Sadzenie i dalsza pielęgnacja paproci strusiej

Przy dekorowaniu krajobrazu określa się strefy dla upraw ogrodowych, warzywnych i ozdobnych. Aby klomby wyglądały wyraziście i jasno, wybierane są oryginalne rośliny. Jedną z najpopularniejszych jest paproć. Artykuł omawia zasady sadzenia i pielęgnacji odmiany Strusia.

Co to za roślina

Przedstawiciel rodziny Onokleevów to roślina wieloletnia. Miejsca sadzenia paproci wybiera się w zacienionych zakątkach terenu, pod wysokimi drzewami, w pobliżu ogrodzeń i innych obszarów, gdzie harmonijnie łączy się z innymi roślinami.

Struś jest popularny wśród ogrodników ze względu na bezpretensjonalną pielęgnację, piękne szmaragdowe liście i wysoką odporność na mróz.

W naturze roślina żyje w strefie umiarkowanej Eurazji. Można go znaleźć w lasach Rosji, Kaukazu i innych regionów. Walory dekoracyjne paproci docenili projektanci, którzy dekorując swoje prywatne działki, często wybierają ją do komponowania.

Funkcja i opis

Roślina osiąga wysokość do 2 metrów. Liście przypominają kształtem pióra strusie, stąd nazwa odmiany.

W botanice opisano dwa rodzaje liści paproci (liści). Niektóre nazywane są sterylnymi. Długość pierzastej gałęzi wynosi 130-150 cm, kolor jest wyrazisty szmaragdowozielony. Dzięki ciekawemu kształtowi liścia powstaje piękna korona. Drugi typ to zarodnikonośny, charakteryzujący się małymi rozmiarami płatów o nietypowym kształcie. Można je rozpoznać po brązowym kolorze i wyrośniętych gałęziach z wnętrza lejka.

Masywne liście typu sterylnego w początkowej fazie rozwoju rośliny zwijają się prawie w tubę. Kiedy osiągną wysokość 30-50 cm, stopniowo się otwierają. Estetycznym pięknem kultury można cieszyć się w czerwcu. Po osiągnięciu dużych rozmiarów sterylne liście chronią pędy zarodnikowe przed niekorzystnymi czynnikami atmosferycznymi, których rozwój następuje później.

Odniesienie! Jesienią jałowe liście obumierają, a liście zarodnikujące pozostają na roślinie przez całą zimę. Wiosną, gdy odżywają procesy biologiczne, przezimowane gałęzie rozwijają swoje krawędzie i wyrzucają zarodniki.

Szybkie rozmnażanie strusia odnotowuje się w sposób wegetatywny. W sprzyjających warunkach z kilku krzewów tworzą się prawdziwe zarośla, co jest bardziej typowe dla lasu.

Wyświetlenia

Strusie są dwojakiego rodzaju.

1. Najczęstszy jest wspólny. Paproć szybko rośnie, dobrze znosi zimowanie. Specyfika zakładu - wymaga wdrożenia pewnych zasad techniki rolniczej. Liście są jasnozielone i mają szeroki, pierzasty zapach. Na pniu i liściach mogą pojawić się czarne obszary.
2. Wschodnią rozpoznają duże gałęzie, które są starannie zebrane w pęczki. Ich długość sięga półtora metra. Na ogonkach jest brązowy film. Liście charakteryzują się pierzastym kształtem (wąskie pióra skręcone są w kulkę).

Różnice między gatunkami dotyczą pielęgnacji i liczby liści pierwszego rzędu. Paproć wschodnia wymaga dokładniejszej pielęgnacji. Uwzględniono: regularne podlewanie, ochronę przed wiatrem. Liście pierwszego rzędu w tej formie są mniejsze, ale ich wielkość przekracza pędy paproci pospolitej.

Różnice między strusiem a innymi paprociami ogrodowymi

Łatwo pomylić strusia z Koczeżnikami i Szczitownikami. Jedynym pewnym znakiem identyfikacji jest wysokość krzewu (1,5-2 m). Od innych odmian różni się kształtem krzewu. Gałęzie są umieszczone na szczycie kłącza w kółko. Pędy rosną prawie jednocześnie.

Struś ma jeszcze jedną różnicę. Pod koniec sezonu letniego na roślinie pojawiają się liście zarodnikowe. Zewnętrznie są bardzo podobne do piór strusich. Skręcone plastry zarodnikowe bardziej przypominają kiełbaski. Zarodniki wyrastają w środku lejka, osiągając długość nie większą niż 50-60 cm.

Wymagania dotyczące warunków zatrzymania

Paprocie pospolite i wschodnie dobrze znoszą niskie temperatury do -10°C. Jeśli w regionie panują ostrzejsze zimy, rośliny potrzebują schronienia.

Kultura nie toleruje ciepła. Już przy wskaźniku powyżej + 25 ° liście zaczynają więdnąć i wysychać. Jest to cecha charakterystyczna wszystkich paproci. Dlatego przy suchej pogodzie ważne jest regularne podlewanie roślin, w tym opryskiwanie od góry. Gleba musi być zawsze wilgotna.

Pomimo bezpretensjonalności strusia roślina potrzebuje odpowiedniego wyboru miejsca do sadzenia i ochrony przed wiatrem.

Jak prawidłowo sadzić

Aby znaleźć czas na paproć rośnie nie został zmarnowany, należy zapoznać się z zasadami jego schodzenia na ląd oraz cechami dalszej opieki.

Szkolenie

Miejsce dla strusia jest odpowiednie zarówno w gęstym cieniu, jak i na słonecznej łące. Głównym wymaganiem jest wystarczająca ilość wilgoci. Po stronie słonecznej krzewy tworzą się nieco niżej niż w cieniu.

Przed sadzeniem korzenie sadzonki należy namoczyć przez 15-20 minut w roztworze nadmanganianu potasu (niskie stężenie). Odbywa się to w celu dezynfekcji młodego pędu. Bezpośrednio przed przeniesieniem rośliny na otwarty teren doniczkę opuszcza się wraz z nią do pojemnika z wodą. Po wydostaniu się pęcherzyków powietrza garnek usuwa się, a paproć jest ostrożnie usuwana. Nie musisz obierać korzenia z ziemi.

Odniesienie! Obszar sadzenia ustalany jest z uwzględnieniem minimalnej odległości paproci od innych roślin. Nie można sadzić bliżej niż 50 cm kultury.

Korzeń paproci szybko wyrzuca pędy do rozmnażania. Aby zapobiec zagęszczeniu nasadzeń, należy zakopać ograniczniki na całym obwodzie krzewu. Jako ogrodzenie służy każdy materiał pomocniczy: plastikowe butelki, geowłókniny, elastyczne krawężniki itp. Należy go pogłębić do poziomu 30 cm poniżej powierzchni gruntu.

Struś jest wybredny w kwestii gleb. Roślina rośnie na glebach żyznych i ubogich, preferuje środowisko lekko kwaśne lub obojętne. Ale piaszczysta gleba dla rośliny nie jest najlepszym wyborem. W takim miejscu budowany jest automatyczny system nawadniający lub warstwa gleby jest zastępowana pożywną mieszanką gleby czarnej, torfu i próchnicy.

Instrukcje sadzenia

Do sadzenia na miejscu wybiera się sadzonki, które osiągnęły wiek 2-3 lat. Jeśli budowana jest obszerna kompozycja, warto wybrać co najmniej 5-7 pędów. Należy jednak zauważyć, że roślina szybko się rozmnaża. Między krzakami należy pozostawić odstęp od 30 do 100 cm.

Projektanci stosują różne formy sadzenia paproci. Za najbardziej atrakcyjny uważany jest trójkąt nieregularny.

W przygotowanym miejscu sadzonkę przenosi się do zwilżonego otworu, korzeń prostuje się i przykrywa przygotowaną mieszanką gleby. Kwiaciarnie zalecają stosowanie pożywnej gleby, aby roślina szybko przystosowywała się do nowych warunków.

Sadzenie kończy się nawadnianiem. Do nawadniania należy wziąć wodę osiadłą o temperaturze w zakresie 17 ° - 22 °.

Kiedy rośnie paproć w warunkach wewnętrznych (w doniczce) możesz zaplanować lądowanie o każdej porze roku.

Opieka

Pomimo bezpretensjonalnej opieki Struś słabo reaguje na suszę. W upalne dni zapewnione jest regularne podlewanie rośliny pod korzeń oraz przez opryskiwanie.Nawadnianie przeprowadza się co drugi dzień lub codziennie w stabilnych wysokich temperaturach.

Ważny! Przed podlewaniem musisz sprawdzić stan gleby. Zbyt dużo wilgoci może wywołać infekcje grzybicze.

Jako żywność stosuje się nawozy organiczne i mineralne. Nie preferuje się określonego rodzaju opatrunku, dla strusia nie jest to ważne.

Przesadzanie paproci jest zwykle planowane na wiosnę po okresie wzrostu rośliny w jednym miejscu przez ponad 3 lata. Pod koniec sezonu letniego miejsce zmienia się za pomocą kłącza matki z nerką.

Nie ma potrzeby przycinania krzewu paproci. Raz na 3 lata jest rozrzedzany, aby zapobiec silnemu zgrubieniu. Z tego powodu hodowcy kwiatów ostrzegają przed ograniczeniami w sadzeniu grupowym.

Kultura dobrze znosi zimę ze względu na silną odporność i mrozoodporność. Korzeń krzewu jest ściółkowany torfem lub innym materiałem. Możesz sobie poradzić z prostym hillingiem z ziemią.

Choroby i szkodniki

Jedną z zalet strusia jest wysoka odporność rośliny na powszechne choroby i szkodniki.

Borykać się

Bardzo rzadko krzewy o pierzastych liściach są dotknięte infekcjami i wirusami oraz cierpią z powodu inwazji owadów. Wyjątkiem są ślimaki i ślimaki. Mogą odmówić zieleni tylko wtedy, gdy w pobliżu rosną inne soczyste rośliny.

Potencjalne zagrożenie dla paproci stanowią również: owady łuskowate, przędziorki, mszyce. Dlatego zasady opieki nad rośliną przewidują zabiegi profilaktyczne w celu profilaktyki.

W walce z pasożytami stosuje się następujące środki:

• Roztwór Actellika 0,15% (1-2 ml pobiera się na 1 litr wody);
• Derris;
• Fitoverm;
• Intra-Vir;
• Decyz.

Wilgotne środowisko korzystnie wpływa nie tylko na rozwój paproci, ale także na zarodniki grzybów. Infekcję rozpoznają czerwonawo-brązowe plamy na liściach. Aby wyeliminować chorobę, zaleca się stosowanie dowolnego środka owadobójczego.

Zapobieganie

Główna część środków zapobiegawczych prowadzona jest zgodnie z zasadami pielęgnacji roślin. Odchwaszczanie eliminuje zgrubienie nasadzeń, zapewnia normalną cyrkulację powietrza. Zapobiega to rozwojowi grzyba. Z tego samego powodu konieczne jest okresowe uprawianie gleby. Po pierwsze, korzenie paproci mają dostęp do tlenu. Po drugie, chwasty są usuwane.

Aby zapobiec żółknięciu liści i powstawaniu na nich różnych defektów, zaleca się 2-3 razy w sezonie wprowadzać opatrunek pogłówny. Mogą to być kompozycje wzbogacone kompleksem mineralnym lub organiczne. Wiosną wskazane jest wprowadzenie mieszanek azotowych, latem i jesienią - potasowo-fosforowych.

Jako zajęcia dodatkowe wykonują:

1. spryskiwanie krzewów naparami z aromatycznych ziół, czosnku, cebuli;
2. opylanie popiołem drzewnym;
3. przetwarzanie wodą z mydłem (używane jest mydło do prania).

Reprodukcja

Struś rozmnaża się na dwa sposoby.

• Wegetatywnie

Odbywa się to poprzez podzielenie buszu. Lepiej zrobić to wczesną wiosną lub późnym latem. Fragment kłącza oddziela się od rośliny matecznej, która ma 1 lub 2 pąki odnawiające.

• Sprzeczanie się

Zarodniki znajdujące się na liściach zarodnikowych zachowują żywotność przez wiele lat. Wysiewa się je w małych pojemnikach wypełnionych torfem. Do momentu kiełkowania ściółka jest nawilżana. Siew przechowuje się pod szkłem przez około 3-5 tygodni do pojawienia się pędów. Po 2-3 tygodniach pojawiające się kiełki zanurzają się w osobnych pudełkach, do których wlewa się mieszankę torfu, żyznej gleby i piasku.

Sadzonki uzyskane z zarodników rozwijają się intensywniej, mają silną odporność, która wyraża się odpornością na choroby, pasożyty i niesprzyjające środowisko.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Jak już wspomniano, paproć jest często wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu.Roślina oryginalnie prezentuje się w nasadzeniu pojedynczym i grupowym, u podnóża kamiennego ogrodzenia, wśród głazów. Strusia znajduje się w zacienionych rogach działki, na północnych stokach. Pierzaste krzewy zdobią ścieżki ogrodowe, podjazdy i rabaty kwiatowe.

Najczęściej paproć jest używana do ozdabiania brzegów sztucznego zbiornika, fontanny ogrodowej i innych zbiorników wodnych.

Jest miejsce dla strusia oraz w klombach wśród kwiatów następujących typów:

1. tęczówki;
2. piwonie;
3. delphinium.

W zacienionych obszarach paproć wygląda harmonijnie w połączeniu z liliowcami, żywicielami. Warto starannie komponować go z innymi uprawami, gdyż roślina jest w stanie zdusić sąsiednie nasadzenia.

W niektórych przypadkach paproć jest używana jako obiekt kamuflażu, aby ukryć wcześnie kwitnące wiosenne rośliny: żonkile, tulipany, leszczyny i inne cebulki. Gęsta zieleń rozłożystych liści przesłania więdnące rośliny, które do tego czasu żółkną i usychają.

Ważny! Komponując kompozycję ogrodu kwiatowego, należy wziąć pod uwagę, że paproć szybko się powiększa. Wysoki krzew tłumi sąsiednie uprawy, które później są nierealistyczne.

Liście zarodnikujące długo zachowują swój estetyczny wygląd. Wykorzystywane są przez kwiaciarnie jako suszone kwiaty do komponowania oryginalnych bukietów i kompozycji kwiatowych.

Film o uprawie strusia w ogrodzie: