Róża Jerycho: opis, zastosowanie, uprawa i pielęgnacja

Na pustyniach Bliskiego Wschodu znajduje się tajemniczy kwiat. W palącym słońcu, zdominowanym przez gorący piasek, jej liście nieuchronnie giną, ściskając serce rośliny w pięść z gałęziami, jak starcze palce. I zamieniwszy się w kamień, wyschnięta kula rozpoczyna swój niekończący się bieg w poszukiwaniu żywej wody. Cud dzieje się z pierwszymi kroplami oszczędzającej wilgoć: palma kwiatu otwiera się i w środku wyrastają maleńkie białe kwiatki o niesamowitym pięknie. Ale nadchodzi czas, magiczne liście ponownie ukrywają nieśmiertelny wzrost, a podróż trwa dalej... Bajeczna legenda o wskrzeszonym kwiecie? Nie całkiem. Taka roślina naprawdę istnieje. Jego imię to Róża Jerycho.

Treść:

• Historia pochodzenia i wygląd
• Cykl życia rośliny
• Aplikacja roślin
• Uprawa i opieka

Historia pochodzenia i wygląd

Naukowa nazwa róży jerychońskiej to anastatica z Jerycha (łac. Anastatica hierochuntica). Pochodzi od starożytnych greckich słów „ożywiony” lub „wskrzeszony”. Po raz pierwszy roślina została odkryta w średniowieczu przez rycerzy - krzyżowców, którzy zauważyli niesamowitą zdolność ożywiania kwiatu. Wracając z kampanii, oświetlili znaleziony niezwykły skarb i nadali mu nazwę „Kwiat Zmartwychwstania”.

Według wersji biblijnej roślinę odkryła Maryja w drodze do Egiptu, dając mu błogosławieństwo dla nieśmiertelności. Dlatego jest również nazywany „Ręką Maryi”.

Inna legenda, którą opisuje Ivan Bunin w swojej opowieści „Róża jerychońska”, mówi, że roślina zielna wzięła swoją nazwę od mnicha Sawy, który osiadł na pustyni judzkiej.

Róża jerychońska rośnie tam, gdzie większość innych gatunków botanicznych nie jest w stanie przetrwać.

Obszar dystrybucji:

• Azja Zachodnia (Arabia Saudyjska, Katar, Syria, Izrael, Jordania, Iran).
• Afryka Północna (Maroko, Algieria, Egipt).

Mimo swojej nazwy kwiaty tej rośliny niewiele przypominają klasyczna róża.

W okresie kwitnienia szare liście zdobią miniaturowe białe płatki kwiatów, które później zamieniają się w strąki nasienne.

Ze względu na niewielkie rozmiary (około 15 centymetrów) i ścisłą przyczepność do gleby róża jest praktycznie niedostępna dla zwierząt.

Cykl życia rośliny

Warto zauważyć, że inna roślina jest często nazywana różą jerychońską - Selaginella o liściach łuskowatych. Chociaż hawajska szumowina przypomina wyglądem i cechami cyklu życiowego anastatica, nadal błędem byłoby uważać ją za różę jerychońską.

Co tak naprawdę dzieje się z rośliną w okresie suszy? Pod koniec sezonu wegetacyjnego liście róży odpadają, a gałęzie obumierają i wysychają, kurcząc się w gęstą kulę, w której niezawodnie konserwowane są owoce. Wysuszony korzeń odłamuje się, zamieniając jerychońską różę w trzcinę. Tak więc roślina podbija wszystkie nowe siedliska, czekając na okresy deszczu.

Na sprzyjającej wilgotnej glebie wyschnięte gałęzie otwierają się, wypuszczając na światło strąki, które dają życie nowym pędom.

I choć według legendy róża odradza się w nieskończoność, jej cykl życiowy w rzeczywistości jest wciąż ograniczony i wynosi około trzydziestu lat, co też robi wrażenie!

Ale szczególnie zaskakujące jest to, że w postaci wysuszonej roślina ta może być przechowywana przez wiele lat.

Aplikacja roślin

Ze względu na niezwykłą właściwość róży jerychońskiej powstała tradycja:

• Przekazywanie wysuszonej kuli z pokolenia na pokolenie jako symbol błogosławionego domu, który nie przerywa swojego rodu.
• Innym zwyczajem jest tradycja wskrzeszenia kwiatu na święta Bożego Narodzenia i Wielkanocy.
• W chrześcijaństwie róża jerychońska uważana jest za symbol Zmartwychwstania Chrystusa. Roślina rozkwitła w Boże Narodzenie, obumarła w dniu Ukrzyżowania i odrodziła się ponownie w Wielkanoc.
• Posługując się różą jako przykładem, małym dzieciom opowiadano i wyjaśniano cud życia wiecznego i zmartwychwstania.
• W czasach starożytnych róży jerychońskiej przypisywano cudowne właściwości w walce z niepłodnością. Wierzono, że wywar z liści rośliny może pomóc w chorobach astmatycznych.

Roślina naprawdę ma wiele użyteczne właściwości:

• Pomieszczenie służy jako nawilżacz.
• To naturalny odświeżacz, emanujący cierpkimi, orientalnymi nasyconymi aromatami ziół stepowych i pustyni w pomieszczeniu.
• Niszczy szkodliwe bakterie i naturalnie dezynfekuje powietrze.
• Zdolny do pochłaniania dym tytoniowy.
• Zapach rośliny zapobiega atakom alergicznym.
• W sypialni pomaga stworzyć zdrowy i przyjemny sen.
• Po wysuszeniu niszczy szkodliwe owady. Na przykład kret w szafie.

Rosnąca i opiekuńcza

Szczególne zainteresowanie egzotyczna roślina występuje u dzieci.

W końcu prawdziwą magią jest patrzeć, jak dosłownie na naszych oczach ożywa suszony kwiat.

Trzeba tu trochę wyjaśnić: suszone gałęzie nie ożywają i nie zmieniają koloru na zielony. Są to błędne przekonania, do których prowadzą nieprofesjonalne sklepy internetowe. Korona otwiera się, ale nie ożywa, wypuszczając nowe pędy na zewnątrz.

Jak sprawić, by róża kwitła prawidłowo?

• Do pojemnika na roślinę wlej około 2 cm ciepłej wody. Otwarcie można zaobserwować już w ciągu pierwszej godziny.
• Warto codziennie dodawać wodę, aby podstawa kwiatu pozostała w wodzie. Ale nie dłużej niż tydzień, w przeciwnym razie róża zacznie gnić.
• Po siedmiu dniach kwiat musi odpocząć, susząc go przez co najmniej dwa tygodnie.
• Jeśli róża została zarażona grzybem, w walce z nią pomoże roztwór fungicydu rozcieńczony wodą w ilości kilku kropli na litr płynu. Pleśń zwykle znika po spryskaniu.
• Należy zauważyć, że suszona róża nie gnije. Możesz przechowywać go zarówno w szafie, jak i w oświetlonym miejscu.

Nic dziwnego, że róża jerychońska, śpiewana przez poetów wielu krajów, zdobyła miłość wielbicieli z całego świata. Ponadto jest spektakularny i użyteczna roślina bezpretensjonalny w treści i nie ma żadnych wad.