Ogórki Gunnar F1: opis i technologia uprawy

Jedną z polecanych przez doświadczonych ogrodników odmian ogórka o dobrych parametrach użytkowych i doskonałych walorach jest holenderska odmiana Gunnar F1. Materiał siewny charakteryzuje się polubownym kiełkowaniem, a gotowe zbiory cieszą właścicieli osobistej działki już w 1-1, 5 po rozpoczęciu sezonu wegetacyjnego.

Jednocześnie odmiana charakteryzuje się wysokimi plonami. Pod względem smakowym ogórek tej odmiany nadaje się zarówno do świeżych sałatek, jak i do marynowania i marynowania. Skórka nie jest twarda, a miąższ ogórka nie jest luźny bez goryczy charakterystycznej dla wielu odmian.

Treść:

• Opis odmiany
• Siew sadzonek
• Przenieś na ziemię
• Codzienna opieka
• Choroby i walka z nimi

Opis odmiany

Ogórki Gunnar F1 dobrze nadają się do pełnoprawnych szklarni, ponieważ łodygi są wysokie, ale pędy boczne są raczej krótkie. Jeśli roślinie zapewni się niezbędną pielęgnację i stabilne warunki klimatyczne, dojrzałe owoce można zbierać co 2-3 dni.

Charakterystyka owoców:

• długość ogórka 12-15 cm
• kształt cylindryczny, zaokrąglony na końcach
• kolor waha się od jasnozielonego do zielonego
• wyboista skóra

Gunnar należy do odmian partenokarpicznych, czyli takich, które nie wymagają zapylenia, owoce są wiązane bez tego procesu. Rodzaj kwitnienia w jajniku ogórka jest żeński i tworzy się zgodnie z rodzajem bukietu, czyli od 2 do 4 owoców znajduje się na jednym węźle.

Do zalet odmiany Gunnar należą następujące punkty:

1. ogórki świetnie nadają się do długiego transportu
2. doskonale przechowywane przez długi czas w odpowiednich warunkach przechowywania
3. wykazywać dobre zbiory przy uprawie w systemie - otwarty teren
4. nie przybierają kształtu beczkowatego, gdy wyrastają

Wady mogą obejmować stosunkowo wysoki koszt nasion, a także podatność rośliny. mączniak.

Siew sadzonek

Doświadczony ogrodnik rozumie, że zebranie przyzwoitych zbiorów jest wynikiem ciężkiej pracy, bez względu na to, jak bezpretensjonalna może być roślina. Dlatego konieczne jest pielęgnowanie kultury ogrodowej już od „przedszkola”. Przed sadzeniem najlepiej namoczyć nasiona w biofungicydzie, takim jak Fitosporin-M. Posłuży to jako dobra profilaktyka antybakteryjna dla przyszłej rośliny.

Wymagania glebowe:

• skład gleby musi być luźny, aby delikatny pęd mógł się przebić
• temperatura podłoża podczas sadzenia i przed pojawieniem się pierwszych zielonych pędów nie powinna spaść poniżej 27 C, jest to optymalna temperatura dla prawidłowego rozwoju ogórków Gunnar
• gliniana grudka nie powinna wysychać, ale nadmiar wilgoci również szkodzi roślinie. Dlatego ustawienie skrzynek do kiełkowania wymaga dobrego drenażu, systemu nawadniania natryskowego i przykrycia skrzynek od góry szklaną lub plastikową folią.

Po pojawieniu się sadzonek nad powierzchnią należy stopniowo obniżać temperaturę otoczenia do niższych parametrów. Za kilka dni konieczne jest doprowadzenie go do następujących wskaźników:

• rano / po południu - 20 C
• wieczór / noc - 19 C

Ważne jest, aby pamiętać, że po pojawieniu się trzeciego liścia przeszczep ogórki w stałe miejsce. W przeciwnym razie roślina nie będzie dobrze tolerować przesadzania, wzrośnie liczba słabych i chorych sadzonek ogórka. Pielęgnacja sadzonek polega na podlewaniu po wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby.Podlewanie należy wykonywać ostrożnie, miękką i ciepłą, osiadłą wodą.

Przenieś na ziemię

Jeśli w dniu zaplanowanym na przesadzenie sadzonek na zewnątrz jest deszczowo i chłodno, lepiej odłożyć zabieg na słoneczny dzień. Pomimo tego, że sadzonki będą żyć w szklarni, temperatura będzie tam nadal znacznie niższa niż na ciepłym parapecie domowym. Chociaż wielu ogrodników ćwiczy przez dwa do trzech dni w nocy i rano ogrzewanie szklarni. Pomaga to roślinom harmonijnie integrować się w dorosłość i łatwiej znosić zmianę scenerii.

Co więcej, wtedy wszystkie siły zostaną skierowane na tworzenie rośliny, a nie na własne ogrzewanie. Ogrzewanie można przeprowadzić zarówno za pomocą wstępnie zainstalowanego pieca, jak i umieszczając grzejnik olejowy w szklarni.

Przed przesadzeniem konieczne jest obniżenie temperatury w domowej szklarni sadzonek i doprowadzenie jej do średniej dziennej temperatury zewnętrznej.

A także, zanim młode ogórki zostaną posadzone w nowej glebie, należy je dobrze zrzucić i podgrzać do 21-22 C. Sadzonki należy podlewać co drugi dzień wyłącznie w kręgu pnia i tylko ciepłą wodą. Wspaniała praktyka to dobra metoda stosowana przez niektórych ogrodników, gdy biofungicydy rozpyla się nie na roślinie, ale na ścianach szklarni od wewnątrz. W ten sposób powstaje niezbędna wilgoć, a jednocześnie roślina znajduje się w chronionej chmurze.

Gdy łodyga jest wyciągana, konieczne jest podwiązanie rośliny. W tym celu sznurki są wyciągane z trwałego materiału w pobliżu każdej łodygi, a łodyga jest przymocowana do tego sznurka za pomocą miękkiej pętli. Co więcej, ogórek jest związany, gdy rośnie.

Codzienna opieka

Do powyższych zalet tej odmiany należy łatwość pielęgnacji. Ze względu na to, że pędy boczne są dość krótkie, pędy nie tworzą niechlujnych zarośli, lecz rosną w równych rzędach. Dolne liście należy usuwać wraz z wiekiem.

W przypadku Gunnar F1 najlepiej używać system nawadniania kropelkowego, jeśli nie jest to możliwe, lepiej umieścić beczkę do osadzania wody w szklarni, ale pamiętaj, aby ją przykryć, w przeciwnym razie będzie służyć jako wodopoj dla wszelkiego rodzaju owadów, wtedy zajmie to dużo czasu czas, aby usunąć z nich górną warstwę. Ale musisz zamknąć beczkę pokrywką z otworem wentylacyjnym. A także raz na półtora tygodnia beczkę należy całkowicie opróżnić i dobrze przepłukać silnym roztworem nadmanganianu potasu.

Roślinność chwastów najlepiej usuwać częściej, aby nie pobierała pokarmu z ogórków.

Aby roślina rozwijała się prawidłowo i dawała wyniki w postaci obfitego dojrzewania owoców na łodygach, konieczne jest odpowiednie karmienie kultury. Ale aprobata jest wymagana przez całe życie ogórka:

• podczas przesadzania ogórków do szklarni pod każdą łodygą należy umieścić ammofoskę. Za 1 mkw. m gleby to 25 gr. ten nawóz
• dwa tygodnie po przeprowadzce dobrze jest zaproponować roślinom nawozy azotowe. Pierwsza opcja: superfosfat 60 gr rozcieńcza się w 10 litrach. i mocznik 20 gr. Skład drugiej opcji: azotan amonu, superfosfat, sól potasowa (wszystkie 10 gramów) na 10 wody.
• dodatkowo można użyć zgniłego krowiego / kurczaka lub świeżego obornika końskiego / koziego
• następne karmienie odbywa się przed kwitnieniem. Składniki: azotan potasu i amonu po 20 g, superfosfat 40 g, woda 10 l.
• warto posypać glebę po podlaniu przed spulchnieniem popiół z resztek drewna
• podczas dojrzewania ogórków roślina jest szczególnie aktywna w spożywaniu witamin. Nawóz powinien zawierać potas i magnez, ale azot powinien być zredukowany. 1 łyżka. l. Rozcieńczyć nitrofosforan w 10 litrach wody. Nawozić po pojawieniu się pierwszych owoców
• związki fosforu aktywują swoją aktywność po kilku tygodniach, na przykład brak potasu poważnie wpłynie na smak owoców, ponieważ produkcja cukru roślinnego zostanie spowolniona, ale jeśli azotan potasu zostanie dodany na czas, ogórki będą być pysznym

Uwaga! Roślina pobiera bardzo dużo składników odżywczych, dlatego każde dodatkowe dokarmianie powinno odbywać się co tydzień.

Choroby i walka z nimi

Silna, zadbana roślina w poddanej obróbce wstępnej szklarni ma niewielkie szanse na zachorowanie, ale mimo to, jeśli pojawi się taka uciążliwość, wróg musi zostać rozpoznany i wiedzieć, jak sobie z tym poradzić:

1. mączniak rzekomy to choroba grzybicza, która atakuje całą uprawę. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby, konieczne jest utrzymywanie temperatury co najmniej 24 C i wilgotności 85 C i wyższej
2. mączniak prawdziwy to również choroba grzybicza. Zmniejsza plon ogórków szklarniowych o 60%. Dobrze reaguje na leczenie, jeśli leki są stosowane przeciwko tej chorobie
3. kladosporioza - dotyczy głównie samych ogórków, chociaż cierpią zarówno liście, jak i łodygi, ale w mniejszym stopniu. Znika przy stosowaniu preparatów zawierających miedź

Ogórki Gunnar F1 to najlepszy wybór zarówno dla początkujących ogrodników, jak i tych, którzy od dawna uprawiają ziemię. Ważne jest, aby pamiętać, że przeciążenie szklarni różnymi odmianami doprowadzi do zamieszania, lepiej jest próbować odmian stopniowo, w rezultacie zatrzymując się na długo testowanej opcji, która spełnia wszystkie potrzeby hodowcy warzyw.

Więcej informacji można znaleźć w filmie: