Czym są nawozy mineralne: rodzaje i ich cechy

Wielu ogrodników interesuje się tym, jakie są nawozy mineralne, ponieważ dla wegetacji roślin i wzmocnienia ich odporności konieczne jest zorganizowanie karmienia, zrównoważone w składzie makro- i mikroelementami. Dla każdego rodzaju roślin warzywnych, owocowych i kwitnących musi być mnóstwo przydatnych substancji, w przeciwnym razie nie będzie możliwe zebranie plonów z upraw rolnych. Nie tylko podstawowe pierwiastki w postaci fosforu czy potasu, ale także niektóre dodatkowe są ważne dla dobrego samopoczucia, pomyślnej wegetacji.

Życiowa aktywność roślin jest bezpośrednio związana z ciepłem, światłem i składem gleby. Osoba może regulować obecność i stężenie minerałów w glebie, stosując nawozy, organiczny i mineralne.

Treść:

• Jakie to nawozy i do czego służą?
• Czym są nawozy mineralne?
• Nawozy azotowe, ich cechy
• Jaka jest istota nawozów potasowych?
• Charakterystyka nawozów fosforowych
• Mikronawozy
• Przykłady złożonych nawozów mineralnych
• Wskazówki dotyczące prawidłowego stosowania nawozów mineralnych

Jakie to nawozy i do czego służą?

W tkankach roślin i glebie znaleziono do 70 pierwiastków chemicznych. Spośród nich tylko 16 elementów jest niezbędnych do pomyślnego wzrostu, rozwoju i owocowania „zielonego” organizmu.

Grupa nawozy mineralne różni się od organicznej sztucznej produkcji wykorzystującej prawa chemii.

W takich nawozach stężenie użytecznych pierwiastków jest wysokie i szybko działają na wzrost upraw. Produkcja nawozów mineralnych odbywa się w przedsiębiorstwach przemysłu chemicznego, gdzie oprócz surowców naturalnych wykorzystuje się odpady produkcyjne. Kompleksy nawozów produkowane są w postaci płynnej i stałej. Skład pokarmu roślinnego zawiera sole mineralne otrzymywane sztucznie z naturalnych związków lub poprzez syntezę substancji na bazie przemysłowej.

Można warunkowo podzielić pierwiastki chemiczne dla roślin na te, które są absorbowane z powietrza i wody, pobierane z gleby. Wśród makroskładników w glebie musi być obecna pewna ilość:

1. azot do uprawy zielonej masy
2. fosfor - zwiększający odporność roślin
3. potas, który wspomaga metabolizm węglowodanów komórek
4. wapń dla przetrwania w glebach kwaśnych
5. magnez zwiększający zawartość cukru i skrobi w owocach, witaminy
6. siarka jako składnik białek roślinnych

Niektóre rośliny nie mogą kwitnąć, owocować, jeśli w korzeniach brakuje miedzi, cynku, żelaza, boru. Mieszkańcy lata muszą wiedzieć, jakich elementów potrzebuje dana roślina, aby zwiększyć plony warzyw, owoców i jagód. Potrzeby uprawianych roślin zaspokajane są nawozami.

Dzięki prawidłowej organizacji żywienia na drzewach, warzywach przyspiesza się wzrost, normalizuje się metabolizm. Nawozy zwykle zawierają niezbędne pierwiastki w postaci związanej.Kiedy korzenie wchłaniają związki z gleby, następuje wymiana jonów. Bez wprowadzenia nawozów mineralnych rośliny ogrodowe i ogrodowe nie dadzą bogatych plonów.

Czym są nawozy mineralne?

Osobliwością nawozów mineralnych jest ich prostota i złożoność. Grupa tłuszczów jednostronnych obejmuje tłuszcze oparte na zawartości jednego ważnego pierwiastka chemicznego. W okresie wegetacji należy stosować optymalną dawkę nawozów azotowych, fosforowych i potasowych. Działanie złożonych lub złożonych związków, które zawierają kilka pierwiastków, skierowane jest zarówno na samą roślinę, jak i na glebę.

Mieszkaniec lata wybiera dla roślin na swojej stronie te nawozy, które nie wystarczają na zbiory.

Ponadto do organizacji pełnowartościowego karmienia potrzebne są takie nawozy, które zawierają pierwiastki śladowe niezbędne w niewielkich ilościach. Zapotrzebowanie na nie jest tak samo wysokie jak na podstawowe minerały.

Zgodnie z metodą narażenia wyróżnia się nawozy mineralne do bezpośredniego i pośredniego stosowania. W pierwszym substancje są przyswajane z gleby przez korzenie roślin. Aby poprawić skład i właściwości gruntu w ogrodzie i ogrodzie, konieczne jest stosowanie pośrednich rodzajów nawozów, wśród których najbardziej znane to mąka gipsowa, dolomitowa.

Nawozy azotowe, ich cechy

Podstawą działania azotu na rośliny jest przyspieszenie wzrostu liści i łodyg na początku sezonu wegetacyjnego. Pierwiastek w składzie złożonych związków białkowych przyczynia się do powstawania chlorofilu i witamin w komórkach roślinnych. W przypadku braku azotu w liściach zawartość chlorofilu spadnie, zbledną, zmniejszy się wielkość blaszki liściowej, a pędy przestaną rosnąć. Duża ilość nawozów azotowych jest zużywana przez rośliny w początkowym okresie rozwoju, kiedy następuje wzmożone nagromadzenie zielonej masy.

Ten pierwiastek jest bardziej potrzebny w deszczową pogodę, podczas suszy jest potrzebny znacznie mniej. Brak azotu jesienią w uprawach wieloletnich doprowadzi do zmniejszenia odporności na mróz, nie będą w stanie przetrwać zimy, zgromadzą do tego wystarczającą ilość węglowodanów. Ale nadmiar substancji przed zimą zaostrzy wegetację roślin i nie zdążą one zakończyć wzrostu. Doprowadzi to również do uszkodzeń spowodowanych mrozem. Nadmiar azotu jest redukowany poprzez zwiększenie podaży fosforu i potasu.

Z nawozów o wysokiej zawartości azotu emitowany jest azotan amonu, który jest uwalniany w reakcji amoniaku i kwasu azotowego.

Kryształy lub granulki nawozu zawierają do 35 procent azotu. Cechą charakterystyczną saletry jest wysoka rozpuszczalność tłuszczów i ich szybkie przyswajanie przez korzenie roślin. Mocznik, czyli karbamid, zawiera więcej azotu, aż do 46 procent, i dobrze rozpuszcza się w wodzie, szybko przyswajalny. Oba rodzaje nawozów są silnie higroskopijne, dlatego nie można ich długo przechowywać.

W rolnictwie amoniak jest często używany w postaci płynnej, w której koncentruje się do 82 procent azotu. We wszystkich kulturach wprowadza się azotan sodu, w którym oprócz azotu zawarty jest również sód. Nawożenie jest szczególnie przydatne na glebach kwaśnych. Sproszkowany siarczan amonu może być długo przechowywany ze względu na niską higroskopijność, dobrze rozpuszcza się w wodzie. Główną cechą nawozów azotowych jest ich tymczasowy wpływ na przyspieszenie wegetacji roślin, ponieważ są one wypłukiwane do niższych warstw gleby.

Jaka jest istota nawozów potasowych?

Aby zwiększyć odporność roślin ogrodowych i ogrodowych, konieczna jest normalizacja metabolizmu białka, w którym aktywnie uczestniczy potas. Zapotrzebowanie na uprawy w żywiole jest wysokie, gdy rosną na lekkich piaszczystych lub ciężkich gliniastych glebach. Potas jest lepiej przyswajalny przez rośliny po dodaniu wapna do gleby. Nawozy organiczne - obornik, kompost - zmniejsza się wpływ potasu na rozwój upraw.

Odmiany drzew owocowych i krzewów jagodowych szczególnie potrzebują potasu, ponieważ wspomaga on przepływ cukrów od korzeni do owoców.Element umożliwia również wydłużenie czasu przechowywania plonu.

Substancja zawarta jest w:

• chlorek potasu - do 60%
• siarczan potasu - 50%
• azotan potasu wraz z azotem
• sól potasowa

Chociaż chlorek potasu jest bardzo powszechny, jakość owoców pogarsza się przy ciągłym stosowaniu. Zmniejszy to ilość skrobi w ziemniakii jagody winogrona będzie bez smaku. Siarczan potasu podawany jest zarówno jesienią, jak i wiosną, ponieważ związek ten jest przydatny dla wszystkich roślin.

Charakterystyka nawozów fosforowych

Główną właściwością fosforu jest zatrzymywanie wody w tkankach, co ma znaczenie dla zwiększenia odporności roślin na suszę i mróz. Dokarmiając drzewa ogrodowe, uzyskują wysokiej jakości owoce z wystarczającą zawartością cukrów, tłuszczów, białek. Przy braku fosforu w glebie przyswajalność nawozów azotowych jest gorsza. W związku z tym dochodzi do naruszenia metabolizmu białek. Ważny element dla gatunków roślin jednorocznych. Dokarmia się je na etapie początku wegetacji i wejścia w okres owocowania.

Nawozy uzyskuje się poprzez przetwarzanie apatytów i fosforytów. Substancja jest również izolowana z kości zwierzęcych i odpadów z przemysłu metalurgicznego. Prosty produkt zawierający do 20 procent fosforu służy do nawożenia roślin ogrodniczych i warzywnych. Kulki superfosfatu szybko rozpuszczają się w wodzie, ale zbrylają się, gdy są przechowywane w wilgotnym środowisku. Najczęściej po wapnowaniu gleby stosuje się superfosfat prosty.

Przez całe życie wszystkich upraw rolnych fosfor odgrywa ważną rolę.

Zwiększono zawartość dobroczynnej substancji w superfosfacie podwójnym. Ale wadą nawozu jest jego słaba rozpuszczalność w cieczy. Dlatego przed nałożeniem opatrunku pogłównego z nawozu sporządza się ekstrakt, rozpuszczając go w gorącej wodzie w stosunku 1:10. Dopiero wtedy 200 gram gotowego produktu wlewa się do wiadra z wodą i podlewa rośliny.

Pokruszone fosforyty do stanu proszku są rzadko używane, ponieważ słabo się rozpuszczają, ale po wprowadzeniu do gleby zamieniają się w substancję dostępną dla korzeni. Służy do uzupełniania zapasów substancji w ziemi i fosforu czerwonego, gdzie pierwiastek jest w stanie skoncentrowanym.

Mikronawozy

Grupa mikronawozów zawiera pierwiastki, które mogą nie występować w glebie strefy podmiejskiej. Nie będzie zbiorów, jeśli w glebie nie będzie żelaza, cynku, miedzi ani molibdenu. Aby uniknąć problemów w uprawie roślin, konieczne jest zastosowanie nawozów mikroelementowych do gleby lub zaprawiania nimi nasion przed sadzeniem.

Produkują różne rodzaje takich nawozów, które służą do:

• stymulacja wzrostu młodych siewek - boric
• uprawy na bagnistej czarnej ziemi - miedź
• wzrost na gruntach leśnych - z zawartością molibdenu
• zwiększenie cukru, witaminy w owocach - magnez
• tworzenie chlorofilu - z zawartością żelaza

Przykłady nawozów mikroelementowych obejmują nadmanganian potasu, kwas borowy, siarczan magnezu, siarka ogrodowa. Stosowane są również złożone nawozy mikroelementowe, takie jak Oracle czy Master. Bez stosowania mikronawozów trudno utrzymać zdrowie roślin, uzyskać wysokie plony.

Przykłady złożonych nawozów mineralnych

Mieszanki tłuszczowe są reprezentowane przez preparaty, które zawierają kilka przydatnych pierwiastków, dlatego działają szeroko na stan gleby i roślin. Kompleksy mineralne posiadają zbilansowaną proporcję niezbędnych pierwiastków dla określonych rodzajów upraw ogrodniczych i warzywniczych:

• Oprócz azotu ammofos zawiera do 50 procent fosforu. Granulki rozpuszczone w wodzie są łatwo wchłaniane przez korzenie, dlatego są nawożone podczas sadzenia. Nawóz gwarantuje ochronę system korzeniowy rośliny, przyspieszające powstawanie owoców, ich dojrzewanie. W ammofosie zawartość fosforu, azotu i potasu jest taka sama. Mieszanka zawiera pewną ilość siarki, wapnia, magnezu. Wszechstronność żywienia w jego łatwostrawności, zwiększającej odporność „zielonego” organizmu.
• Diammofos produkowany jest w postaci białych granulek zawierających azot i fosfor. Rośliny karmione są mieszanką wiosną podczas sadzenia. Diammofosk zawiera wszystkie substancje podstawowe i dodatkowe - siarkę, wapń, magnez.
• Nitrofos, nitroammofos stosuje się, gdy w glebie jest mało azotu i fosforu, ale wystarczająco dużo potasu. W okresie sadzenia warto dodać nitrofoskę do studni z obecnością podstawowych minerałów. A nitroammofoska jest sprowadzana do kopania gleby jesienią.
• W Popiół drzewny możesz znaleźć wszystko, czego potrzebujesz do upraw ogrodniczych i ogrodniczych, z wyjątkiem azotu. Potrzebujesz dużo złożonego nawozu - do pół kilograma na metr kwadratowy. Ale powinieneś wiedzieć, że z dużej ilości popiołu gleba staje się zasadowa. To negatywnie wpływa na życie dżdżownic.

Konieczne jest dobranie kompleksów nawozów mineralnych z uwzględnieniem okresu wegetacji roślin, składu gleby.

Wskazówki dotyczące prawidłowego stosowania nawozów mineralnych

Właściwe stosowanie nawozów mineralnych ma pozytywny wpływ na wyniki uprawy warzyw, owoców, kwiatów, ponieważ gleba z czasem wyczerpuje się. Od tego rośliny zaczynają ulegać chorobom, stają się słabe, pozostają w tyle w rozwoju.

Nawozy organiczne nie są w stanie zaspokoić potrzeb pokarmowych organizmu roślinnego. Dlatego nie można obejść się bez nawozów mineralnych, ale najważniejsze jest prawidłowe wprowadzenie makro- i mikroelementów:

1. Dobra asymilacja substancji azotowych sugeruje, że lepiej karmić je na wiosnę, a fosforowe, o słabej mobilności w glebie, jesienią.
2. Aby uzyskać wynik nawożenia fosforem, należy go osadzić głębiej w glebie.
3. Mieszaniny z azotem są po prostu rozrzucane po powierzchni, po czym gleba jest płytko rozluźniona.
4. Potas podaje się w przypadkach, gdy konieczne jest przygotowanie gleby gliniastej na zimę, a gleby lekkiej - do sadzenia roślin na wiosnę. Sos potasowy jest głęboko osadzony w ziemi jesienią, ale nie wiosną.
5. Jeśli chlor jest obecny w nawozach, to rośliny tak naprawdę go nie potrzebują, a zimą zostanie wypłukany i nie będzie miał szkodliwego wpływu.
6. Przydatne jest dodanie azotanu potasu przy późnym nawożeniu roślin warzywnych: ziemniaki, buraki, marchew.
7. Popiół drzewny nie jest używany jednocześnie z próchnicą, ponieważ jest niezgodny z materią organiczną.

Przed karmieniem należy obliczyć ilość nawozu. Zwykle pomagają w tym instrukcje dołączone do leku. Musisz zastosować tyle nawozu, ile potrzeba. Dodatkowe dawki przyniosą odwrotny skutek.

Podczas karmienia nie zapominają o środkach bezpieczeństwa, stosują środki ochrony osobistej. Po zabiegu twarz i dłonie myje się pod bieżącą wodą z mydłem. Każda kultura ma swoje własne zasady i normy dotyczące wprowadzania nawozów mineralnych.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: