Krajowe ścieżki „zrób to sam”: przegląd najlepszych pomysłów

Spędzając większość czasu na daczy, każdy chce mieć tam nie tylko miejsce do pracy, ale także do wypoczynku, podziwiania piękna domu, kwitnących drzew, jasnych klombów. A spacerowanie po stronie jest lepsze dzięki pięknym ścieżkom, wymyślonym i zbudowanym według własnego projektu.

Wyspecjalizowane sklepy budowlane oferują klientom ogromną różnorodność materiałów, aby przenieść teren domków letniskowych w zadbane, piękne miejsce. A właściciel daczy będzie mógł nie tylko pokazać godność swojego portfela, ale także gwałtowną wyobraźnię, która pozwala, przy minimalnych kosztach, zamienić terytorium podmiejskie w niezwykłą strefę rekreacyjną.

Treść::

• Wybór terenu i przygotowanie do robót drogowych na budowie
• Cechy układania ceglanej wiejskiej ścieżki
• Jak zrobić ścieżkę z trocin, okrągłego drewna
• Ścieżka szutrowa w kraju
• Kamienne mini chodniki w ich letnim domku
• Betonowanie ścieżek w kraju
• Jakie materiały są nadal odpowiednie do domków letniskowych

Wybór terenu i przygotowanie do robót drogowych na budowie

Każda firma budowlana musi zacząć od wyboru miejsca na przyszłą strukturę, dotyczy to również ścieżek. Zwykle leżą tam, gdzie lubią chodzić właściciele daczy, gdzie wytyczyli szlaki. Szerokość toru będzie zależeć od powierzchni domku letniskowego. Dla małego wystarczy szerokość 60-80 centymetrów. Jeśli obszar ma około 10-12 akrów, to tor nie powinien być węższy niż półtora metra.

Do urządzenia domku letniskowego należy podejść poważnie, dokładnie, starannie dobierając materiał, przygotowując niezbędne narzędzie.

Lepiej rozpocząć pracę późną wiosną lub latem, wyznaczając linie szlaku. Do tego nadają się małe kołki połączone w jednej linii liną. Następnie usuwa się wierzchnią warstwę gleby, której głębokość będzie zależeć od objętości użytego materiału. Zasadniczo średnie wymiary wykopu dla ścieżki sięgają głębokości 15-20 centymetrów. Lepiej jest przymocować krawędzie deskami o tej samej szerokości.

Kolejnym krokiem będzie wybór materiału do układania szlaku. Aby przyspieszyć, możesz kupić gotowe konstrukcje wykonane z propylenu lub prefabrykowanego parkietu podmiejskiego, ale wymaga to dużo pieniędzy. Ale są niezawodne materiały, takie jak beton, cegła. Utwory z nich przetrwają długo i wyglądają pięknie. Wiele osób preferuje ekologiczny materiał – drewno lub kamień. Z nimi potrwa to dłużej, ale możesz wymyślić różne wzory na torach, pomalować je na różne kolory.

Cechy układania ceglanej wiejskiej ścieżki

Ścieżki ceglane wyglądają estetycznie i solidnie. Przygotowana jest dla nich poduszka z drobnego żwiru. Po wypoziomowaniu zasypać dół piaskiem, który jest również równy desce o idealnie gładkich, równych krawędziach, reguła. W przypadku ścian bocznych cegłę układa się na krawędzi i wbija do połowy w piaszczystą glebę. Tu przydaje się gumowy młotek. Krawężnik mocuje się roztworem, a po utwardzeniu od zewnątrz, wyjęciu desek, wzmacniamy go kołkami wzmacniającymi.

Środek ścieżki można ułożyć cegłami ustawionymi na końcu lub ułożonymi na szerokość. W przypadku fortecy jeden rząd układa się wzdłuż, drugi - w poprzek ścieżki, wjeżdżając w materiał jeden poziom.

Cegły można trzymać razem za pomocą kleju na bazie cementu.

Pod koniec pracy szczeliny wypełnia się piaskiem, który wylewa się na powierzchnię muru i rozprowadza pędzlem na całym odcinku drogi. Kruszony kamień wylewa się wzdłuż krawędzi gotowej ścieżki, ostrożnie go ubijając. Cegły można zagruntować lub polakierować. Takie utwory pięknie wyglądają i służą przez długi czas.

Jak zrobić ścieżkę z trocin, okrągłego drewna

Najtańszym i najłatwiejszym sposobem na zbudowanie ścieżki w kraju są wióry drzewne. Zwykle wykonuje się je, gdy całą przestrzeń witryny zajmują łóżka, klomby. Aby ułatwić przejście między nimi, ścieżki pokryte są wiórami, które pozostały z budowy domu, stodoły. W takim przypadku ścieżki powinny mieć wyraźne granice, co można zrobić za pomocą cegieł, desek.

Zrębki wsypane do przygotowanego dołu fundamentowego łatwo wyrównuje się grabiami ogrodowymi. Potrwa jeden lub dwa sezony, a potem można go włożyć do dziury na kompost... Wygoda takiej ścieżki polega na tym, że projekt terytorium można zmieniać każdego lata.

Ale z drewnianego okrągłego wyciętego z suszonych kłód tor będzie trwał dłużej:

• Na wysokości powinien być nieco wyższy niż głębokość dołu. Aby zapobiec gniciu drewna, spód okrągłego drewna jest traktowany środkiem antyseptycznym, a po wyschnięciu cała powierzchnia jest traktowana Kuzbasslakiem lub smołą. Ochroni przed działaniem promieni słonecznych, które powodują wysychanie, pękanie drzewa.
• Mokry piasek wylewa się na pokruszoną kamienną poduszkę i umieszcza w niej ciasno pierwszy rząd drewnianego materiału.
• Otwory między rzędami są wypełnione piaskiem lub żwirem.

Trasy z drewna ozdabiają teren chaty, ale nie trwają długo.

Ścieżka szutrowa w kraju

Jako krawężnik można użyć drewnianego okrągłego drewna, a środek wykopu można pokryć żwirem. Dla tego:

• Geowłókniny pokrywają przestrzeń między granicami konopi, a na niej żwir.
• Każda warstwa gruzu jest wyrównana i tak dalej, aż tor będzie miał taką samą wysokość jak poziom działki.
• Pamiętaj, że żwir z czasem bardzo się kurczy. Dlatego należy go wylewać tuż nad żądaną grubością ścieżki.
• Ścieżkę dla pieszych wykonaną ze żwiru można pokolorować poprzez artystyczne wypełnienie pokruszonym kamieniem w różnych odcieniach od czerwieni, brązu do bladoniebieskiego i białego.
• Do podstawy należy wlać poduszkę z piasku i pokruszonego kamienia zaprawą cementową o konsystencji śmietany. Gdy tylko zacznie wiązać, dodaj klej na bazie cementu o grubości od jednego do dwóch centymetrów. Wylewa się na nią wielobarwny żwir w różnych wzorach.
• Podsumowując, lekki wałek delikatnie przesuwa się po powierzchni.

Zaletą żwiru jest jego niski koszt, właściwości samooczyszczania z brudu i kurzu. Ale z czasem ścieżki te zarastają trawą. Geowłóknina pomoże spowolnić ten proces. Nie pozwoli chwastom przebić się na szczyt przez 7-10 lat.

Kamienne mini chodniki w ich letnim domku

W przypadku ścieżek kamiennych materiał należy dobierać szczególnie ostrożnie. Kamienie powinny być płaskie, okrągłe lub w formie płyt. Materiał kładzie się na poduszce z pokruszonego kamienia wypełnionej warstwą kleju cementowego. Szczeliny między kamieniami pokryte są żwirem. Pamiętaj, aby pod koniec pracy rzucić kamieniami.

Zaletami ścieżki kamiennej jest efekt dekoracyjny i trwałość.

Z okrągłych kamieni możesz ułożyć na ścieżce piękne wzory. Następnie kamienie owalne układane są bokami w gęstej mieszaninie piasku i cementu, połączonej w stosunku 3:1 z dodatkiem wody do pożądanej gęstości. Każdy kamyk jest wciskany do roztworu gumowym młotkiem. Rzędy kamieni należy sprawdzić pod kątem równości poziomu ułożenia. W środku wzoru możesz dodać jaśniejsze lub ciemniejsze duże kamyki w tonie.

Pod koniec pracy gotowy mur jest myty wodą z węża. Kompozycję kamieni zwilża się wodą przez kolejny tydzień. Wtedy na długo zyska sztywność i radość.

Betonowanie ścieżek w kraju

Wykopanie i oznaczenie go dla ścieżki betonowej jest takie samo jak dla ścieżki murowanej. Kolejność betonowania jest jeszcze nieco inna:

• Piasek wsypany do dołu musi przejść przez etap nawilżania i zagęszczania. Po tych procedurach grubość warstwy nie będzie większa niż siedem centymetrów.
• Zagęszczany jest również kamień łamany, przykryty od góry.
• Aby wzmocnić tor, na dole kładzie się siatkę wzmacniającą.
• Betonowy roztwór wlewa się równomiernie do szalunku.
• Wyrównanie mieszanki betonowej jest obowiązkowe, a tutaj ściany szalunkowe służą jako latarnie.
• Cienką warstwę suchego cementu posypujemy na wilgotną powierzchnię betonu i wcieramy fugą. Używają również gotowych specjalnych mieszanek do mocowania betonu.
• Jeśli beton będzie układany za pomocą form symulujących murowanie, to najpierw wylewa się go równą warstwą. A następnie specjalne formy są instalowane po ustawieniu pierwszej warstwy. I dopiero wtedy wlewa się w nie.
• Czas krzepnięcia roztworu wynosi od trzech do pięciu dni.

Jeśli jest tylko jedna pleśń, przez całe lato będziesz musiał budować długi chodnik. Chodniki betonowe wytrzymają długo, bardziej nadają się do klasycznego designu.

Jakie materiały są nadal odpowiednie do domków letniskowych

Mieszkańcy lata to ludzie z wyobraźnią i często wybierają nietypowe materiały do ​​układania ścieżek na terenie:

• Plastikowe kapsle do butelek potrzebują bardzo dużo czasu, aby zbudować z nich nawet niewielką ścieżkę. Możesz rozpocząć pracę od zebrania niewielkiej ilości materiału. Połącz ze sobą pokrywki za pomocą szydła, za pomocą którego przebijają otwory z boku, przeciągając przez nie żyłkę. Zbierz elementy toru zgodnie ze wstępnym szkicem. Na wolnym od trawy miejscu w ogrodzie kładzie się matę korkową, lekko po niej stąpając gumowym młotkiem. Ścieżka będzie bardziej niezawodna, jeśli zostanie otoczona krawężnikiem z kamieni lub cegieł, a warstwa przykryć ciasno wpasuje się w piasek.
• Gumowe opony ze starych samochodów posłużą również na ścieżkach letniego domku. Opony należy pociąć na cztery części, usuwając ściany boczne. Takie półfabrykaty układa się w okopach w czterech do pięciu rzędach. Następnie chodź młotkiem, wyrównując teren. Takie ścieżki uratują teren przed brudem, możesz chodzić po nich w deszczową pogodę.
• Szklane butelki można równomiernie i pięknie układać w dole, pogłębiając je w głąb ziemi. Dla wygody do pojemnika wkłada się spiczaste drewniane kołki. Butelki powinny być umieszczone w odległości od dwóch do trzech centymetrów od siebie. Przerwy między nimi wypełnione są ziemią.
• Plastikowe butelki nadają się do tymczasowych pasów. Tylko połowa z nich jest pobierana od strony dna. Sadzonki butelek są wciskane do rowu w rzędach. Możesz pomalować plastik.
• Nadaje się na chodnik na wsi oraz na drewniane deski, które można podnieść przy rozbiórce starych budynków. Wystarczy dobrze przeszlifować wierzchnią warstwę starych desek, przejść po powierzchni szmerglem, co odsłoni piękno rysunku drewna. Następnie są przymocowane do prętów znajdujących się na pniakach, które są wstępnie wykopane w wykopie. Po ułożeniu desek przytnij krawędzie wyrzynarką lub piłą. I na koniec konieczne jest potraktowanie powłoki impregnacją i lakierem. Między deski wylewa się warstwę żwiru lub kamyków.
• Plastikowe płyty są szybko montowane w ścieżki, które mają specjalne elementy łączące, które nadają im sztywność. A ryflowana powierzchnia zapobiegnie ślizganiu się na nich w deszczowy dzień. Sztuczny materiał wyróżnia trwałość i mrozoodporność. Ale lepiej jest usunąć talerze na zimę, rozpraszając je w razie potrzeby na lato.
• Parkiet ogrodowy świetnie prezentuje się jako materiał na ścieżki ogrodowe. Jest również łatwy w montażu dzięki specjalnym okuciom.Z płytek dekoracyjnych można wykonać dowolny wzór. A ponieważ do produkcji parkietu używa się przetworzonego drewna, ani opady, ani słońce nie są straszne dla powłoki.

Możesz wybrać materiał na utwory z materiałów śmieciowych lub zakupiony w wyspecjalizowanych sklepach.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: