Jak uprawiać i jak przydaje się rabarbar?

Rabarbar to duża roślina z rodziny gryczanej o oryginalnych liściach. Jego ojczyzną są środkowe Chiny. Wcześniej uprawiana jako roślina ozdobna. Teraz jest hodowany na zasadach przemysłowych.

Treść:

• Cechy struktury zakładu
• Reprodukcja rabarbaru w kształcie dłoni
• Sadzenie rabarbaru w kształcie dłoni
• Jak właściwie się nim opiekować?
• Gdzie jest używany i jak jest przydatny?

Cechy struktury zakładu

Rabarbar ma kształt dłoni, jest leczniczy lub blady - roślina wieloletnia z niewielką liczbą wyprostowanych pędów. Wewnątrz są puste, na zewnątrz pokryte małymi brązowymi plamami. Wysokość łodygi z szypułką dochodzi do 2,5 m, grubość 5 cm, od góry pędy rozgałęziają się, do miejsca oddzielenia przymocowane są palmowe oddzielne liście z dzwoneczkami w pobliżu łodygi.

Krzak Rabarbar pojawiają się nad ziemią wkrótce po stopieniu śniegu z ziemi. Wygląda bardzo nietypowo, jak kula, często w kolorze czerwonym lub fioletowym. Stopniowo liście się rozwijają, a roślina staje się jeszcze piękniejsza. System korzeniowy rabarbar rośnie z roku na rok, stając się potężniejszy i grubszy. Ma kilka „głów”, a za kilka lat jej waga sięga ponad 10 kg. Kolor korzenia z zewnątrz brązowo-brązowy, na rozcięciu jasnożółty.

Rabarbar w kształcie palmy ma kilka odmian (Tangut z rzeźbionymi, fioletowymi liśćmi poniżej) oraz formy ozdobne z czerwonymi blaszkami liściowymi.

Poniżej, przy ziemi, znajduje się rozeta z liści korzeniowych. Ich ogonki mają gruby, cylindryczny kształt. Szerokie, do 75 cm średnicy liście składają się z 5 lub 7 płatków. Dorastają do 1 metra. Powierzchnia pokryta rzadkimi włoskami. Są nieco podobne w kształcie do liści klonu kanadyjskiego. Barwa ogonków i liści jest zielona lub czerwonawa (odmiana Atrosanguineum), a u młodych roślin buraczana. Liście podstawowe są znacznie większe niż liście łodygowe.

Kwiaty drobne, białe, różowe, czerwone, zebrane w grono wierzchołkowe do pół metra długości. Kwitną w czerwcu po ukończeniu przez roślinę 2 lub 3 lat. W okresie kwitnienia pokryty jest błoniastym okwiatem. Składa się z 6 części w kolorze biało-różowym lub czerwonym. Zamiast kwiatów pojawiają się owoce - orzechy o trójkątnym kształcie ze skrzydłem okwiatu. Gdy dojrzewają w lipcu, łodygi stopniowo unoszą się pionowo.

Reprodukcja rabarbaru w kształcie dłoni

Rabarbar jest rozmnażany posiew lub dzieląc korzeń. Nasiona wysiewa się przed zimą w zmarzniętych bruzdach lub na powierzchni luźnej gleby. Do wiosny rozwarstwiają się w ziemi, a wiosną, w kwietniu, pojawią się sadzonki.

Rabarbar można wysiewać na wiosnę, ale aby poprawić kiełkowanie, najpierw trzyma się go w wodzie przez 12 godzin. Lepiej jest wstępnie rozwarstwiać określone nasiona przez co najmniej miesiąc. Gleba pod rabarbar przygotowuje się jesienią. Wnoszą próchnicę popiół, nawozy mineralne... Kop głęboko. Kopią rowki o głębokości 3 cm za pomocą noża płaskiego Fokin, w których umieszcza się nasiona w odległości 20 cm od siebie. Zasnąć z ziemią.

Kiedy nasiona kiełkują, są one przerzedzane lub sadzone tak, aby odległość między krzakami wynosiła około 1 metra.

Możesz hodować sadzonki w mieszkaniu na parapecie lub w szklarni. Następnie są przesadzane na otwarty teren.Sadzonki pojawiają się spontanicznie, od jednego do trzech tygodni.

Dzieląc korzeń, rabarbar rozmnaża się w wieku 3 lat. Nie musisz wykopywać całego korzenia, ale odciąć kawałek ostrą łopatą, ustawiając go pionowo. Kawałek powinien mieć pąki wzrostu i korzenie. Miejsce cięcia posypane jest kruszonym węglem.

Sadzenie rabarbaru w kształcie dłoni

Gleba pod uprawę rabarbaru powinna być pożywna, luźna, o neutralnej kwasowości i głęboko uprawiana. Można go odkwasić dodając wapno gaszone lub mąkę dolomitową, kwasowość zwiększyć torfem, próchnicą z igieł. Słabo rośnie na glebach ciężkich i piaszczystych. Aby zapobiec gniciu korzenia, na dnie wykopu kładzie się warstwę drenażową. Młody rabarbar potrzebuje dużo wilgoci. Wraz ze wzrostem kłącza staje się bardziej odporny na suszę.

Rabarbar dobrze rośnie w półcieniu. Na słońcu jego liście stają się mniejsze, ich kolor nie jest tak piękny. Ale też nie warto sadzić w cieniu, liście będą jasnozielone. Roślina może zostać uszkodzona przez gwałtowne powtarzające się naprzemienne zimowe roztopy i przymrozki. Może być opóźniony w rozwoju lub nawet umrzeć. Dlatego nie sadzą go na nizinach, w miejscach stagnacji wilgoci.

Rabarbar najlepiej sadzić w ziemi wiosną.

Jeśli kupisz go zbyt wcześnie, przechowuj go w lodówce. Są stale kontrolowane, usuwając zgniłe części i dezynfekując je jaskrawozielonym lub różowym roztworem nadmanganianu potasu. Podlewanie, ściółkowanie luźnym podłożem, trociny. Obszar korzeni jest pokryty tym samym ściółką na zimę. Im starszy krzew, tym więcej ściółki będzie potrzebować. Tak więc do trzyletniego krzewu potrzebne będą 2 wiadra torfu, próchnicy lub trocin. Latem podlewać w okresach suchych. Spulchniają glebę, usuwają chwasty, które mogą zagłuszyć młode rośliny. Ta procedura poprawi dostęp powietrza do korzeni.

Jak właściwie się nim opiekować?

Rabarbar w kształcie dłoni nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Dobrze znosi mróz i letnie upały. Podlewaj, skupiając się na pogodzie. Na początku sezonu potrzeba więcej wilgoci. Dorosłe rośliny podlewa się tylko w czasie suszy.

Krzewy rabarbaru należy nawozić wiosną superfosfatem, mocznikiem i siarczanem potasu.

Nie zaleca się stosowania nawozu po każdym zbiorze sadzonek, może to prowadzić do zanieczyszczenia gleby. Lepiej dodać rozcieńczoną gnojowicę lub napar z pokrzywy. Jeśli rabarbar jest uprawiany na smaczne sadzonki liściaste, łodygi są odcinane, gdy tylko się pojawią. Wtedy roślina wyda całą swoją siłę na liście i ich sadzonki.

Aby ogonki były bardziej soczyste i dłuższe, chowają krzew w cieniu. Z braku światła ogonki są rozciągnięte. Gdy osiągną długość 30 cm i szerokość 2-3 cm, odetnij je. Przestań zbierać ogonki na miesiąc przed mrozem. Po deszczach liście rozety korzeniowej są badane od dołu, usuwając ślimaki. Chowają się pod liśćmi, aby ucztować na soku z rabarbaru.

Krzew rośnie długo w jednym miejscu - do 15 lat (nie sadzi się go z powodu zbyt dużego korzenia).

Krzew wygląda na mocny i zdrowy. Ale mogą być dotknięte chorobami grzybiczymi:

• Mączniak.
• Szara zgnilizna.

Możesz się ich pozbyć, traktując organicznym preparatem Fitosporin.

Roślina ma również szkodniki:

• Ćma.
• Mszyca fasolowa.
• Pchła buraczana.

Konieczne jest ostrożne obchodzenie się z chemikaliami, ponieważ ogonki będą używane do jedzenia. Najbezpieczniejszym lekiem jest Fitoverm. Jesienią suszone liście są odcinane. Nie ma potrzeby schronienia się przed mrozem. Może wytrzymać temperatury tak niskie, jak 34 stopnie poniżej zera.

Gdzie jest używany i jak jest przydatny?

Rabarbar w kształcie palmy, posadzony samodzielnie, ozdobi ogród. Może być otoczony niskimi, pięknie kwitnącymi jednorocznymi (pelargonia, skalnica) lub paprociesadzenie klombów w tle.

Ogonki zawierają:

• Witamina C.
• Kwasy organiczne.
• Sole potasowe i wapniowe.
• Długa lista mikro i makroelementów.
• Rutyna, karoten.

Dzięki kwasom organicznym młode ogonki mają przyjemny smak.Ale z czasem stają się twardsze, wypełniając kwasem szczawiowym. Nie powinieneś ich jeść.

Kłącza zawierają:

• Glikozydy.
• Kwas chryzofanowy.
• Żywice.
• Garbniki.

Więcej informacji można znaleźć w filmie:

Surowce z rabarbaru rabarbar wykorzystywane są do celów medycznych. Wykopują krzaki w wieku 3-4 lat, odcinają je. Robią to latem, aby korzenie miały czas na wyschnięcie na świeżym powietrzu. Suszone w suszarkach.

Leki wytwarzane z palmitynianu rabarbaru są stosowane w leczeniu przewodu pokarmowego. Ma ciekawą właściwość: może mieć działanie utrwalające lub przeczyszczające. Wszystko zależy od dawki.

Nie należy stosować leków i świeżych części rośliny u osób z ostrym zapaleniem otrzewnej, zapaleniem wyrostka robaczkowego, zapaleniem pęcherzyka żółciowego i niedrożnością jelit, dną moczanową, zapaleniem pęcherza moczowego.

Rabarbar w małych dawkach zwiększa apetyt, poprawia wydzielanie żółci i pracę nerek. Spożywany w postaci proszku, przygotowany z korzenia nalewki. Zmiażdżony korzeń dodaje się do herbaty żółciopędnej. Jeśli konieczne jest spowodowanie oczyszczenia jelit i dwunastnicy, zwiększ dawkę. Następnie zwiększa się perystaltyka jelit.

Ogonki Rabarbar w kształcie dłoni służy do gotowania. Od maja z młodych liści przygotowywane są zupy i sałatki. Służy do wyrobu galaretek, owoców kandyzowanych, nadzień do ciast. Po obróbce cieplnej smakują jak jabłka.