Zhivokost: wzrost, uprawa, właściwości i zastosowanie

Żywokost (ostróżka) to zioło lecznicze, które od wieków stosowane jest w medycynie i kosmetyce. Nawet Awicenna i Paracelsus opisali w swoich pismach jego właściwości, w tamtych czasach leczono nim ponad 100 chorób. Dziś żywa kość jest silnym środkiem leczniczym i jest aktywnie wykorzystywana w leczeniu chorób układu mięśniowo-szkieletowego.

Treść

• Zasady wzrostu i zbierania
• Uprawa ostróżki na stronie
• Skład chemiczny i właściwości
• Środki ostrożności dotyczące stosowania

Zasady wzrostu i zbierania

Żywokost wybiera gleby torfowe w miejscach o dużej wilgotności, dlatego najczęściej można go spotkać na brzegach zbiorników wodnych, na łąkach nizinnych i na obrzeżach lasów. Zewnętrznie jest to bujna roślina o wysokości 100-120 cm, mocna wyprostowana łodyga pokryta włoskami, liście są duże, mają kształt podłużno-lancetowaty.

Kwiaty tej rośliny są fioletowe lub fioletowe, przypominają trochę dzwonki. Rzadziej występują rośliny o białych lub różowawych kwiatach.

Cechą charakterystyczną żywokostu jest zapach ogórka, który jest szczególnie wyczuwalny, gdy ugniata się liść w dłoniach.

Rozpoczyna kwitnienie od końca wiosny, aw okresie letnim jedna roślina może wyprodukować do 4000 nasion. Żywokost rozmnaża się tylko przez nasiona, więc zbiera się je do uprawy ostróżki w ogrodach warzywnych i na działkach osobistych.

Siedlisko na wolności jest bardzo szerokie: żywokost występuje w centralnej Rosji, zachodniej Syberii, rośnie na Kaukazie, Ukrainie, a nawet w Ameryce Północnej.

Do celów leczniczych stosuje się system korzeniowy tej rośliny i wybiera się trzyletni lub dwuletni czarny korzeń.

Brązowy odcień korzenia wskazuje, że nie przyjął on wystarczającej ilości składników odżywczych. Miąższ korzeniowy jest biały i dobrze się kruszy. Jedną z oznak „prawidłowego” korzenia jest wydzielanie śluzu. Powinno się dobrze żuć kawałek miąższu.

Zbiór nasion rozpoczyna się na początku lata, a korzeń zbiera się głównie jesienią. Zielarze zalecają zbieranie korzeni podczas pełni księżyca, ponieważ uważa się, że to właśnie w tym czasie mają największą siłę. Kłącza są oczyszczane z ziemi, krojone na kawałki, myte i suszone w dobrze wentylowanym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 40 stopni.

Ważny! Larkspur należy do roślin niskotrujących, wymaga ostrożnego obchodzenia się.

Największa ilość trucizny zawarta jest w nasionach, dlatego po zebraniu i pracy z nimi koniecznie umyj ręce!

Uprawa ostróżki na stronie

Żywokost jest rośliną mało wymagającą, więc jej uprawa nie jest trudna. To jest kultura lecznicza z 3-4 latami wzrostu, spokojnie tolerując nawet dość poważne zmiany temperatury. Zhivokost nie lubi kwaśnych gleb, na wszystkich innych rodzajach gleby rośnie wystarczająco szybko.

Jeśli jednak chcesz uprawiać żywokost, musisz wziąć pod uwagę następujące warunki:

• Dla lepszego kiełkowania nasiona wiosenne poddaje się stratyfikacji - starzeniu w warunkach zbliżonych do naturalnych. Powinny leżeć przez 1,5-2 miesiące w temperaturze 0-4 stopni przy dużej wilgotności. Prawidłowe rozwarstwienie pomoże kiełkować większości nasion.
• Sadzenie można przeprowadzić nie tylko wiosną, ale także jesienią, w tym przypadku stratyfikacja nie jest potrzebna. Wskazane jest całkowite oczyszczenie grządek z chwastów, zwłaszcza z kłączy.
• Larkspur jest dość dużą rośliną, dlatego między rzędami należy pozostawić co najmniej 60 cm, jednocześnie sadzonki mogą zacząć aktywnie rosnąć dopiero w drugim roku: w pierwszym roku po posadzeniu powstaje rozeta liści , od przyszłego roku roślina zacznie kwitnąć i przynosić owoce.

Najlepszym miejscem dla żywokostu jest półcień, ponieważ nie lubi zbyt jasnego słońca.

• W naturze często rośnie w cieniu drzew, może rosnąć przy ogrodzeniach i na nizinach przy wzgórzach.
• Roślina wymaga umiarkowanego podlewania, gleba nie powinna wysychać. Na początku konieczne jest odchwaszczanie chwastów w pobliżu sadzonek, ponieważ mogą one negatywnie wpływać na wzrost kłącza.
• Nasiona nie są łatwe do zbioru, ponieważ dojrzewają nierównomiernie i szybko się kruszą. Doświadczeni ogrodnicy starannie wiążą zapłodniony kwiatostan w torbie z gazy, dzięki czemu można uratować prawie całą uprawę.
• Żywokost jest rośliną mrozoodporną, nie wymaga więc specjalnej pielęgnacji: nie trzeba go przykrywać na zimę i chronić przed wczesnymi przymrozkami. W przyszłości inwentarz będzie musiał być stale koszony, ponieważ w kolejnych latach będzie szybko rósł i może zająć więcej miejsca, niż było mu przydzielone.

Żywokost może uprawiać każdy ogrodnik, a później roślina ta może być wykorzystywana do różnych celów ze względu na specjalny zestaw przydatnych cech.

Skład chemiczny i właściwości

W rolnictwie żywokost jest aktywnie wykorzystywany do produkcji nawozyponieważ zielone pędy zawierają fosfor, azot i potas.

Napary Larkspur są używane do podlewanie pomidorów, fasolki, inne uprawy ogrodowe. Wysuszona zielona masa może być stosowana jako pasza dla królików, drobiu i bydła. Nie jest to jednak jedyny i nie główny przypadek użycia. Ta roślina jest dobrą rośliną miodową, więc będzie bardzo odpowiednia w obszarze z uli. Inna cecha: żywokost zawiera gumę, a podczas wojny Niemcy próbowali nawet uprawiać go na skalę przemysłową.

Żywokost lekarski to prawdziwy naturalny magazyn substancji aktywnych, w małych dawkach, dający silny efekt terapeutyczny.

Przede wszystkim są to alkaloidy cinoglossine i lisiocarpine. Zawiera również garbniki, glizoidy, różne pierwiastki śladowe, których taki komplet trudno znaleźć w innych ziołach. Z tego powodu jest najaktywniej wykorzystywany do celów medycznych.

Obszary zastosowania żywokostu:

• Zastosowanie zewnętrzne do gojenia się ran.
• Korzenie ostróżki zawierają alantoinę, substancję przyspieszającą regenerację tkanek. Ponadto naturalna alantoina jest znacznie skuteczniejsza niż jej odpowiednik chemiczny. Pomaga przy poważnych ranach i ropiejących wrzodach. Na przykład jest aktywnie stosowany w leczeniu żylaków.
• Żywokost lekarski ma działanie przeciwnowotworowe, dlatego jest stosowany w mięsakach i innych typach nowotworów.
• Działanie bakteriobójcze pozwala stosować go na dusznicę bolesną, choroby przyzębia, wszelkiego rodzaju schorzenia jamy ustnej.
• Lecznicze działanie żywokostu znalazło zastosowanie w leczeniu wrzodów żołądka, dwunastnicy, gruźlicy kości, przyczynia się do likwidacji artretyzmu, artrozy, łagodzi ból po amputacji kończyn.

Środki ostrożności dotyczące stosowania

Szeroka gama właściwości leczniczych sprawiła, że ​​żywokost jest szeroko stosowany zarówno w medycynie oficjalnej, jak i tradycyjnej. Jednak obniża ciśnienie krwi, dlatego jest przeciwwskazany u pacjentów z niedociśnieniem, możliwe są również objawy alergii i nadwrażliwości na składniki. Każdy lek wytworzony na bazie ostróżki należy stosować ściśle w przepisanych dawkach.

Preparaty Larkspur nie są przepisywane małym dzieciom i kobietom w ciąży, alkaloidy zawarte w nasionach mogą negatywnie wpływać na rozwój układu nerwowego.

W innych przypadkach dawkowanie należy przed użyciem omówić ze specjalistą. W medycynie ludowej najaktywniej stosuje się nalewki i maści na bazie suszonych i pokruszonych korzeni żywokostu.

Innym zastosowaniem jest wywar z korzeni, który ma działanie przeciwzapalne. Za pomocą naparu wodnego można przepłukać gardło z dusznicą bolesną, za pomocą wywarów można znacznie przyspieszyć gojenie się wrzodów żołądka.

Ostróżka lecznicza to roślina lecznicza o starożytnej historii. Uprawa własnej spiżarni składników odżywczych na tym terenie jest w gestii każdego ogrodnika, ponieważ żywokost jest bardzo mało wymagający dla warunków uprawy.