Chilijski gravilat - tajemnice udanej uprawy

Jedną z godnych dekoracji twojego pola bramkowego może być oczywiście roślina o skomplikowanej nazwie. avens Chilijski. Ten przystojny mężczyzna wygląda oryginalnie przy dekorowaniu granic, klombów i ogrodów skalnych. Ponadto roślina świetnie czuje się w pobliżu zbiorników wodnych, dzięki czemu można ją wykorzystać do ozdabiania stawów i działek przy strumieniu. W bukiecie gravilat również prezentuje się bardzo elegancko.

Treść:

• Historia i cechy chilijskiego gravilatu
• Uprawa i reprodukcja chilijskiego gravilata
• Warunki uprawy chilijskiego gravilatu

Historia i cechy chilijskiego gravilatu

Jako kultura gravilat jest uprawiana od 1824 roku. Zwyczajowo uprawiamy chilijski gravilat jako roślinę ozdobną. Ale Indianie Mapuche mieszkający w Chile czczą go również jako roślinę leczniczą, stosując ją w leczeniu żołądka, bólu zębów i zapalenia gruczołu krokowego. Ponadto uważa się, że ekstrakt z korzenia roślin ma właściwości przeciwutleniające, przeciwzapalne i przeciwnowotworowe.

Gravilat jest stosowany w medycynie do wytwarzania różnych leków, które pomagają w problemach, takich jak nieregularne miesiączki, krwawienie, długotrwałe niegojące się rany, wzdęcia i kaszel.

Oprócz właściwości leczniczych syryjski gravilat jest nawet używany w kuchni. Na przykład niektóre narody używają jej liści do przygotowania sałatek, ale korzeni - do produkcji różnych przypraw.

Chilijski gravilat należy do wieloletnich roślin zielnych. Zewnętrznie chilijski gravilat jest bardzo podobny do maku. Jej wysokość może sięgać 60 cm, jasnozielone, nieparzysto-pierzaste liście rośliny zebrane w podstawową rozetę. Kwitnienie chilijskiej gravilata rozpoczyna się pod koniec czerwca i trwa do 50 dni. Kwiaty rośliny są jaskrawoczerwone, zebrane w wiechowaty kwiatostan.

Obecnie najpopularniejszymi wśród amatorskich hodowców kwiatów są odmiany hybrydowe o dużej podwójne kwiaty, takie jak „Pan J. Bradishaw”, „Goldball”, „Fireball”, które mają okres kwitnienia od 45 do 60 dni.

Uprawa i reprodukcja chilijskiego gravilata

Chilijski gravilat może być rozmnażany przez kłącza i nasiona. Nasiona wysiewa się w skrzynkach na sadzonki w marcu lub na początku kwietnia. Aby utrzymać wilgotność, zaleca się przykrycie szkłem lub polietylenem. Nasiona wykiełkują za około dwa tygodnie. Po pojawieniu się pierwszych dwóch liści możesz przesadzić sadzonki do kubków. Kwitnienie nie rozpocznie się wkrótce, w przyszłym sezonie.

Wysiew nasion w otwartym terenie powinien odbywać się w maju-lipcu. Wyrośnięte sadzonki sadzi się na rabatach kwiatowych, gdy nie ma już zagrożenia mrozem, czyli pod koniec maja. Podczas sadzenia sadzonek należy zachować odległość 40 cm między roślinami.

Gravilat można rozmnażać dzieląc krzew w okresie wiosennym (marzec) lub jesiennym (wrzesień). Aby to zrobić, roślina jest wykopywana i starannie dzielona, ​​tak aby w każdej części znajdowała się rozeta liści, korzeni i przynajmniej jednego pąka. Każdą część po podzieleniu natychmiast sadzi się we wcześniej przygotowanych otworach, które wykopuje się od siebie w odległości 20 cm Przed zakopaniem rośliny najpierw do gleby wprowadza się kompost lub torf. Następnie potrzebne jest obfite podlewanie. Taki podział jest również przydatny przy odmładzaniu roślin, dlatego zaleca się przeprowadzanie tego zabiegu co 3 lub 4 lata.

Warunki uprawy chilijskiego gravilatu

• Lokalizacja.

Chilijski Gravilat uwielbia miejsca otwarte i słoneczne. Możesz również posadzić kwiat w lekko zacienionych miejscach.

• Podlewanie.

Roślina, choć nie toleruje długotrwałych susz, jest bardzo wrażliwa na podlewanie. Dlatego szczególnie w okresie upałów podlewanie powinno być obfite, a jednocześnie regularne. Z drugiej strony, jeśli z powodu suszy roślina zaczyna wysychać, a jej przyziemna część jest uszkodzona, nie należy myśleć, że gravilata nie da się uratować. Obfite podlewanie szybko ożywi roślinę.

• Gleba.

Chilijski Gravilat preferuje obszary osuszone. Roślina też nie lubi zakwaszania gleba z nadmiarem wilgoci.

• Nawozy.

Najbardziej odpowiednie byłyby nawozy mineralne zawierające kompleks NPK, czyli nitroammofoska (granulowany nawóz z pierwiastkami azotu, fosforu i potasu). Taki karmienie wpłynie pozytywnie na kwitnienie rośliny. Nawozić dwa razy w sezonie.

• Przycinanie.

Ogólnie przycinanie nie jest potrzebne, ale jeśli istnieje potrzeba odmłodzenia rośliny lub usunięcia kwiatostanów, które już wyblakły, można przeprowadzić tę procedurę. Wpłynie również pozytywnie na powstawanie nowych pędów i kwitnienie.

• Ochrona zimowa.

Chociaż gravilat należy do roślin mrozoodpornych, nadal pożądana jest ochrona rośliny na okres zimowy. Zimowanie rośliny wymaga stworzenia schronienia przed liśćmi lub materiałem okrywowym.

Tak więc uprawa chilijskiego gravilata nie jest taka trudna, ponieważ jest bezpretensjonalna i jest w stanie się dostosować. Dlatego minimalny wysiłek zapewni maksymalną przyjemność z cieszenia się pięknem tej rośliny.