Robinia pseudoacacia - drzewo ozdobne wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu

Akacja to jedno z najbardziej malowniczych drzew występujących w średnich szerokościach geograficznych. Ta roślina należy do rodzaju Robinia, które są dość odległymi krewnymi. Z niewiadomych przyczyn wśród ludzi ugruntowała się opinia, że ​​robinia to biała akacja. W rzeczywistości wśród robini przeważają gatunki o czerwonych i liliowych kwiatach.

 

Treść:

Kto z nas nie podziwiał kwitnącej robinii - drzewo w okresie kwitnienia przypomina pachnący bukiet, który wygląda nieco zaskakująco na tle skromnych drzew na środkowym pasie. W rzeczywistości miejscem narodzin tego drzewa jest Ameryka Północna, znajduje się w południowych Chinach iw górach Gwatemali.

 

Dobrze znana robinia akacjowa biała to drzewo, które może osiągać ogromne rozmiary, jej korona nie jest typowa dla tubylców naszego kontynentu – ma kształt parasola, często asymetryczny. Roślina jest niezwykle odporna na suszę, inaczej nie przetrwałaby w warunkach sawanny. Nie boi się rabinu i silnych mrozów, dzięki czemu tak szeroko rozprzestrzeniła się na Ukrainie i w Rosji, jest wykorzystywana jako drzewo parkowe i przy sadzeniu zadrzewień.

 

Robinia ma jeszcze jedną zaletę - jest doskonałą rośliną miodową, jej miód uważany jest za leczniczy, nie jest cukrowy podczas przechowywania i ma bardzo przyjemny zapach kwitnącego drzewa.

Dość często mamy jeszcze dwie odmiany Robinia - Kelsey i New Mexican. Wyróżnia je różowy lub liliowy kolor płatków, zwłaszcza bujne kwitnienie, które pojawia się nieco później niż biały i jest dłuższe. Kwitnienie trwa prawie miesiąc, wynika to ze specjalnie uformowanych kwiatostanów. Oba gatunki rosną w formie krzewów, osiągając wysokość do 7 m. Po 10-15 latach wzrostu aktywne kwitnienie krzewów ustaje. Dlatego używając ich do celów dekoracyjnych, należy zadbać o ich terminowość odmłodzenie krzak. Ponadto rośliny charakteryzują się niską mrozoodpornością, nie ma sensu sadzić ich na północnych szerokościach geograficznych - pąki dotknięte mrozem nie dadzą aktywnego kwitnienia.

Całkiem możliwe jest uprawianie robinii w letnim domku, pod warunkiem, że jest ona posadzona w dobrze oświetlonym miejscu, drugim warunkiem jest brak zastoju wód gruntowych i bagien.

 

Roślina rozmnaża się przez nasiona i odrosty korzeniowe.

Aby przyspieszyć kiełkowanie roślin, należy je sparzyć wrzącą wodą i zanurzyć w zimnej wodzie - doprowadzi to do pękania skorupy i szybkiego pojawienia się kiełków.

Grządkę należy przygotować w specjalny sposób - dodać do gleby dużo kompostu, dodać popiół i nawozy azotowe. Odległość między sadzonkami powinna wynosić co najmniej 30X30 cm opieka będzie polegać na podlewaniu i stosowaniu złożonych nawozów. Dzięki wysokiej jakości pielęgnacji na sezon możesz uzyskać metrowe sadzonki z bocznymi gałęziami.Ale przesadzanie najlepiej odłożyć do wiosny.

 

Do rozmnażania przez pędy boczne wystarczy wykopać młody pęd z częścią kłącza i posadzić go w nowym miejscu. Pseudoakację można rozmnażać przez sadzonki korzeniowe. W takim przypadku starannie pocięte kawałki korzeni sadzi się w luźnej glebie, która powinna zawierać dużo piasku. Przy dobrym podlewaniu i ciepłej pogodzie pędy powinny uformować się w ciągu kilku tygodni. Sadzenie robinii zielonymi sadzonkami jest niewdzięcznym zadaniem, większość sadzonek umiera natychmiast, inne nie są w stanie wytrzymać zimowego chłodu i wysokiej wilgotności.

Drzewa przesadza się na wiosnę, aż zaczną kwitnąć liście. Przesadzanie jesienne niekorzystnie wpływa na korzenie rośliny - szkodzi im nadmierna wilgoć w glebie i jej niska temperatura. Nie zaleca się sadzenia roślin głęboko – grozi to zaginięciem korzeni. Wzrost robinii będzie bardziej aktywny, jeśli gleba jest zasadowa, luźna, a nawet uboga. Na terenach gliniastych wskazane jest sadzenie drzew na wzniesieniach, tak aby osiadanie gleby, powierzchnia koła pnia znajdowała się powyżej poziomu gleby.

 

 

Posadzona jako ozdobna, pseudo-akacyjna robinia będzie prawdziwą ozdobą terenu, szczególnie na początku lata, w okresie, gdy pojawiają się na nich pieniste pachnące bukiety kwiatów. W letnim upale ich rozłożyste korony stworzą cień i przyciągną możliwością ukrycia się przed letnim upałem.