Żywokost leczniczy i jego zastosowanie w medycynie tradycyjnej

Żywokost lekarski to wieloletnia roślina zielna, którą można znaleźć w najbardziej nietypowych miejscach - wzdłuż różnych rowów i wąwozów. Roślina ta jest wysoko ceniona przez tradycyjnych uzdrowicieli ze względu na swoje wyjątkowe właściwości lecznicze: ma silny wpływ na tkanki kostne i stawowe. Właściwie ta właściwość wynika z naukowej nazwy, która brzmi jak „Symphytum”, co można przetłumaczyć jako „splatanie, łączenie”. Jednak takie właściwości odzwierciedla popularna nazwa rośliny, którą często nazywa się po prostu ostróżką.

Żywokost leczniczy to prawdziwie cudowne lekarstwo na najróżniejsze dolegliwości, a także urazy układu mięśniowo-szkieletowego. Osobno warto wspomnieć o silnym działaniu przeciwreumatycznym rośliny, które lekarze opisali w czasach starożytnych (na przykład Paracelsus jako pierwszy opisał to). Według źródeł literackich roślina ta była używana do leczenia stawów rosyjskiego cara Iwana Groźnego.

Przy wszelkiego rodzaju dolegliwościach stawów żywokost leczniczy pomaga szybko usunąć oznaki stanu zapalnego, a zwłaszcza obrzęków. Roślina ta zawiera między innymi ogromną ilość takiej substancji jak alantoina, która stymuluje wzrost i naprawę komórek tzw. chrząstki szklistej, znajdujących się na wewnętrznej powierzchni stawu. Żywokost jest szczególnie skuteczny w przypadku złamań kości: w takich przypadkach kleik z liści rośliny nakłada się na uszkodzony obszar (na przykład po stronie ze złamaniem żebra), w wyniku czego zaczyna się wspomniana wcześniej alantoina aktywnie przenikać do uszkodzonej kości, zapewniając wielokrotne przyspieszenie jej zespolenia.