arab alpejski

Alpine Arabis to wieloletnia roślina krawężnikowa, która często rośnie w swoim naturalnym środowisku we wschodniej Syberii, na skalistych zboczach, skałach i wzgórzach. Ma cienkie liczne korzenie, rozgałęzione pędy, duże, ładnie pachnące kwiaty. Roślina nie jest wysoka, nie przekracza 30-35 centymetrów długości, ale wśród innych przedstawicieli tego gatunku jest najbardziej rozłożysta i największa, kwitnie od maja do końca czerwca. Roślina zwabia liczne pszczoły, ponieważ jest doskonałą rośliną miodową.

Arabis alpejski jest rozmnażany przez dzielenie krzewów lub przez nasiona lub sadzonki.

Lepiej zrobić to na wiosnę:

• podczas podziału oddziela się pełzające ukorzenione pędy;
• sadzonki zaczynają się ciąć od końca maja, sadzi się je bezpośrednio w ziemi lub w szkółce, zacieniając;
• nasiona wysiewa się wczesną wiosną lub już przed zimą, w drugim roku zakwitną sadzonki.

W przypadku Arabis alpejskiego nie wilgotne (nadmiar wilgoci jest dla niego destrukcyjny), odpowiednie są miejsca otwarte i słoneczne (wytrzymują lekki półcień). W nasłonecznionym miejscu Arabis kwitnie piękniej, ale w półcieniu roślina dobrze rośnie. Konieczne jest sadzenie krzewów rośliny w odstępach trzydziestocentymetrowych. Roślina nie toleruje, gdy naciska się na nią inne rośliny, po kwitnieniu wymaga przycinania, aby nie było samosiewu i aby roślina zbytnio się nie rozciągała, takie przycinanie pomoże w dobrym kwitnieniu w przyszłym roku.

Po kwitnieniu arab alpejski wygląda bardzo dekoracyjnie, jak zielony dywan z białymi żyłkami. Nie potrzebuje schronienia na zimę, konieczne jest regularne ściółkowanie, chwasty, przycinanie, okresowe podlewanie, jeśli jest suche, i nawożenie próchnicą na wiosnę.

Araba alpejska jest najczęściej używana do ozdabiania obszarów skalistych, do pojedynczych ozdobnych miejsc na trawniku, do obramowania i do zdobienia kręgów pni drzew.