Uprawa sparaxis na zewnątrz

Przepiękna roślina o cienkich łodygach, długich, ostrych liściach i dość dużych kwiatach, ubarwionych w zależności od odmiany w jednym, dwóch lub trzech jasnych odcieniach, nazywana jest „sparaxis”. Roślina ta naturalnie żyje w gorącej Afryce Południowej, więc uprawa sparaxis w krajach o chłodnym klimacie może być dość trudna. Tak więc w regionach północnych sparaxis uprawia się wyłącznie jako roślina jednoroczna, aw cieplejszych regionach południowych cebulki tego kwiatu dobrze tolerują zimę i kwitną w przyszłym roku.

Uprawę Sparakis rozpoczynamy od sadzenia bulw w ciepłym, dobrze oświetlonym miejscu. Możliwe jest przeniesienie materiału do sadzenia na otwarty teren dopiero po wystarczającym rozgrzaniu gruntu: z reguły odbywa się to nie wcześniej niż w połowie maja. Jeśli sparaksja jest uprawiana jako roślina wieloletnia, należy ją sadzić w ziemi na zimę - pod koniec października lub nawet w listopadzie, czyli gdy temperatura jest niska, w przeciwnym razie cebulki mogą wykiełkować przed zimą. W takim przypadku nasadzenia należy przykryć dowolnym materiałem nietkanym.

Jeśli chodzi o pielęgnację tego jasnego i delikatnego kwiatu, to jest ona niezwykle prosta i polega na regularnym podlewaniu w okresie aktywnego wzrostu. Sparaxis jest najczęściej uprawiana w ogrodach skalnych, gdzie świetnie prezentuje się w małych, jasno kwitnących gronach. Również sparaxis jest często hodowany jako roślina przeznaczona do cięcia (innymi słowy, jak na przykład żonkile lub tulipany), a czasami roślina ta jest trzymana na balkonach, a nawet parapetach okiennych w małych skrzynkach i doniczkach.