Zawilec jaskry

Anemone jaskier wieloletnia roślina zielna do dwudziestu pięciu centymetrów wysokości, która ma wyjątkowo dobrze rozwinięty kłącze. Liście rośliny mają trójklapowe żółte kwiaty, które pojawiają się między kwietniem a majem. Rośnie wśród krzewów i lasów.

Roślina lecznicza jaskry anemonu, która jest stosowana w medycynie ludowej, ale w dużych dawkach jest trująca (na Kamczatce myśliwi smarują strzały sokiem roślinnym). Do celów leczniczych stosuje się świeże liście niektórych rodzajów anemonu jaskierowego.

Anemone zawiera ranunculinę, która po wysuszeniu rozkłada się na glukozę i protoanemoninę (która ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwskurczowe i przeciwbólowe), a także żywice, saponiny i garbniki.

Tradycyjna medycyna zaleca stosowanie w postaci ekstraktu (napar zimny w szklance wody dziesięć gramów świeżych liści, nalegać na dzień) przy kamicy żółciowej, przy zapaleniu wątroby, śledziony, pęcherza moczowego i nerek. W przypadku astmy, duszności, świerzbu, napadów histerii, bólu zaleca się stosowanie anemonów razem z innymi roślinami. Kiedy dokuczają rwa kulszowa, reumatyzm, bóle głowy, skrofuły i ból zęba, zewnętrznie należy stosować alkoholową nalewkę z anemonu jaskierowego. Sok z kłączy roślin służy do usuwania brodawek. W niektórych regionach anemon jaskier w postaci zimnego naparu jest stosowany do osłabienia wzroku i słuchu.

Niedawno tradycyjna medycyna zalecała stosowanie nalewki alkoholowej z rośliny na raka, uważa się, że trucizna roślinna ma szkodliwy wpływ na przerzuty i nowotwór oraz jest dobra w łagodzeniu bólu.

Konieczne jest bardzo ostrożne stosowanie pochodnych z rośliny, objawy przedawkowania są następujące: obrzęk powiek, ból w nerkach, „bawełniane nóżki”.

W medycynie tradycyjnej anemon jaskier nie jest używany, ponieważ jest słabo, mało zbadany.