Iris Dutch: rodzaje i cechy uprawy

Irys to roślina znana wszystkim rosyjskim ogrodnikom, ale gatunki kłączowe, które często nazywane są kogucikami lub orkami, nadal są nam najbardziej znane. Irys bulwiasty nadal wielu wydaje się egzotyczny, choć w rzeczywistości jego uprawa nie jest trudna. Najpopularniejszym gatunkiem pozostaje xyphyum, czyli irys holenderski - delikatna roślina o niezwykle pięknych pąkach. Dziś coraz częściej można go znaleźć w kwiaciarniach i nie będzie trudno wyhodować taki cud na stronie.

Treść:

• Wygląd i cechy
• Podstawowe zasady pielęgnacji tęczówek na stronie
• Sadzenie bulwiastych irysów
• Przechowywanie i sadzenie irysów holenderskich
• Zasady cięcia tęczówki

Wygląd i cechy

Irys holenderski to wieloletnia roślina bulwiasta, którą można uprawiać zarówno na zewnątrz, jak i w doniczce na parapecie. Istnieją odmiany pospolite i karłowate, które różnią się wielkością liści i długością szypułek.

Jego wygląd różni się nieco od zwykłych tęczówek kłączowych:

• Żarówka jest zwykle mała i ma kształt butelki. Rozwija się z niego kilka wąskich, ciemnozielonych, spiczastych liści.
• Na nierozgałęzionych pędach znajdują się pojedyncze kwiaty, które mogą mieć bardzo inny kolor.
• Istnieje kilkadziesiąt odmian irysów holenderskich, z których wiele jest dwubarwnych: bliżej środka pąka można zaobserwować ciekawe przejścia kolorystyczne.
• Pąki mogą być niebieskie, niebieskie, żółte i inne kolory, ten rodzaj tęczówek ma bogatą paletę kolorów, za co zyskał uznanie ogrodników. Te kwiaty są uprawiane na cięcie i nigdy nie stracą popularności.
• Ponadto na stronie zawsze znajdzie się miejsce na irysy, które ozdobią każde kwietnik.

Najczęściej w naszych szerokościach geograficznych rosnąć niebieskie tęczówkiz żółtymi żyłkami na płatkach. Będzie wyglądać bardzo pięknie, z kompletną, niewymagającą pielęgnacji.

Wysokość szypułki w zwykłych odmianach może osiągnąć 70 cm, w odmianach karłowatych nie więcej niż 20 cm. Irysy są często używane do wymuszania pąków w domu: jeśli obserwuje się technologię uprawy, wdzięczne pąki można uzyskać około połowy stycznia .

Osobliwością xyphyum jest to, że kwiat można nazwać „dwupiętrowym”: pierwszy kwitnie pączek, a kiedy zanika, pojawia się drugi kwiat.

Podstawowe zasady opieki nad tęczówkami na stronie

Jedno z głównych wymagań: bulwiaste irysy są bardzo wrażliwe na nadmiar wilgoci, ponieważ korzenie i sama cebulka zaczynają bardzo szybko gnić. Z tego powodu na pewno będziesz musiał zadbać o zorganizowanie warstwy drenażowej, która usuwa nadmiar wilgoci z klombu.

Ważne jest przestrzeganie innych zasad pielęgnacji tęczówek:

• Potrzeba tęczówki umieścić w suchych i jasnych miejscachani też nie tolerują zbyt dobrze otwartego słońca. Najlepszą opcją byłby półcień, ale kwietnik powinien być ustawiony tak, aby liście otrzymywały wystarczającą ilość światła.
• Rosnące irysy wymagają luźnej, pożywnej gleby, która jest neutralna lub zasadowa.
• Jeśli na terenie znajduje się gleba gliniasta, do gleby koniecznie dodaje się piasek, aby woda nie uległa stagnacji, i wapno gaszone, co pozwala wyrównać pożądaną równowagę kwasowości.
• Do nawozów należy podchodzić ostrożnie: tęczówki nie tolerują dużej ilości opatrunków chemicznych, dlatego lepiej jest stosować zwykły humus lub kompost, jego ilość nie powinna przekraczać 1 wiadra na metr powierzchni ogrodu. Po posadzeniu roślin glebę można dodatkowo nawozić popiołem drzewnym.
• Rośliny są wrażliwe na podlewanie: gleba nie powinna całkowicie wysychać, ale nie należy dopuszczać do nadmiernej wilgoci w glebie. Ponieważ pory deszczowe są typowe dla warunków rosyjskich, po kwitnieniu bulwę należy wykopać i przechowywać.

Irysy bulwiaste mają stosunkowo krótki okres wegetacyjny: zaczynają kwitnąć pod koniec maja lub na początku lata, ale szybko zanikają. Ważne jest, aby wybrać odpowiednie ziarno: cebulki można kupić w kwiaciarni w opakowaniu: nie powinny mieć miękkich obszarów, kolor zdrowej żarówki jest złoty bez ciemnych plam.

Sadzenie bulwiastych irysów

Sadzenie tęczówki odbywa się w kilku etapach. Zgodność z technologią pozwoli Ci uzyskać dobry wynik:

• Przed posadzeniem nasion traktowany roztworem fugincydu i suszony, aby zapobiec próchnicy. Gleba jest wstępnie zrzucana różowym roztworem nadmanganianu potasu w celu zniszczenia drobnoustrojów chorobotwórczych.
• Odległość między cebulkami powinna wynosić co najmniej 10-15 cm, w zależności od wybranej odmiany wskazane jest umieszczenie ich na piaszczystej „poduszce”, która usunie nadmiar wilgoci.
• Jeśli korzenie już zaczęły pojawiać się na cebulkach, można je posadzić w małym wykopie, którego głębokość wynosi do 15 cm, na dno wykopu wylewa się piasek, cebulki umieszcza się na warstwie pościeli i pokryte piaskiem, a następnie warstwą gleby. Gleba nie powinna być zbyt gęsta, czasami dodaje się do niej drobne kamyki lub żwir jako ściółkę.
• Po przykryciu cebulek ziemią sadzenie jest podlewane. Następnie możesz spodziewać się szybkiego pojawienia się kiełków i szypułek.

Holenderska tęczówka zazwyczaj zaczyna kwitnąć pod koniec majaniektóre odmiany mogą być spóźnione o 15-20 dni. Pąki nie będą długo cieszyły oka, ponieważ dość szybko zaczynają więdnąć, dłużej zachowują świeżość przy chłodnej, pochmurnej pogodzie. Przeciwnie, w jasnym słońcu pąki szybko znikną, a czas kwitnienia zakończy się wcześniej niż oczekiwano.

Kiedy liście są całkowicie suche, cebulki są wykopywane.

Przechowywanie i sadzenie irysów holenderskich

Po wykopaniu żarówkę należy suszyć w temperaturze co najmniej 30 stopni w tym trybie, przechowuje się je przez 2-4 tygodnie, w zależności od odmiany. Dla efektywnego suszenia ważne jest zapewnienie dobrej wentylacji. Następnie żarówki można przenieść do przechowywania w suchym pomieszczeniu, pożądane jest trzymanie ich w temperaturze 15-20 stopni.

Lądowanie można rozpocząć na początku indyjskiego lata przed pierwszymi prawdziwymi chłodami.

Nawet podczas kwitnienia ogrodnicy zauważają kolor pąków, a następnie sadzą cebulki zgodnie z oczekiwanym rodzajem rabaty kwiatowej. Sadzenie pozwoli uzyskać nowe kwiaty następnego lata, jeśli do sadzenia użyto dużych cebul. Małe mogą rosnąć przez kolejny rok przed wydaniem pierwszej szypułki.

Jeśli region charakteryzuje się śnieżnymi zimami, nie obejmują one sadzenia w zimnych porach roku: wystarczy dywan śnieżny. Jeśli kwietnik znajduje się na wzgórzu, z którego zwieje śnieg, lepiej się nim zająć dodatkowe schronienie... Wykonany jest z opadłych liści, można użyć gałązek świerkowych lub trocin. Schronienie jest usuwane po rozmrożeniu gleby.

Jeśli na stronie nie ma silnych wiatrów, dodatkowe podpory nie są potrzebne, czasami dodatkowo instalowane są kołki, aby szypułki nie pękały.

Posadzone irysy mogą stać się prawdziwą ozdobą, jeśli na jednym kwietniku użyjesz kilku odmian o niestandardowych kombinacjach kolorystycznych. To tęczówki otwierają szerokie pole do wyobraźni, ponieważ dziś można kupić cebulki roślinne z niebieskimi, fioletowymi, innymi niebieskimi pąkami.

Zasady cięcia tęczówki

Cięte bulwiaste tęczówki utrzymują się znacznie dłużej niż zwykłe tęczówki. Termin ten można przedłużyć, jeśli użyjesz wody osiadłej bez chloru, woda deszczowa jest doskonałym rozwiązaniem.

W tym nakładany jest opatrunek górny:

• Może to być specjalistyczny preparat zakupiony w sklepie lub zwykły cukier (3 łyżeczki na 2 litry).
• Opatrunek górny pozwoli kwiatom w pełni się otworzyć i będą trwać dłużej.

Ukośne cięcie łodygi należy wykonać pod wodą, aby nie blokować dostępu do wilgoci. W wodzie łodyga jest jeszcze kilkakrotnie cięta lub przebijana szpilką. Roztwór w wazonie należy wymieniać co najmniej raz na 3 dni. Dzięki temu możliwe będzie zapewnienie roślinom długiej żywotności i doskonałego wyglądu.

Bulwiaste typy irysów stają się coraz bardziej popularne: przyciągają hodowców kwiatów wdzięcznymi pąkami i pięknymi liśćmi, a ponadto są to dość bezpretensjonalne rośliny.

Jeśli zdecydujesz się udekorować witrynę przepięknym klombem z kolorowymi płatkami, najlepszą opcją może być holenderska tęczówka. Opieka nad nim nie jest trudna, a wszystkie zmartwienia odpłaci przyjaznym kwitnieniem i wspaniałymi pąkami.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.