Opis odmiany jabłka Medunitsa

Jednym z najsmaczniejszych i najpiękniejszych jabłek jest odmiana Medunitsa. Które pojawiły się w wyniku skrzyżowania dwóch zupełnie różnych odmian, zarówno pod względem wyglądu, jak i miejsca pochodzenia. Jabłka takie jak „Welsey” z Kanady i rosyjska odmiana „Cinnamon striped”. Rok urodzenia odmiany Medunitsa to 1935, a tytuł „ojca” należy do S.I. Isev, który stworzył ten cud i sam nazwał go na cześć leczniczej barwy miodunki, ponieważ jabłka miały ciekawy smak miodu. Jeśli porównamy główne cechy, to odmiana „Medunitsa” zajmuje wiodącą pozycję.

Treść:

• Charakterystyka drzewa „Medunica”
• Sadzenie jabłoni „Medunitsa”
• Owoce jabłoni "Medunica"

  Charakterystyka drzewa „Medunica”

W zależności od swoich „kolegów” jabłoń Medunitsa ma bardzo dobry układ odpornościowy na różne choroby. A także ma ważną cechę - wysoką odporność na zimę. Zwykle toleruje zimę ze spadkiem temperatury do -40 stopni. Samo drzewo jest wysokie, a korona jest rzadka i przypomina „piramidę”. Jeśli chodzi o gałęzie, opadają. Drzewo Medunitsa ma swój unikalny system liści. Kształt liści jest cienki i długi, a końce liści są lekko zakrzywione do środka.

Ze względu na silny wzrost drzewo wymaga stałego lamówka.

Aby drzewo uformowało się zgodnie ze wszystkimi zasadami, wymaga oczywiście dobrej opieki. Na lądowanie Staraj się wybierać glebę bogatą w składniki odżywcze, sypką i świeżą, aby woda i powietrze mogły swobodnie i łatwo przenikać do systemu korzeniowego. Ale nie dziura, zwróć większą uwagę na równinę i wzgórza, aby korzenie nie zamoczyły się w deszczową pogodę lub okres topnienia śniegu. Miejsce lądowania powinno być dobrze oświetlone przez słońce.

We wczesnych latach uprawy zdecydowanie zaleca się owinięcie korzeni drzewa na zimę, aby nie psuły ich gryzonie. Również pożądane nawozić drzewo... Jeśli chodzi o przycinanie, drzewo traktuje je i przenosi pozytywnie. Prawie co roku konieczna jest korekta korony drzewa.

  Sadzenie jabłoni „Medunitsa”

Dotyczący hodowla, wtedy najczęściej sadzę jednoroczne lub dwuletnie sadzonki w ziemi. Ponieważ mają już rozwinięty system korzeniowy i są gotowi do rootowania w nowym miejscu. I musisz upewnić się, że system korzeniowy ma dużo korzeni. Jaka jest więc różnica między sadzonkami jednorocznymi a dwuletnimi? Tak, praktycznie nie ma, tylko roczna sadzonka szybciej się zakorzeni, a dwulatek szybciej zacznie owocować.

Sadzonkę sadzi się wiosną lub jesienią.

Po zakorzenieniu się sadzonki w nowym miejscu należy kontrolować i regulować jej wzrost. Próbować suszona śliwka wierzchołek korony, aby drzewo szło szeroko, a nie w górę. W przeciwnym razie będzie rósł bardzo duży i zacieniał inne rośliny, a także niewygodny do zbioru.

Ale przed sadzeniem musisz przygotować dziurę za miesiąc.

Przybliżony rozmiar wykopu osiąga głębokość 60 cm i średnicę 1 m. Przed sadzeniem tę dziurę należy najpierw nakarmić nawozami organicznymi. I dopiero za miesiąc posadzić przyszłe drzewo. Ponieważ w tym okresie gleba się skurczy. Sadzi się je tak, aby szyjka korzeniowa znajdowała się co najmniej 6 cm nad poziomem gruntu, korzenie są przykryte, a następnie można tupać nogami i wlać 3 wiadra wody.

  Owoce jabłoni "Medunica"

Jeśli zwracasz uwagę na cechy wczesnego owocowania, to właśnie tak jest. Ponieważ jabłoń „Medunitsa” zaczyna zbierać plony 4-5 lat po posadzeniu.Popularny ze względu na bardzo wysoką wydajność. Ogromny plus owocowania można nazwać faktem, że przez pierwsze 10 lat daje co roku doskonałe zbiory i dopiero wtedy plon zaczyna się zmieniać jak w zwykłych jabłoniach. Rok jest wysoki, a rok niski. Odmiana jabłek „Medunitsa” należy do grupy dojrzewania późnego lata.

Zbiór jest możliwy już od połowy sierpnia do początku września.

Ale w bardzo częstych przypadkach do połowy sierpnia na jabłoni praktycznie nie ma jabłek. Rzeczywiście, ze względu na swoje walory smakowe, owoce mogą być spożywane nawet w stanie niedojrzałym. Okres przydatności do spożycia jabłek jest stosunkowo krótki. Maksymalny okres przechowywania to październik. Ale jeśli jest prawidłowo przechowywany w zimnych miejscach (na przykład w lodówce), to jabłka można spożywać w dobrej świeżej formie nawet w styczniu. W okresie przechowywania smak nie pogarsza się, a raczej poprawia. Same jabłka są duże, każde waży około 100-150 gramów. Jabłka są okrągło-stożkowate i okrągło-płaskie. Różni się również od innych jabłek pięknym odcieniem zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Sam miąższ jabłkowy ma bardzo piękny żółtawy kolor, drobnoziarnisty, soczysty i gęsty. A skórka przypomina cały obraz, jest gęsta, równa i bawi się kwiatami. Główne odcienie są żółto-zielone, czerwony rumieniec jest lekko niewyraźny i z brązowo-czerwonymi paskami.

Same owoce zawierają dużo cukru (14%) i mało kwasowości, niemniej jednak ta odmiana należy do odmian dietetycznych.

Jeśli weźmiemy odmianę ze względu na jej zastosowanie w kuchni, to zajmuje dla sowy zaszczytne miejsce wśród jabłek deserowych.

Ponieważ ma:

• Przyjemny i pikantny, słodki smak miodu.
• Bardzo delikatna konsystencja.
• Specyficzny aromat.