Maliny wielkoowocowe: najlepsze odmiany i technika rolnicza

Nie ma takiej osoby, która nie pokochałaby malin. Każdy, kto twierdzi, że nie lubił dojrzałych jagód, po prostu nigdy nie skosztował dojrzałych, samozbieranych owoców. Maliny - ma nie tylko oryginalny smak, ale ma również właściwości lecznicze. Jest aktywnie stosowany w przeziębieniach jako środek przeciwgorączkowy.

Treść:

• Najlepsze odmiany i ich opis
• Sadzenie dużych malin
• Wskazówki dotyczące pielęgnacji
• Choroby i szkodniki

Najlepsze odmiany i ich opis

Lato to czas na szaleństwo kolorów, kwiatów i owoców. Pachnące maliny jako jedne z pierwszych owocują w ogrodzie. Nie jest kapryśny dla gleby, rośnie na każdym obszarze.

Maliny różnią się następującymi rodzajami:

1. Tradycyjny - rośnie w każdej strefie klimatycznej, daje dobry wzrost młodego bydła, owocuje raz na sezon. Jagody nie są bardzo duże. Wielkość zbiorów jest średnia. Wybitnymi przedstawicielami są Malakhovka, Shosha, Slastena, Magician, News Kuzmina.
2. Naprawiony - uwielbia obfite podlewanie, jasne słońce, wita wiosenne przycinanie. Wyjeżdżając na wiosnę, z jednego pędu można uformować cały krzew. Pozytywnie reaguje na wyrywanie punktu wzrostu, uwalniając boczne gałęzie. Te ostatnie również tworzą klastry. Daje dwa lub trzy zbiory, w zależności od warunków pogodowych. Często zdarza się, że drugi jajnik owocowy jest bogatszy w smak. Jego charakterystyczną cechą jest to, że przed zimą wszystkie pędy są całkowicie odcięte (Polyana, Morning Dew, Polka, Shugana, Golden Domes).
3. O dużych owocach - wyróżniają się masywną łodygą, obfitymi jajnikami i dużymi jagodami. Każdy z soczystych owoców może ważyć do 12-15 g. Przy odpowiedniej pielęgnacji można zebrać do 10 kg z jednego krzewu. Długość winorośli może wynosić do 2 metrów. W przypadku niektórych odmian konieczne jest wykonanie podpór lub wbicie się w pobliskie paliki (Hercules, Hussar, Yellow Giant, Briańsk, Giant, Patricia, Taganka).

Często spośród wszystkich odmian wybierane są gatunki wielkoowocowe. Wyróżnia się najbardziej preferowane przez ogrodników rodzaje malin o dużych owocach:

• Patricia - winorośl osiąga długość 1,8 m. Liście są czerwonobrązowe i duże. Na pniu nie ma kolców, co ułatwia zbiory, które osiągają nawet 5 kg. Jagody bardzo duże, do 12-14 gramów, o delikatnej, aksamitnej powierzchni, podłużny wygląd. Dobrze oddziela się od łodygi. Po dojrzeniu długo nie kruszy się. Źle toleruje transport. Przy odpowiedniej pielęgnacji może rozmnażać się dwukrotnie.
• Ogromny - różni się dużymi rozmiarami do 25 gr. Przy stałym karmieniu i obfitym podlewaniu krzew jest w stanie wyprodukować do 12 kg świeżego produktu na sezon. Nie boi się mrozu i choroby go nie zabierają. Jedyną wadą podgatunku jest to, że z biegiem czasu jagody zaczynają tracić na wielkości, stają się mniejsze. Należy go wyrwać i zastąpić nowymi pędami.
• Herkules - dojrzewa na przełomie sierpnia i września. Charakteryzuje się długimi, masywnymi pędami (do 2 m). Na łodygach znajdują się liczne ostre ciernie. Jagody mają po 5-10 gramów. każdy, o gęstej strukturze, dobrze znosi transport. Wydajność z jednej winorośli - do 2 kg.
• Żółty olbrzym.Nazwa mówi sama za siebie – produkt jest żółty. Owoce są duże, dochodzą do 13 gramów. masy, uformowane na długich pędach do 1,5 m długości. Można usunąć ponad 8 kg czystego produktu. Doskonała tolerancja przechowywania.

Prezentowane podgatunki dobrze dostosowują się do każdych warunków glebowych, łatwo tolerują mróz i suszę i praktycznie nie są podatne na szkodniki.

Tak więc, jeśli chcesz posadzić owocujący krzew, możesz wybrać nie tylko czas dojrzewania, ale także gatunek i cechy wagowe owoców.

Sadzenie dużych malin

Zaleca się sadzenie malin na otwartych, nasłonecznionych terenach, ale pod warunkiem, że rośliny nie będą narażone na stałe wiatry. W przeciwnym razie nie będzie wyników.

Miejsce sadzenia nie powinno znajdować się między drzewami ani między rzędami upraw warzywnych.

Szczególnie niepożądane jest bliskie sąsiedztwo pomidory, ziemniaki lub ogród truskawki, dzielą szkodniki, które mogą migrować z uprawy na uprawę. Nie umieszczaj w starym miejscu, w którym wcześniej rosły maliny. Przed sadzeniem w tym miejscu należy pozwolić glebie „chodzić” przez co najmniej 5 lat. Wskazane jest sadzenie na tym obwodzie roślin strączkowych, gorczycy lub rzepaku. Nie sadzić tam, gdzie woda często się zatrzymuje. Długotrwała stagnacja wilgoci jest szkodliwa dla korzeni drzewa malinowego, będą gnić.

Aby roślina dawała obfite plony, gleba musi być lekka, luźna, przewiewna, wypełniona minerałami. Jeśli gleba jest nasycona kwasowością, przed umieszczeniem maliny należy ją nawozić wapieniem. Ten ostatni zaleca się dodawać do 0,5 kg na 1 m2. Podstawowym warunkiem dobrego wzrostu krzewów i dobrych plonów jest brak chwastów, zwłaszcza trawy pszenicznej. Dodatkowo wysysają składniki odżywcze z podłoża, wyczerpując je.

Agronomowie opracowali algorytm niezbędnego formowania gleby:

• Wykopuje się rów o szerokości do 1,5 m i głębokości nie większej niż 30 cm.
• Warstwy gleby torfowej, humus z nieświeżych liści, stare trociny, kompost... Zwykłą ziemię ogrodową należy wylać między warstwami.
• Można dodać Popiół drzewny, a także wprowadzenie nawozów mineralnych w postaci rozsypu granulek.

Aby odmiany o dużych owocach nie straciły swoich pierwotnych cech, musisz kierować się pewnymi osobliwościami sadzenia. Można ją sadzić w dowolnym momencie - jesienią, wiosną i latem.

Przed sadzeniem sadzonkę należy skrócić do 40-50 cm wysokości od ziemi. Korzenie są dokładnie strząsane z ziemi i prostowane w nowym miejscu. Łodygę należy dodatkowo pogłębić o 3 cm, a następnie obficie podlać i przykryć trocinami lub próchnicą. Tak więc, chociaż roślina jest dość bezpretensjonalna, aby uzyskać obfite plony, należy starannie wybrać miejsce i ostrożnie posadzić ją na przygotowanym miejscu.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji

Maliny wymagają podlewania, karmienia, przycinania i rozluźniania. Jeśli okresowo przeprowadzasz takie wydarzenia, krzew nie pozostanie zadłużony i zachwyci Cię pysznymi owocami:

1. Podlewanie należy wykonywać często, zwłaszcza wiosną, kiedy pędy zaczynają budzić się ze snu zimowego, a młode wyrywają się z ziemi. Nie zapomnij o nawadnianiu w gorące letnie dni.
2. Wiosną trzeba też zadbać o spulchnienie gleby. Procedura wymaga dopływu większej ilości powietrza i składników odżywczych do korzeni. W miarę zarastania gleby chwastami są one odchwaszczane, co jest również sprzyjającym momentem dla wzrostu i rozwoju krzewu.
3. W okresie aktywnego wzrostu konieczne jest wykonanie opatrunku górnego. W okresie wzrostu i owocowania zwykle wykonuje się 2-3 opatrunki. Pierwszy wprowadzany jest wczesną wiosną. Trzeba go przygotować - odchody z kurczaka, wymieszać z łyżką saletry, rozcieńczyć w wiadrze z wodą. Zaleca się stosowanie nawozów azotowych - raz w okresie, wiosną lub jesienią. Po okresie zbiorów wymagane jest nawożenie potasem.Przed kwitnieniem musisz karmić złożonym nawozem - nitroammofosem lub Zdravnem. Umożliwi to uformowanie się dużej liczby pąków.

Choroby i szkodniki

Aby uzyskać schludne, soczyste jagody, których nie wstydzisz się wystawić na sprzedaż, zachować je w całości lub po prostu cieszyć się soczystymi owocami, musisz monitorować zdrowie krzewu.

Chociaż roślina jest odporna na choroby i szkodniki, przy braku opieki może się zarazić i umrzeć.

Pamiętaj, aby zwracać uwagę na stan pędów i liści. Wyróżnia się następujące szkodniki i bakterie chorobotwórcze:

• Chrząszcz malinowy - owady zimujące w ziemi. Ich pojawienie się zauważono w maju. Są małym szkodnikiem o szarych owalnych kształtach. Chrząszcz początkowo zjada kwiaty i liście, a następnie porusza się wewnątrz pąków, zjadając je od wewnątrz. Po takiej inwazji liczba jagód gwałtownie spada, a pozostałe są nasycone larwami.
• Ćma nerkowata - mały motyl z plamkami na skrzydłach kładzie larwy na łodygach. Te ostatnie żywią się pąkami, zjadają łodygę i wnikają do środka, schodząc wzdłuż niej do korzeni. W ten sposób uszkadzamy całą roślinę od korzeni po pąki, zjadając jej zawartość.
• Mucha łodygowa - jej działalność rozpoczyna się na przełomie maja i czerwca. Składa jaja w kątach liści, wyklute larwy zjadają drogę do środka pnia, żywiąc się jego rdzeniem.
• Przędziorek - wyplata pajęczynę z wnętrza liścia, wysysając wszystkie soki z zieleni. Arkusz z czasem wysycha i odpada.
• Wołek to chrząszcz, który składa potomstwo na pąkach. Larwy żywiące się delikatnym rdzeniem rosną i zwiększają populację chrząszczy.
• Chloroza - liście żółkną, znacznie zdeformowane. Wymagane jest wykonanie opatrunku górnego złożone nawozy.
• Fioletowa plamka - pojawia się na liściach, czemu towarzyszy łuszczenie się górnych warstw łodygi. Pędy należy szybko przyciąć i spalić. Następnie spryskaj płynem Bordeaux.

Kiedy pojawiają się takie szkodniki jak mucha łodygowa czy ćma nerkowata, pęd rozszerza się w jednym miejscu, tworząc guzek. Uszkodzony kiełek należy usunąć u nasady, aby nie pozostał nawet konopie. Spal wszystko. Na początku tworzenia pąków zaleca się spryskiwanie krzewów roztworem wrotyczu pospolitego.

Dlatego najważniejsze jest, aby w odpowiednim czasie zauważyć pojawiające się szkodniki lub choroby i zastosować metody ich zwalczania.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: