Rosnący imbir w domu: porady i wskazówki

Imbir to wieloletnie zioło, które wygląda jak turzyca lub trzcina. Niewiele widziało kwiaty imbiru, ale przy odpowiedniej pielęgnacji może dobrze kwitnąć. Jej kwiaty są pomarańczowe lub brązowe. Duże kłącze pokryte jest liśćmi. Łodygi są długie i wyprostowane. Rodzina imbirów obejmuje około 140 różnych gatunków. Uważa się, że słowo „imbir” oznacza „rogaty korzeń”.

Treść:

• Ogólne informacje i historia imbiru
• Jak uprawiać imbir w domu?
• Stosowanie korzenia imbiru

Ogólne informacje i historia imbiru

Nie ma dokładnych informacji, gdzie ta roślina trafiła do nas. Jedni uważają Indie za miejsce narodzin imbiru, inni - archipelag Bismarcka. W starożytności imbir używany jako lek i są niesamowicie drogie. W starożytnej Grecji podawano go jako przyprawę wyłącznie w zamożnych domach.

Korzeń imbiru zawiera dużą ilość olejków eterycznych, które nadają mu niepowtarzalny cierpki smak.

Uprawa imbiru w domu stała się teraz całkiem możliwa. Ale dawno temu niezwykle trudno było uzyskać ten korzeń. Arabowie starannie ukrywali miejsca, w których rósł cenny imbir, owijając go różnymi legendami. Zapewniali cudzoziemców, że imbir jest poza zasięgiem, że znajduje się w krainie troglodytów na krańcu ziemi i że jest pilnie strzeżony przez potwory.

Elżbieta I, królowa Anglii, bardzo lubiła imbir. To ona spopularyzowała piernikowych ludzików, które nadal uwielbiają wszystkie dzieci. Istnieje legenda o niesamowitych właściwościach imbiru. Dawno temu zakochała się w sobie piękna dziewczyna i szlachetny młodzieniec. Podczas ich nocnego spaceru wiał zazdrosny zimny wiatr i zamroził dziewczynę.

Życie zaczęło ją opuszczać. Następnie młody człowiek udał się na Wschód w poszukiwaniu lekarstwa. Tam spotkał Devę, stworzenie wysłane przez bogów, aby przetestować ludzi. Dev przez długi czas sprawdzał młodego człowieka, ale znosił wszystkie trudy i trudy. W tym celu Dev obiecał mu wyleczyć ukochaną i pokazał mu dziwaczny kwiat, ostrzegając, że wartość tej rośliny nie leży w liściach ani kwiatach, ale w korzeniu. Młody człowiek przygotował z niego wywar i wyleczył dziewczynę.

Jak uprawiać imbir w domu?

Uprawa tej cennej rośliny w domu nie będzie trudna, wystarczy przestrzegać kilku podstawowych zasad:

1. Kup korzeń z żywymi pąkami w specjalistycznym sklepie. Umieść na chwilę w ciepłej wodzie, a następnie delikatnie pokrój na małe kawałki. Kawałek można posypać węglem drzewnym lub po prostu wysuszyć.
2. Imbir należy sadzić wczesną wiosną lub zimą. Umieść pąki korzeniowe w ziemi (dowolne ziemia na warzywa). Wybierz doniczkę, która jest wystarczająco duża. Posyp nerki cienką warstwą gleby.
3. Rzadko trzeba podlewać imbir przed pojawieniem się pierwszych pędów. Gleba powinna być lekko wilgotna, w przeciwnym razie korzeń zgnije. Wskazane jest rozplanowanie drenażu podczas sadzenia w celu wchłonięcia wilgoci.
4. Wraz z pojawieniem się sadzonek możesz zacząć nawozić.
5. Latem imbir można wystawić na powietrze, ale nie wystawiaj go na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Światło powinno być rozproszone.
6. Jest to ciepłolubna i wilgotna roślina tropikalna, dlatego w czasie upałów należy ją często podlewać, a w zimnych porach częstotliwość podlewania jest zmniejszona. W gorącym sezonie możesz spryskać imbirem.
7. Wraz z nadejściem jesieni roślinę należy przenieść do domu i umieścić w dobrze oświetlonym miejscu. Podlewanie należy ograniczyć do minimum. Łodygi i liście zaczną wysychać, co pobudzi rozwój korzeni.
8. Imbir w pełni wyrośnie w ciągu 8 miesięcy od posadzenia. W miarę wzrostu liście będą odpowiednie do sałatek. Ale jeśli chcesz mieć duży korzeń, lepiej nie ścinać liści.

Jeśli nie planujesz czekać na kwitnienie, możesz wykopać kłącze po zwiędnięciu łodyg. Należy go wypłukać, wysuszyć i spożyć według własnych upodobań.

Zakwity imbiru nie są często widywane, ale przy odpowiedniej zawartości imbir może kwitnąć.

Jeśli uprawiasz imbir ze względu na piękno, a nie właściwości lecznicze korzenia, nie musisz wykopywać kłącza na zimę. Wiosną znowu da małe pędy, które będą potrzebować regularnie podlewać i karmić... Po kilku latach, pod warunkiem odpowiedniej wilgotności, oświetlenia, podlewania i karmienia, imbir zakwitnie.

Stosowanie korzenia imbiru

Imbir jest używany w medycynie, kosmetologii i gotowaniu.

Oprócz smaku korzeń imbiru ma wiele właściwości leczniczych:

• Działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Imbir wchodzi w skład niektórych leków na kaszel i przeziębienia, poprawia odporność, łagodzi bóle mięśni i stawów.
• Działanie przeciwskurczowe. Ta właściwość imbiru sprawia, że ​​jest doskonałym lekarstwem na bóle głowy.
• Działanie lecznicze. Odwary z korzenia imbiru mogą mieć działanie lecznicze na skórę.
• Działanie napotne. Imbir jest przydatny na przeziębienia i grypę, usuwa toksyny z organizmu.
• Efekt tonizujący. Wzmacnia i uelastycznia ciało, stosowany w postaci kąpieli i okładów dla utrzymania kolorytu skóry.
• Imbir znany jest również ze swoich zdolności do łagodzenia choroby lokomocyjnej (nudności, zawroty głowy), zwiększania apetytu i leczenia niepłodności. Uważa się, że Portugalczycy przekazali ten korzeń niewolnikom, aby zwiększyć ich płodność.
• W przypadku zapalenia żołądka i innych chorób układu pokarmowego można pić herbatę imbirową. Pomaga również w zatruciu kobiet w ciąży, ale tylko w pierwszym trymestrze, po którym należy zaprzestać picia herbaty.
• Olejek eteryczny z imbiru od dawna uznawany jest za eliksir młodości. Stosowany jest w aromaterapii, masażu, dodawany do wody podczas kąpieli. Olejek rozgrzewa skórę, poprawia krążenie krwi. Nie możesz jednak używać czystego olejku imbirowego. Jest rozcieńczany dowolnymi olejami bazowymi, na przykład olejem lnianym lub olejem z kiełki pszenicy.

Nalewka alkoholowa z imbiru służy do odchudzania, a także jako tonik i tonik.

Świeży imbir należy obierać bardzo ostrożnie, aby nie uszkodzić wierzchniej warstwy, ponieważ zawiera największa ilość witamin... Imbir może pomóc odświeżyć oddech i jest znacznie zdrowszy niż zwykła guma do żucia. Jeśli smakuje ci zbyt ostro, możesz po prostu pocierać nim zęby.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.