Liście, nasiona i korzeń lubczyka - dla smaku i zdrowia

Być może każda roślina, którą dała nam natura, ma takie lub inne użyteczne właściwości. W końcu w leczeniu niektórych chorób stosuje się nawet muchomory. Wiele roślin, ze względu na ich wyjątkowe właściwości, otrzymało od ludzi bardzo piękne nazwy. Na przykład roślina lubczyku. Ma kilka popularnych nazw - świt, lyubchik, zioło miłosne. Wynika to najprawdopodobniej z faktu, że korzeń lubczyka, podobnie jak jego liście i nasiona, ma przyjemny cierpki aromat, ekscytujący i niezapomniany.

Gdzie rośnie lubczyk?

Botanicy odkryli, że ojczyzną lubczyka, który jest tak popularny jako przyprawa w Europie, jest Afganistan i Iran. To stamtąd roślina ta rozprzestrzeniła się niemal na cały świat. Teraz świt jest uprawiany w celu uzyskania leczniczych i aromatycznych surowców, ale wszędzie rośnie dziko. Chociaż uprawa na specjalnych plantacjach lub w ogrodach jest główną formą uprawy trawy miłosnej.

Jak wygląda lubczyk?

Zoria to bardzo ciekawa roślina. Można go nazwać drzewem zielnym, ponieważ może osiągnąć wysokość 2 metrów! Ale nie tylko ten wzrost lubczyk jest czasami nazywany drzewem trawy. Posiada duży, gruby korzeń, który od wewnątrz posiada gęsty jasny miąższ, a na zewnątrz pokryty jest ciemniejszą korą. Z korzenia wyrasta gruba, pusta łodyga, która rozgałęzia się u góry. Równie godne uwagi są liście lubczyku. W górnej części siedzą bezpośrednio na pniu rośliny, a w dolnej na długich ogonkach. Same liście mają rodzaj naciętej struktury, dzielącej się na części rombowe. Lubczyk należy do roślin parasolowych, ponieważ ma małe i niepozorne kwiaty, żółtawe, zebrane w kwiatostany, przypominające kształtem otwarty parasol. Roślina kwitnie przez całe lato - od maja do września. Gdy roślina dojrzewa, powstają na niej nasiona, które są żebrowanymi, owalnymi eliptycznymi owocami, żółtawo-brązowymi. Każdy owoc produkuje dwa nasiona, dlatego nazywa się je dwoma nasionami. Wszystkie części lubczyku mają specyficzny, pikantny zapach. Przypomina trochę aromat innej przyprawy – selera. Dlatego w niektórych miejscach świt nazywany jest także selerem zimowym.

Jak zbiera się lubczyk?

Okazuje się, że lubczyk jest ciekawy nie tylko ze względu na swoją strukturę. Niezwykłe jest również zbieranie go do przygotowania surowców leczniczych lub aromatycznych. W pierwszym roku z rośliny zbierane są tylko górne liście, aby uzyskać pachnącą przyprawę. Sama roślina nie jest dotykana. Chociaż korzeń to przede wszystkim cenny surowiec. Ale korzeń, już w pierwszym roku wzrostu rośliny, nie powinien być dotykany - w tym czasie ma właściwości trujące. W drugim roku można zebrać wszystkie części lubczyku - liście, kwiatostany, nasiona i korzeń. Zbiór kłączy odbywa się jesienią. Korzenie lubczyku są wykopywane, oczyszczane z nadmiaru ziemi, myte i suszone, nawleczone na nitkę lub gałązkę. Można je pokroić na kawałki, jeśli są za duże. Po dojrzewaniu nasiona są zbierane, suszone i przechowywane. Liście można zbierać przez cały sezon wegetacyjny rośliny. Ale trzeba bardzo uważać, aby nie pomylić lubczyka z innymi roślinami parasolowymi!

Przydatne właściwości zioła miłości

Niestety oficjalna medycyna naszego kraju nie obejmowała lubczyku wśród roślin leczniczych. Ale w farmakologii innych krajów roślina ta jest stosowana w wielu chorobach. O medycynie ludowej nie ma co mówić – dobroczynne substancje zawarte w częściach lubczyka sprawiły, że roślina ta zyskała popularność w leczeniu wielu dolegliwości.

Głównym zastosowaniem jest korzeń lubczyku. Jego wywary i napary pomagają leczyć kaszel i zapalenie oskrzeli, choroby pęcherza moczowego i brak apetytu.

Leki na bazie korzenia lubczyku mają dobre działanie wykrztuśne, które stosuje się w leczeniu tych schorzeń, których główną konsekwencją jest kaszel. Bulion Dawns jest również stosowany jako środek moczopędny. Dzięki temu może być stosowany przez pacjentów z nadciśnieniem i problemami z nerkami. Za pomocą wywaru z korzenia lubczyku pozbywają się obrzęku. Jest dobrym pomocnikiem przy migrenach, problemach z oddawaniem moczu, a także przy gojeniu ran i skaleczeń. Ponieważ substancje przeciwzapalne znajdują się w korzeniach lubczyka, preparaty na ich bazie pomagają dobrze zwalczać infekcje jelitowe, a także wzdęcia.

Lubczyk oprócz właściwości leczniczych posiada wyjątkowy smak i aromat. Umożliwiło to wykorzystanie go jako przyprawy do różnych potraw - mięs, ryb, a także do wypieków i napojów owocowych.

Lubczyk to pożyteczna roślina pod każdym względem, która zasługuje na naszą uwagę zarówno w leczeniu, jak i w gotowaniu.