Maple Flamingo: opis i technologia rolnicza
Klon flamingowy jest drzewem liściastym i zgodnie z nomenklaturą naukową należy do rodziny klonów. Naturalnym środowiskiem była kiedyś tylko Ameryka Północna, ale teraz można ją znaleźć wszędzie. Do Europy został sprowadzony w XVII wieku, a w naszym kraju uprawiany jest od 1796 roku. W dzisiejszych czasach, dzięki samosiewowi, roślina ta stała się bardziej chwastem niż rośliną uprawną do ogrodu.
Treść:
Opisy klonu flaminga
Na zewnątrz jest to albo małe drzewo, albo duży krzew, który ma koronę średniej gęstości w postaci kuli. Wymiary w metrach na wysokość i szerokość - 5. Ma szybkie tempo wzrostu - w centymetrach może rosnąć zarówno na wysokość, jak i szerokość o 50, a ostateczne wymiary osiągają za 5-10 lat.
Roślina ta jest stosunkowo krótkotrwała - żyje do 60 lat (ale może żyć nawet do stuletniego kamienia milowego), a w mieście - około 30.
Jej liście są lancetowate o długości 10-20 centymetrów, ich kolor zmienia się wraz z porami roku:
- Wiosną są różowe.
- Latem barwna zielono-biała.
- Jesienią też są pstrokate, ale już zielonożółte.
Okres kwitnienia tego klony spadają pod koniec wiosny - wczesne lato. Roślina ma kwiaty w kolorze zielono-żółtym, zaokrąglony płaski kształt o wymiarach w milimetrach 40-60.
Ze względu na różnorodność koloru liści Flamingo zachowuje jego dekoracyjność przez cały sezon wegetacyjny.
Roślina jest absolutnie bezpretensjonalna w naturalnych warunkach uprawy:
- Słońce jest pożądane, ale z powodzeniem będzie rosło nawet po zmroku.
- Najlepiej rośnie na dobrze nawilżonej glebie, ale toleruje też suchość.
- Odpowiednie są dla niego nawet ubogie rodzaje gleby, a jeśli występuje luźność i dobra żyzność, warunki są dla niego idealne.
- Nie podatny na mróz i zimy dobrze nawet w mrozie.
Agrotechnika Klon Flamingo
Klon Flamingo najlepiej sadzić na otwartej przestrzeni, więc obecność cienia wpłynie na zróżnicowanie koloru jego liści i będzie mniej dekoracyjny.
Podczas sadzenia jego szyjkę korzeniową należy pozostawić na poziomie gruntu lub nawet nieco obniżyć o 5 centymetrów, ponieważ klon ten charakteryzuje się niesamowitym wzrostem, który zakorzeni się. W przypadku, gdy wody gruntowe znajdują się blisko powierzchni na miejscu, należy wykonać drenaż (wystarczy dziesięciocentymetrowa warstwa tłucznia).
Pożądane jest, aby gleby z proporcje próchnicy, ziemia i piasek - 3: 2: 1, a pod sadzonkę dodać 150 gramów nawozu mineralnego.
W przyszłości, w zależności od potrzeb, roślina powinna być corocznie karmiona standardowymi nawozami: superfosfatem, solami potasowymi, mocznikiem, kemira. Sadząc roślinę, potrzebujesz dwóch wiader wody do nawadniania, aw przyszłości wystarczą dwa wiadra wody na miesiąc (jeśli susza jest dwa razy większa).
Glebę należy poluzować przy każdym regularnym pieleniu terenu, a także po podlewaniu, aby ziemia nie zamieniła się w kamień. Po posadzeniu klonu glebę tego miejsca należy ściółkować 5-centymetrową warstwą torfu (lub nawet zwykłej ziemi).
W przypadku klonu nie ma specjalnych wymagań dotyczących przycinania - w razie potrzeby regularne usuwanie wysuszonych lub chorych gałęzi.
Wśród problemów, które mogą na niego czekać, wyróżniamy następujące:
- Wśród szkodników będą to ryjkowiec liściasty, wełnowiec i mączlik.
- A możliwe choroby to czarna plama i mączniak.
Jak wspomniano powyżej - roślina mrozoodporna, ale jeśli spodziewane są szczególnie silne mrozy, gdy śniegu jest mało, a drzewo jest młode, przykryj klon gałązkami świerkowymi w pobliżu podstawy korzenia.
Zamarznięte młode pędy muszą zostać usunięte, nie będzie to szkodliwe dla korony, odzyska ona świeży wzrost.
Z każdym rokiem klon coraz lepiej znosi mróz i zimę, dlatego należy się o niego obawiać dopiero w młodym wieku. I ogólnie rzecz biorąc, z tą rośliną jest opcja, gdy po prostu musisz się bać nie o niego, ale przed nim.
Więcej informacji można znaleźć w filmie.