Uprawa drzewa orzecha laskowego: rozmnażanie, sadzenie i pielęgnacja sadzonek

W naszym kraju owoce leszczyny jedzone są od dawna. Poszli do lasu po orzechy, zbierali, kupowali i przesadzali orzechy i krzewy bliżej domu. Zaczęto nazywać udomowioną leszczynę orzechy laskowe... Pierwsze wzmianki o orzechu laskowym (leszczyna) znajdują się w zapisach starożytnych Rzymian i Greków. Uważa się, że jako pierwsi udomowili tę cudowną roślinę. Naukowcy uważają, że leszczyna była główną rośliną, której owoce dziesięć tysięcy lat temu, pod koniec epoki lodowcowej, uratowały naszych przodków przed głodem.

Treść:

• Cechy struktury drzewa
• Popularne odmiany
• Metody hodowli orzechów laskowych
• Lądowanie: wybór lokalizacji, czas
• Pielęgnacja sadzonek
• Choroby i szkodniki drzewa

Cechy struktury drzewa

Orzech laskowy należy do rodziny brzozowej, rodzaju leszczyny. Roślina wygląda jak krzew z wieloma pniami o wysokości od trzech do sześciu metrów, korona dojrzałych drzew może osiągnąć średnicę 8 metrów. Orzech laskowy jest rośliną jednopienną, wiatropylną: na tym samym drzewie tworzą się kwiaty męskie i żeńskie. Męskie kwiaty powstają pod koniec lata, kwiatostany w postaci długich kolczyków.

Na początku kwitnienia szarobrązowe kwiatostany wydłużają się, stają się kruche i podczas kwitnienia zmieniają kolor na żółto-zielony i złoty. Kwiaty żeńskie są podobne do zwykłych pąków, w okresie kwitnienia emitują cienką kolumnę z czerwonymi znamionami.

Drzewo orzecha laskowego ma potężny rozgałęziony system korzeniowy.

Orzechy laskowe - orzechy - są bardzo smaczne, pożywne i zdrowe. Zawierają wszystkie aminokwasy, sole mineralne, witaminy A, B, C, D, E. Orzechy są bardzo kaloryczne ze względu na dużą zawartość tłuszczów (65-70%). Są łatwo przyswajalne przez organizm ludzki.

Popularne odmiany

W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku akademik Yablokov rozpoczął prace hodowlane w celu opracowania odpornych na mróz odmian południowych orzechów laskowych, krzyżując je z dziką leszczyną.

Dzięki przeprowadzonym pracom wyhodowano odmiany odporne na mróz i zachowujące wszystkie wspaniałe walory smakowe orzechów laskowych:

• Akademik Yablokov - czerwonawe liście. Owoce (w pęczku do 12 sztuk) są wystarczająco duże (2,6 x 1,6 cm), ważą około 3,5 grama. Powłoka jest cienka. Dawać - do pięciu kilogramów owoców z krzaka. Kwiaty męskie często nie tolerują mrozu, dlatego do zapylania kwiatów żeńskich obok rośliny tej odmiany zaleca się sadzenie Pervenets lub Early Tambow.
• Tambow wcześnie - zielone liście. Orzechy nie są bardzo duże - 2,1 x 1,4 cm, waga do 2 gramów. Powłoka jest cienka. Orzechy tej odmiany mają wysoką zawartość oleju. Odmiana bardzo plenna i mrozoodporna. Dobrze nadaje się do zapylania wszelkich odmian orzechów laskowych.
• Rubin moskiewski - czerwone liście, duże orzechy - 2,8 x 1,8 cm, waga do 4 gramów, do 10 orzechów w pęczku. Powstaje duża liczba kwiatów męskich, są one odporne na mróz. Produktywność - do trzech kilogramów owoców z krzaka.
• Ekaterina - liście są czerwone. Orzechy duże - 3 x 1,9 cm, waga do 5 gram, do 8 orzechów w pęczku. Powłoka jest cienka. Dojrzałość owoców występuje we wrześniu. Orzech laskowy Odmiana ta jest zapylana w taki sam sposób jak odmiana Akademik Yablokov.
• Pierworodny to zielone liście. Owoce duże 2,7 x 2,1 cm, waga do 3 gramów. Powłoka nie jest bardzo cienka. Odmiana jest uważana za mrozoodporną z dobrymi plonami. Owocowanie na początku września.
• Czerwony Ivanteevsky - liście są czerwone, jesienią ciemnozielone. Orzechy są średnie, ważą do 2 gramów. Odmiana mrozoodporna o wysokich plonach. Najbardziej odpowiedni zapylacz dla odmian zielonolistnych.
• Puszkin czerwono - bordowe liście, jesienią ciemnozielone. Orzechy są duże, 2,3 x 1,7 cm, ważą do 2,3 gramów, do 10 owoców w pęczku. Polecany jako zapylacz dla odmian zielonolistnych.
• Cukier - liście o ciemnej wiśniowej barwie. Orzechy są małe, 1,7 x 1,8 cm, ważą do 2 gramów. Bardzo cienka skorupa. Odmiana bardzo plenna, mrozoodporna. Owoce dojrzewają na początku września. Kwiaty męskie są obfite i mrozoodporne.
• Isaevsky - czerwone liście, duże owoce. Odmiana jest jedną z najbardziej mrozoodpornych i wysokoplennych odmian.
• Masza jest hybrydą czerwonolistną. Owoce średniej wielkości, cienka skorupka. Odmiana mrozoodporna i wysokoplenna.
• Smolin - liście czerwone. Orzechy średniej wielkości, podłużne, grona zawierają 10-12 owoców. Powłoka jest cienka. Odmiana bardzo plenna, mrozoodporna.

Aby zwiększyć plony, musisz posadzić dwie lub trzy odmiany orzechów laskowych, ponieważ wiele odmian wymaga zapylenia krzyżowego.

Metody hodowli orzechów laskowych

Orzechy laskowe można rozmnażać na trzy sposoby:

• Nasionko
• Wegetatywny
• Szczepionka

Najwygodniejszym sposobem dla ogrodników jest wegetatywny. Droga hodowla orzechy laskowe posiew stosowany głównie przez hodowców, ponieważ orzechy laskowe wyhodowane z nasion nie zachowują w pełni właściwości odmiany. Specjaliści wykorzystując rozmnażanie nasion uzyskują nowe, ulepszone odmiany orzechów laskowych.

Rozmnażanie przez szczepienie jest dość skomplikowaną metodą i można z niej korzystać z pewnym doświadczeniem, ponieważ sadzonki raczej słabo się ukorzeniają.

Metoda nasion:

• Do sadzenia wybieraj duże, dojrzałe orzechy. W celu ochrony przed gryzoniami tuż przed sadzeniem należy spryskać orzechy naftą.
• Sadząc nasiona wiosną, trzy do czterech miesięcy przed sadzeniem, umieść je w wodzie na pięć dni, a następnie wysusz i trzymaj przez 3-4 miesiące w piasku w temperaturze od zera do pięciu stopni przez stratyfikacja.
• Nasiona w piasku należy mieszać co 2 tygodnie. Pod koniec stratyfikacji nasiona umieszcza się pod śniegiem.
• Sadzi się je w glebie na głębokość 6 centymetrów w rzędach według schematu 35 x 10 cm.
• Podczas sadzenia nasion jesienią zaleca się ściółkowanie gleby mchem lub suchymi liśćmi.

Metoda wegetatywna. Ta metoda rozmnażania jest najłatwiejsza i najprostsza oraz pozwala zachować wszystkie walory odmiany. Istnieje kilka opcji rozmnażania wegetatywnego:

1. Dzielenie krzaka to najłatwiejszy sposób na rozmnażanie rośliny. Wykop orzechy laskowe i podziel je na części sekatorem lub łopatą tak, aby każdy miał pędy około 20 centymetrów, na korzeniach powinna pozostać grudka ziemi.
2. Warstwy (łuk) - w pobliżu nakrętki, zgodnie z liczbą warstw, wykonaj rowki o długości 40 centymetrów i głębokości 15 centymetrów, na końcach rowków ustaw kołki. Umieść pędy w rowkach i przymocuj je drewnianymi haczykami. Podnieś pędy i przywiąż je do kołków. Wierzchołek na wysokości piątej lub szóstej nerki należy odciąć. Aby wzmocnić wzrost korzeni w punktach zagięcia wyrostka robaczkowego, można wykonać płytkie poprzeczne nacięcia w korze. Wypełnij rowki ziemią próchnicą i mikoryzą oraz wodą.
3. Nakładanie warstw w poziomie jest bardzo pracochłonną metodą, ale z jednego pędu można uzyskać od trzech do pięciu warstw. Wiosną wybierz pędy (które mają najlepsze, gęste pąki) o wysokości około półtora metra i nieco mniejszej niż centymetr średnicy u podstawy. Od środka krzaka wykonuj rowki o głębokości około 10 centymetrów i tej samej szerokości.Ostrożnie, starając się nie uszkodzić pąków, umieść tam pędy i przymocuj je do dna za pomocą haczyków, uszczypnij końce. Nie trzeba przykrywać ziemią. 40-50 dni po pojawieniu się trzech do czterech liści bruzdy pokrywa się ziemią z mikoryzą, pozostawiając pączek wzrostu na powierzchni. Latem trzeba regularnie podlewać warstwy wodą i pięciokrotnie posypywać ziemią. Do jesieni nad warstwami utworzą się wybrzuszenia o wysokości około dziesięciu centymetrów. Rok później, jesienią, pędy są wykopywane, odcinane od krzaka macierzystego i dzielone na części, z których każda musi mieć pęd i korzenie.
4. Odkładanie w pionie - wczesną wiosną przycinamy stare gałęzie do wysokości 8 centymetrów, dla lepszego wyrywania pąków i lepszego wzrostu pędów na wysokości 50 centymetrów, szczelnie przykryć konopie folią. Trzykrotnie pędy należy przykryć warstwą próchnicy. Za pierwszym razem - gdy pędy wyrosną na wysokość 10-15 cm - dodaj warstwę humusu 5 cm Za drugim razem - dorastając do 20-25 cm - dodaj próchnicę 12 cm Za trzecim razem - gdy pędy dorosnąć do 30 cm - dodać warstwę humusu 20 cm Latem glebę wokół krzaka należy podlać i odchwaszczać. Po ostatnim hilling odkleić folię w połowie lipca. Podczas hilling pędów usuń dolne liście. Jesienią ostrożnie usuń ziemię wylaną podczas hillingowania i oddziel część pędów z korzeniami za pomocą sekatora lub łopaty.
5. Odrosty korzeniowe - oddzielić od kłącza siekierą dwu-trzyletnie pędy korzeniowe znajdujące się na obrzeżach krzewu, po oczyszczeniu ich z ziemi. Konieczne jest posadzenie w stałym miejscu 2-3 procesów w jednym otworze.

Lądowanie: wybór lokalizacji, czas

Gleba do sadzenia orzecha powinna być dobrze nawilżona (ale nie podmokła) i żyzna. Ogólnie roślina rośnie na każdej glebie z wyjątkiem kwaśnych. Takie gleby można traktować wapnem w ilości 0,5 kg wapna na 1 metr kwadratowy gleby.

Orzechy można sadzić zarówno na równinach, jak i na zboczach, unikając południowych, ponieważ pąki mogą wcześnie zakwitnąć z powodu upału i umrzeć z powodu powracających mrozów.

Orzechy laskowe dobrze rosną na zboczach wschodnich i północnych, w miejscach, gdzie różnica temperatur między dniem a nocą jest minimalna. Wskazane jest, aby wybrać miejsce na orzechy laskowe nasłonecznione, bezwietrzne, co najmniej pięć metrów od innych drzew o obszernej koronie.

Orzechy laskowe można sadzić na nierównych obszarach, które nie nadają się do sadzenia innych roślin. Roślina ma powierzchowną system korzeniowy, dzięki czemu dobrze wzmacnia skarpy i zapobiega erozji gleby.

Optymalny czas na rozładunek do stałego miejsca sadzonki - początek października, kiedy gleba jest jeszcze wilgotna i ciepła.

Możesz również sadzić wczesną wiosną, najważniejsze jest to, że gleba ma czas na rozgrzanie. Gleba do sadzenia musi być przygotowana z sześciomiesięcznym wyprzedzeniem: do sadzenia jesiennego - przygotowanie wiosną i odwrotnie, na wiosnę - jesienią. Konieczne jest rozluźnienie gleby, w razie potrzeby dodanie nawozów zawierających potas i fosfor. Następnie zaorać glebę na głębokość około 40 centymetrów dla lepszej oddychalności i zatrzymywania wilgoci.

Orzechy laskowe dobrze przyniosą owoce, gdy zostaną zastosowane do gleby z organicznymi nawozy: 2-3 kg obornika lub kompostu na 1 metr kwadratowy ziemi. Gleba w tym okresie (sześć miesięcy) jest odłogowana, odpoczywa, należy ją regularnie rozluźniać i odchwaszczać chwasty.

Optymalny schemat sadzenia sadzonek to 6 x 6 m lub 5 x 5 m, przy braku miejsca można posadzić 2 x 5 m, 3 x 5 m. Należy pamiętać, że im więcej miejsca ma drzewo, tym lepiej rośnie i przynosi owoce.

Pół miesiąca przed sadzeniem przygotuj dziurę o głębokości pół metra i średnicy pół metra, wypełnij mieszanką:

• Gleba (górna warstwa)
• Humus - 2-3 wiadra lub obornik - 5-8 kg
• Superfosfat - 150 gramów
• Sól potasowa - 50 gram
• Mikoryza - 2-3 garście na głębokość 15 cm.

Na środku dołu umieść kołek, w pobliżu którego umieszczasz sadzonka... Przed sadzeniem korzenie orzechów laskowych należy wyprostować i opuścić do gadającego roztworu (mieszaniny ziemi i wody).Pogłębij poziom szyjki korzeniowej o 3 cm, ale sam kołnierz nie może być przykryty ziemią. Przytnij sadzonkę po piątym lub szóstym pąku, pozostawiając około 25 centymetrów wysokości.

Niezależnie od warunków pogodowych sadzonki należy podlewać w ilości 4 wiader wody pod każdym drzewem, a glebę ściółkować dowolnym odpowiednim materiałem (trociny, igły, humus itp.). Powtórz podlewanie po tygodniu.

Pielęgnacja sadzonek

Opieka bo orzechy laskowe są bardzo proste: mówią, że to roślina dla leniwych. Wystarczy regularnie pielić ziemię bez dotykania systemu korzeniowego, można przeprowadzić ściółkowanie skoszoną trawą. Dobrze rozwijają się pod nim robaki, które poprawiają jakość gleby i czynią ją żyzniejszą. Podlewanie potrzebne głównie w czerwcu-lipcu. Po podlaniu lub deszczu poluzuj glebę wokół krzaka nie głębiej niż 15 centymetrów, aby nie zranić korzeni.

Aby poprawić owocowanie, zaleca się wprowadzanie do gleby obornika lub kompostu dwa razy w roku (2 wiadra na drzewo na drzewo), raz w roku - nawozy mineralne.

Latem zaleca się przeprowadzać górny opatrunek popiół. Nawozy azotowe zmniejszają plon orzechów laskowych, chociaż sprawiają, że krzew jest bujny i piękny, dlatego lepiej nie używać ich podczas karmienia orzechów.

Aby być dobrym zbiór ważne jest prawidłowe formowanie buszu. W ciągu pierwszych trzech lat system korzeniowy rozwija się lepiej, po tym czasie zaczyna się wzmożony wzrost pędów, z których powstają pnie. Od drugiego lub trzeciego roku musisz przeprowadzić zabieg lamówka krzak. Wybierz 5-8 najsilniejszych pędów, z których powstanie korona krzewu, resztę odetnij u nasady. W orzechach laskowych pozostają tylko młode pędy, usuwane są słabe zbiory.

Musisz odciąć gałęzie u podstawy krzaka.

W wieku 11 lat, zanim liście zaczną kwitnąć, odmłodź drzewo: odetnij trzy stare pnie i skróć młode. Orzechy laskowe mogą rosnąć w jednym miejscu przez ponad sto lat. Orzechów laskowych nie trzeba przykrywać na zimę, są one dość mrozoodporne.

Choroby i szkodniki drzewa

Orzech laskowy odporny na choroby oraz szkodniki, jednak w celu zapobiegania można przetwarzać gałęzie za pomocą siarczanu żelaza. Powinno to nastąpić pod koniec października i wczesną wiosną.

Zwalczanie szkodników i chorób drzewa:

• Dla orzechów laskowych wielkim niebezpieczeństwem jest chrząszcz majowy, którego larwy uwielbiają ucztować na korzeniach drzewa. Jeśli larwy chrząszcza majowego zostaną znalezione w ilości większej niż dwa na 1 metr kwadratowy, szkodnik musi zostać zniszczony przed sadzeniem rośliny.
• Wołkownik orzechowy może zniszczyć do 50% plonu orzechy laskowe... Wiosną, zanim pojawią się chrząszcze, dodać do gleby granulowany 10% Bazudin w ilości 2,5 grama na 1 m2. metr. Po pojawieniu się chrząszczy drzewa opryskuje się Karbofosem 0,06 grama na 1 metr kwadratowy. Zbieraj i niszcz przedwcześnie opadłe orzechy. Rano strząśnij chrząszcze na rozłożonych na ziemi płótnach.
• Leszczyna uwielbia składać jaja pod korą młodych pędów, larwy chrząszcza wygryzają rdzeń pędów, w wyniku czego wysychają. Potrzebne są wszystkie wyschnięte gałęzie suszona śliwka 15 cm poniżej wysuszonego miejsca, a następnie spalić. W połowie maja spryskaj rośliny 1% Karbofosem.

Aby zapobiec zakażeniu orzechów laskowych chorobami i szkodnikami, należy jesienią usunąć i spalić opadłe liście, a następnie wykopać ziemię pod krzakami rośliny.

W ten sposób zostaje zniszczony mączniak, dobrze znosi zimę na opadłych liściach i larwach ryjkowca. Latem regularnie zbieraj i niszcz dotknięte owoce.Przy odpowiedniej pielęgnacji orzechy laskowe praktycznie nie są podatne na choroby i szkodniki.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.