrudniając rozwój innych roślin.

Kwiaty są małe, zebrane w wiechy. Najczęściej kwiaty nie mają płatków, ale czasami występuje od 1 do 5 słabo rozwiniętych płatków. Płatki są koloru białego, różowego lub czerwonego. Kwitnie latem, bliżej połowy lipca. Kwitnienie trwa 4-5 tygodni. Kwiaty pachnące, przyciągające do rośliny wiele owadów.

Ważny! Po ustawieniu wiech następuje aktywacja wzrostu pędów. W tym okresie należy go więcej podlewać, jeśli to konieczne, karmić.

Cechy uprawy Rogers na otwartym polu

Rogersia ogrodnicy nie są uważani za szczególnie kapryśną roślinę, ale planując uprawę w ogrodzie, będziesz musiał wziąć pod uwagę następujące cechy tego kwiatu:

• najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie miejsce lądowania (jeśli miejsce jest odpowiednie, egzotyczne rogery będą zachwycać pachnącymi kwiatami i ozdobnymi liśćmi przez bardzo długi czas);
• korzenie przylegają do powierzchni, nie należy ich zakopywać (maksymalna głębokość 5 cm);
• gleba musi być pożywna, w przeciwnym razie roślina będzie musiała być stale karmiona (egzotyczne kwiaty wolą lekkie, gumowate gleby);
• między Rogers a resztą roślin w ogrodzie powinno być co najmniej 1,2-1,5 metra (kwiat rośnie szybko).

Korzenie potrzebują dużo miejsca, dlatego planując sadzenie Rogersa, niezwykle ważne jest prawidłowe oszacowanie wielkości witryny. Nie uda się ścisnąć kwiatu między płotem a kilkoma krzewami róż, po prostu nie wyrośnie, co oznacza, że ​​straci swoje walory dekoracyjne.

Optymalne warunki dla Rogers

Rogersia uwielbia wilgoć i ciepło, ale jest to prawie roślina tropikalna, dlatego podczas jej sadzenia zwraca się szczególną uwagę na regularne podlewanie, temperaturę powietrza w regionie. Stworzenie optymalnych warunków do uprawy jest dość proste, w tym celu:

• Krzew Rogersia jest lekko zacieniony sztucznie (za pomocą kraty z rozciągniętą na nim szmatką) lub za pomocą innych roślin posadzonych w pobliżu (nie bliżej niż 0,8 m) i dając dobry cień (pozostaw kwiat pod palącym światłem słonecznym, szczególnie w upale miesiące letnie to niemożliwe, zachoruje i może umrzeć);
• regularnie podlewać ciepłą, osiadłą wodą (krzewy są wilgotne, należy je podlewać co najmniej 2 razy w tygodniu);
• wilgotność powinna być umiarkowana, jeśli lato jest często deszczowe, przed sadzeniem dno dołu należy przykryć gęstą warstwą drenażu.

Rogers dobrze toleruje zimno, ale jeśli zima ma być mroźna, najlepiej przykryć roślinę starymi ubraniami, świerkowymi gałęziami.

Ważny! Optymalna temperatura powietrza to +25 stopni Celsjusza.

Wybór odmiany

Wśród doświadczonych ogrodników popularne są następujące odmiany Rogers:

1. Rogers to kasztanowiec. Nazwa odmiany kojarzy się z kształtem liści, które podobnie jak kasztan są połączone tylko przy łodydze. To duża roślina, do 1 m wysokości. Latem liście są zielone, a jesienią stają się szkarłatne. Kwiaty są niepozorne - białe, małe, zebrane w wysokie, ale wcale nie bujne wiechy.
2. Piórkowaty. Liście tej odmiany są ciemnozielone w środku i bordowe na brzegach, wydłużone. Wiechy są duże, bujne, kwiaty są jasne, a czasem ciemnoróżowe. Do dekoracji każdego ogrodu odpowiednie są takie odmiany Rogers, jak „Fajerwerki” i „Czekolada”. Odmiana „Brązowy kilof” wyróżnia się spośród pozostałych liści burgunda. Rogers Elegance wyrzuca wysokie, bujne wiechy o mlecznym odcieniu.
3. Stoolistaya. Ta odmiana Rogers jest uwielbiana za ogromne liście z brązu, które pokrywają całą ziemię gęstym dywanem. Roślina preferuje cień lub półcień, dlatego można ją sadzić tam, gdzie inne kwiaty nie lubią rosnąć.
4. Henryka. Liście tej odmiany są podobne do bluszczu. Kwiaty są małe, ale bardzo piękne, zwykle o delikatnym różowym odcieniu. Odmiana „Cherry Blush” jest szczególnie popularna wśród ogrodników.

Wybierając konkretny rodzaj Rogers, kierują się osobistym gustem i tym, czy ta roślina ozdobna będzie łączona z tymi, które już rosną w ogrodzie. Jeśli strona jest dobrze oświetlona i po prostu niemożliwe jest znalezienie ciemnego lub zacienionego miejsca, wybierz odmianę Rogers, która dobrze znosi bezpośrednie światło słoneczne.

Daty lądowania

Roślinę można sadzić w ogrodzie wiosną lub jesienią przed przymrozkami lub po ich ustąpieniu. Sadzenie jesienne jest bardziej preferowane, ponieważ roślina, która przetrwała zimno, rośnie szybciej z młodymi liśćmi, kwitnie obficiej.

Rośliny sadzone wiosną często cierpią z powodu złych warunków atmosferycznych (deszcze, burze, letnia susza), potrzebują więcej czasu na wzmocnienie, więc dopiero w drugim roku zaczynają zachwycać bujnym kwitnieniem lub pięknym odcieniem liści.

Ważny! Rogers osiąga prawdziwą wymianę w trzecim roku po zejściu z pokładu, rozciągając się na wysokość 1,5 metra i zwiększając szerokość o 0,5-08 metrów.

Lądowanie

Roślinę sadzi się wcześniej w przygotowanej, nawożonej i podlewanej glebie. System korzeniowy jest potężny, więc prawie niemożliwe jest jego uszkodzenie, możesz odważnie działać. Najważniejsze jest, aby wybrać odpowiednie miejsce do sadzenia i upewnić się, że młoda roślina jest zdrowa (nie zaleca się przesadzania zainfekowanych kwiatów).

Wybór miejsca

Rogersia uwielbia cień i półcień. Posadzenie go w miejscu otwartym na promienie słoneczne doprowadzi do zmiany naturalnego odcienia liści, mogą one palić, pokryte nieprzyjemnymi brązowymi plamami, a nawet blaknąć.

Idealnie kwiat jest posadzony w zacienionym zakątku ogrodu, chronionym nie tylko przed słońcem, ale także przed wiatrem. Nie powinna to być nizina, w tym przypadku istnieje ryzyko gnicia systemu korzeniowego lub niezabezpieczonego pagórka. Zrobi to równa część terenu, chroniona przed słońcem i wiatrem ze wszystkich stron przez inne rośliny.

Ważny! Jeśli woda gruntowa znajduje się bliżej niż w odległości 1,5 metra, wówczas miejsce jest osuszane przed posadzeniem Rogers.

Przygotowanie gleby, materiału do sadzenia

Roślina preferuje gleby lekkie żyzne, obficie doprawione próchnicą, torfem lub kompostem. Dopuszcza się zastąpienie ziemi wydobytej z dołu do sadzenia ziemią uzyskaną w lesie lub pod drzewami liściastymi w ogrodzie.

Aby dłużej utrzymać wilgoć w glebie, obficie mulczuje się ją trocinami, słomą, liśćmi, torfem, pokruszonymi szyszkami, a nawet drobnym żwirem.

Instrukcje sadzenia

Podczas wchodzenia na pokład postępuj zgodnie z prostymi instrukcjami:

1. dół jest przygotowany wcześniej, dno pokryte jest drenażem (piaskiem i pokruszonymi wiórami ceglanymi), na które wylewa się humus lub torf;
2. sadzonka jest wyjmowana z pojemnika, w którym wcześniej rosła;
3. młody krzew umieszcza się w otworze, pogłębiając się nie więcej niż 10 cm (najlepiej 5-6 cm);
4. posyp żyzną glebą;
5. ubijaj glebę pod krzakiem;
6. podlewane.

W razie potrzeby natychmiast przeprowadza się ściółkowanie, wykorzystując między innymi posiekaną korę, uprzednio oblaną wrzątkiem w celu zniszczenia osiadłych w niej szkodników.

Pielęgnacja na świeżym powietrzu Rogers

Opieka nad Rogersem jest dość łatwa. Może rosnąć nawet w bardzo trudnych warunkach, ze szkodą dla elementów dekoracyjnych, co nie powinno być dozwolone.

Podlewanie

Podlewaj często. Jeśli lato jest suche, to każdego wieczoru, jeśli pada deszcz, to po sprawdzeniu gleby pod kątem wilgoci (wystarczy wbić szpiczastą gałązkę w ziemię pod krzakiem, jeśli łatwo wejdziesz i rozciągniesz się ze śladami ziemi, to będziesz musiał trochę poczekać z podlewaniem).

Najlepszy opatrunek

Są stale karmione. Używają zarówno nawozów mineralnych, jak i organicznych. W celu obfitego kwitnienia i uzyskania pięknych liści, gleba jest regularnie aromatyzowana złożonymi mieszankami, w których obecny jest azot, potas i fosfor. Top dressing można łączyć z podlewaniem.

Przycinanie

Przycinanie odbywa się w celach sanitarnych (usuwaj suche liście, gdy się pojawiają). Bliżej jesieni, po pojawieniu się łodyg kwiatowych z nasionami, są one odcinane, pozostawiając tylko kilka, jeśli jest to konieczne do uzyskania materiału do sadzenia. Późną jesienią wszystkie pędy są ścinane u nasady.

Ochrona przed chorobami i szkodnikami

Rogersia jest uważana za roślinę, która nie boi się szkodników ani chorób. Ale to nie do końca prawda, ogrodnicy powinni uważać na ślimaki i ślimaki. Niszczą liście, a nawet korzenie, co często prowadzi do śmierci rośliny. Aby pozbyć się szkodników:

• uszkodzone liście są usuwane;
• pozostałe części rośliny traktuje się fungicydami lub wodą z mydłem.

Przetwarzanie odbywa się ostrożnie, substancja nie powinna dostawać się na zdrowe rośliny, które nie są zarażone ślimakami. Lepiej kupić specjalną truciznę na ślimaki i ślimaki w specjalistycznym sklepie.

Przygotowanie do zimowania

Jeśli spodziewana jest zima z niewielką ilością śniegu i bardzo mroźna, rośliny są przykryte na zimę. W tym celu użyj:

• włóknina;
• plastikowe opakowanie;
• stare ubrania;
• suche liście;
• słoma;
• gałęzie jodły.

Są osłonięte tuż przed przymrozkami, w okolicach końca września lub listopada, wszystko zależy od regionu.

Reprodukcja

Rogers jest propagowany przez:

1. Posiew. Kiełkowanie jest słabe, tę metodę wybierają tylko bardzo cierpliwi hodowcy. Nasiona wysiewa się pod koniec lutego. Są po prostu rozrzucone po powierzchni. Doniczka na nasiona jest przykryta folią, umieszczana w ciepłym miejscu i okresowo podlewana. Gdy tylko pojawią się pierwsze pędy, film jest usuwany. Lądowanie w ogrodzie odbywa się po wzroście temperatury za oknem do +15 stopni.
2. Sadzonki. Główną zaletą tej metody rozmnażania jest to, że latem można uzyskać młode rośliny. W tym celu z krzaka wycina się kilka silnych sadzonek i umieszcza w pojemniku z wodą lub mieszanką składników odżywczych do ukorzenienia. Gdy tylko pojawią się pierwsze korzenie, roślinę sadzi się w doniczce, gdzie rośnie do września. Jesienią na otwartym terenie sadzi się młody krzew.
3. Dzieląc krzak. Kwiat jest wyrwany, następnie krzew dzieli się na kilka części. Jednocześnie na każdym kłączu powinno pozostać co najmniej kilka pąków. Powstałe zwarte krzewy sadzi się w różnych otworach w odległości 0,5-1 m od siebie. Krzew można podzielić zarówno wiosną, jak i jesienią, przed mrozem.

Ważny! Już wzmocnione rośliny z 3-4 liśćmi sadzi się w otwartym terenie.

Recenzje

• „Rogersia rośnie w ogrodzie od pięciu lat z rzędu, nie mogę się tego nacieszyć. Posadziłem go w najciemniejszym kącie, wcześniej nie rosła tam ani jedna roślina, ale zapuściła korzenie i stała się ozdobą mojego letniego domku ”, - Ekaterina Pavlovna
• „Widziałem ten kwiat w domu sąsiada i nie mogłem powstrzymać się od błagania jesienią o mały krzak dla mojej własnej działki. Sadzenie odbyło się bez żadnych problemów, bałem się, że roślina umrze zimą, ale minęły mrozy i przez całe lato byłem zadowolony z pięknych rogerów ”, - Petr Borisovich

Rogersia jest gościem z tropików, egzotycznej rośliny, która z powodzeniem zakorzeniła się w letnich domkach, służy do ozdabiania klombów i staje się częścią bukietów. Łatwo jest dbać o kwiat, uwielbia wilgoć i cień, przy częstym podlewaniu i karmieniu cieszy nie tylko obfitym kwitnieniem, ale także pięknymi liśćmi. Większość hodowców mówi o Rogers tylko pozytywnie.

Opowieść o Rogers od hodowcy w filmie: