Begonia krzewiasta

Begonie można podzielić na trzy grupy: bulwiaste, liściaste, ozdobne, krzewiaste (które rozgałęziają się u podstawy).

Te z kolei można podzielić na dwie grupy sortowania:

W warunkach wewnętrznych druga grupa odmian jest bardziej odporna niż pierwsza. Hybrydy diademowej begonii są rozmnażane przez sadzonki wierzchołków pędów, a także wyrastające z nasion.

Tworzy krótkie lub raczej wysokie pędy. Liście mogą być również małe lub większe i z reguły są jaskrawo ubarwione, o różnych kształtach. Większość begonii krzewiastych ma luźne, wielokwiatowe pędzle, które znajdują się na pionowych szypułkach lub są skierowane pod kątem. A same kwiaty mogą być duże lub mniejsze, białe lub różowe. Begonia krzewiasta rozmnaża się dość łatwo, odcinając wierzchołki lub części liści, a większość z nich dzieląc łodygę. Aby nadać roślinie właściwy kształt wraz z nadejściem wiosennych dni, przycina się ją (lub można ją uszczypnąć), a następnie przesadza.

Ta osobna grupa begonii składa się z wielu odmian: nisko rosnących roślin zielnych o soczystych zielonych lub biało-różowych pędach, dużych atrakcyjnych liściach i jaskrawo ubarwionych pojedynczych kwiatach o różnej podwójnej gęstości. Begonie bulwiaste kwitną długo, prawie całkowicie przez całe lato, a nawet jesień. Jeśli są dodatkowo zapylane, to „nasieją” wybitnie: 1 gram zawiera od 80 000 do 120 000 nasion. Rośliny te wymagają spoczynku przez około dwa do trzech miesięcy, a bulwy należy przechowywać w chłodnym, ciemnym i suchym miejscu. Begonie bulwiaste rozmnażają się, wbrew nazwie, przez nasiona i bardzo rzadko można to zrobić dzieląc bulwy.