Orzech - najlepsze odmiany, sadzenie i właściwa pielęgnacja

Powszechnie uważa się, że orzechy włoskie można uprawiać wyłącznie w ciepłych regionach i na bardzo dużych obszarach. Niemniej jednak obecnie wyhodowano sporo odmian mrozoodpornych. orzech włoskinadaje się do uprawy na terenach o surowym klimacie oraz wielu odmian wcześnie dojrzewających, niewymagających bardzo dużej przestrzeni.

Treść:

• Cechy struktury orzecha włoskiego
• Odmiany
• Warunki uprawy
• Reprodukcja
• Przygotowanie terenu i lądowanie
• Wskazówki dotyczące pielęgnacji drewna
• Zwalczanie szkodników i chorób

Cechy struktury orzecha włoskiego

Orzech włoski - drzewo liściaste o dużej rozłożystej koronie, dorastające do 30 metrów wysokości. Średnica pnia sięga półtora metra. Drzewo charakteryzuje się szybkim wzrostem iw wieku sześciu lat może osiągnąć już 3,5 metra. Pędy główne i pień są mocne i grube. Kora jest szara, gładka, z pęknięciami u dojrzałych drzew. Liście są duże, eliptyczne.

Orzech jest wiatropylną rośliną jednopienną o dwupiennych kwiatach.

Formowanie kwiatów żeńskich następuje na wzroście roku bieżącego w pąkach bocznych i wierzchołkowych, a kwiatów męskich na gałęziach roku poprzedniego w pąkach bocznych. Kwiaty żeńskie i męskie kwitną w odstępach siedmiu dni. Pąki orzecha włoskiego są dwojakiego rodzaju: wegetatywne (z nich rozwijają się pędy) i generatywne (z których powstają kwiaty).

Orzech włoski ma wysoko rozwinięty system korzeniowy w kształcie pręcika, z licznymi gałęziami bocznymi, które mogą wyrastać poza koronę.

Odmiany

Obecnie uprawianych jest wiele odmian orzech włoskicharakteryzuje się mrozoodpornością, dobrą jakością owoców i wysoką dawać.

Najpopularniejsze odmiany orzecha włoskiego:

• Deser - nie toleruje mrozów, dlatego nadaje się do uprawy w regionach o łagodnym klimacie. Odmiana bardzo plenna, o wczesnym okresie dojrzewania, owoce są słodkawe. Zaczyna owocować przez 4 lata, każde drzewo daje plon o wadze do 25 kg
• Pełen wdzięku - odmiana odporna na suszę, mróz, do choroby oraz szkodniki... Owoce dojrzewają w 5 roku życia. Wydajność - do 23 kg na drzewo.
• Obfity - odmiana ma obniżoną zimotrwałość, ale jest odporna na brązową zgniliznę. Owocuje w 4 roku życia. Produktywność - do 30 kg orzechów z każdego drzewa, owoce wyróżniają się doskonałym smakiem.
• Plonowanie - odmiana odporna na mróz i choroby (średnia). Zbiory zaczynają dojrzewać od 3 roku życia. Owocnikowanie jest regularne. Z jednego drzewa zbiera się do 29 kg orzechów.
• Aurora to odmiana odporna na mróz i choroby. Różni się tym, że plony rosną z roku na rok.
• Ideal to najpopularniejsza odmiana wśród ogrodników. Wytrzymuje mrozy do minus 35 stopni, nie potrzebuje schronienia na zimę. Owoce zaczynają dojrzewać od drugiego roku. Z biegiem lat plony rosną, od jednego dziesięcioletniego drzewa do 120 kg orzechów rocznie. Ideał owocuje dwa razy w roku, rozmnaża się tylko posiew.
• Giant - pod względem popularności zajmuje drugie miejsce po Idealie. Jest również wytrzymała i plenna, ale owoce zaczynają dojrzewać za 4-5 lat.

W regionach o łagodnym, ciepłym klimacie uprawiane są wcześnie rosnące orzechy włoskie, które charakteryzują się:

1. Mała wysokość drzewa.
2. Owocowanie od 3 roku życia.
3. Wczesne dojrzewanie owoców: początek sierpnia.
4. Wysoka wydajność.
5. Nietolerancja na mróz.

Najlepsze odmiany wcześnie rosnących orzechów:

• Świt Wschodu
• Hodowca
• Plan pięcioletni
• Ulubiony Petrosyan

Warunki uprawy

Orzech włoski uprawiane w dobrze oświetlonych miejscach. Można go sadzić na dowolnych stokach, z wyjątkiem południowo-zachodnich. Faktem jest, że na południowych zboczach ziemia szybciej się nagrzewa, a zatem drzewa budzą się wcześniej, co zmniejsza ich odporność na zimę. Ponadto na takich terenach występuje duża różnica temperatur pomiędzy dniem a nocą, przez co rośliny cierpią na poparzenia w dzień i mrozy w nocy.

Orzechy włoskie wymagają dużo miejsca: sadzi się je według schematu 8 x 10 lub 10 x 12 metrów.

Małe obszary do uprawy drzewa nie są odpowiednie, z wyjątkiem odmian wcześnie dojrzewających, które mają małą koronę i rozmiar. Rodzaj gleby do sadzenia orzechów to umiarkowanie wilgotne gleby gliniaste wapienne, darniowo-bielicowe, darniowe lub superpiaszczyste (zawartość próchnicy 3%), wody gruntowe nie powinny wznosić się więcej niż dwa metry na powierzchnię.

Na glebach bardzo bagnistych i zagęszczonych orzech nie zapuszcza korzeni. Gleba powinna być luźna i utrzymująca wilgoć. Poziom kwasowości gleby wynosi 5,5 - 5,8 pH. Żyzność gleby musi być stale utrzymywana. Uzyskuje się dobre wyniki lądowanie pod zielonym drzewem nawozowym: łubin, groszek, owies.

Reprodukcja

Orzech włoski jest rozmnażany na dwa sposoby: przez nasiona i przez szczepienie. Nasiona zbierane są tylko z odmian orzecha włoskiego, które rosną w Twojej okolicy. Wybierz mocne, zdrowe drzewo o dobrych plonach: do 20 kg suchego orzecha włoskiego na 30-letnie drzewo.

O dojrzałości owocu decyduje zielona skorupa - owocnia: powinna zacząć pękać i łatwo oddzielać się podczas krojenia.

Zebrane orzechy należy natychmiast oczyścić z owocni i suszyć przez 7 dni na słońcu, a następnie pod baldachimem. Na koniec owoce suszy się w pomieszczeniu w temperaturze 20 stopni. Do siewu musisz wybrać duże orzechy o odpowiednim kształcie, bez wad.

Rozmnażanie przez nasiona:

• Nasiona orzecha włoskiego wysiewa się jesienią i wiosną. Podczas siewu wiosną orzechy należy poddać subject stratyfikacjaw przeciwnym razie kiełkowanie zajmie bardzo dużo czasu. Czas trwania zabiegu zależy od grubości łupiny: orzechy o cienkiej łupinie rozwarstwia się w temperaturze 15 stopni przez około 40 dni, nasiona o grubej łupinie przetwarza się przez około 100 dni w temperaturze 5 stopni.
• Aby uzyskać jednolite sadzonki, przed sadzeniem orzechy trzyma się w piasku w temperaturze około 18 stopni, aż zaczną kiełkować.
• Następnie kiełkujące i nie kiełkujące orzechy wysiewa się osobno, te ostatnie są gęstsze.
• Orzechy sadzi się w kwietniu po podgrzaniu gleby do 10 stopni w uprzednio przygotowanej glebie.
• Duże orzechy umieszcza się na głębokości 11 cm, średnie orzechy na głębokości 8-9 cm.Nasiona należy umieścić na krawędzi, a następnie sadzonki prosto.
• Podczas siewu w otwartym terenie orzech kiełkuje powoli, a sadzonki gotowe do sadzenia na stałe w ogrodzie można otrzymać nie wcześniej niż po 5 latach, w przypadku podkładek - nie wcześniej niż po 2 latach.
• Aby przyspieszyć wzrost sadzonek, nasiona można wysiewać w szklarniach foliowych, wtedy roślina będzie gotowa do sadzenia za dwa lata, a na podkładki za rok.
• Pielęgnacja sadzonek polega na rozluźnieniu gleby, ściółkowanie, pielenie i podlewanie przy suchej pogodzie.

Do rozmnażania przez szczepienie (najczęstszą metodą jest pączkowanie) do inwentarza stosuje się sadzonki w wieku 2 lat, uprawiane w szklarni (dostępne do zakupu). Najlepszy czas na pączkowanie to okres wypływu soków (wczesny lub połowa czerwca).

Aby pączkowanie było udane, ważne jest, aby zebrać wysokiej jakości sadzonki ze zdrowych, wysokowydajnych drzew.Sadzonki powinny być proste, od 30 cm długości, z dobrze wykształconymi pąkami wegetatywnymi.

Pączkująca technologia:

1. Na podkładka w odległości 10 cm od powierzchni ziemi wykonać dwa cięcia poprzeczne.
2. Wykonaj 2 podłużne nacięcia, tworząc prostokąt.
3. Oddziel korę.
4. To samo dzieje się na uchwycie, aby oko znajdowało się pośrodku prostokąta.
5. W miejsce usuniętej kory podkładki przymocowany jest „prostokąt” (tarcza) łodyga.
6. Przywiąż mocno punkt mocowania polietylenem, pozostawiając ogonek i wizjer otwarty.
7. Szelki można zdjąć po 25 dniach.
8. Następnej wiosny, po spęcznieniu pąków, pień należy przeciąć nad klapą pod kątem 70 stopni.
9. Odciąć pędy wyrastające na podkładce w okresie wegetacji.

Przygotowanie terenu i lądowanie

Jesienią przygotowuje się dziurę do sadzenia orzecha włoskiego:

• Wykop dołek o głębokości 60 x 60 cm i średnicy w glebach żyznych i 100 x 100 cm w glebach mniej żyznych.
• Odłóż żyzną warstwę osobno, usuń resztę gleby poza teren.
• Wymieszaj żyzną warstwę z torfem i humusem (lub kompostem) w równych proporcjach.
• Weź 800 gram chlorku potasu, 3 kg superfosfatu i około kilograma mąki dolomitowej i wymieszaj z mieszanką gleby.
• Wypełnij dziurę powstałą ziemią.

Sadzenie sadzonek wiosną:

• Glebę w dole należy ponownie wymieszać i usunąć.
• Umieść kołek o długości około 3 metrów na środku dołu.
• Wypełnij dół 2/3 mieszanką.
• Skropić wodą (jedno lub dwa wiadra).
• Rozłóż kopczyk tak, aby szyja konia sadzonki znajdowała się 5 cm nad powierzchnią gleby.
• Usuń chore korzenie z posadzonych drzew.
• Zanurz korzenie w talku ze stymulatorem wzrostu.
• Umieść sadzonkę na kopcu i posyp pozostałą mieszanką gleby.

Wskazówki dotyczące pielęgnacji drewna

Dlatego orzech sam tworzy koronę przycinanie nie potrzebuje. Jeśli istnieje potrzeba usunięcia gałęzi, są one przycinane etapami:

• W pierwszym roku czerwca (nie wiosną!) na pędzie zostaje 7 centymetrów długości.
• W drugim roku przycina się je do podstawy, a miejsce cięcia traktuje się boiskiem ogrodowym.

Młode sadzonki potrzebują dużo wilgoci w okresie wegetacji. Podlewanie przeprowadzać raz na 14 dni: 3 wiadra wody na każdy metr kwadratowy gleby.

Gdy orzech osiągnie 4 metry wysokości, zmniejsza się podlewanie.

Najlepszy opatrunek orzechy włoskie należy robić wiosną i jesienią:

• Wiosną pod każde drzewo aplikuje się do 7 kilogramów saletry amonowej (powyżej 20 roku życia należy zmniejszyć wagę młodych drzewek).
• Jesienią - do 3 kg soli potasowej na drzewo i do 10 kg superfosfatu.

Azot nawozy stworzyć sprzyjające środowisko dla rozwoju bakteriozy, dlatego należy je stosować ostrożnie. A przez pierwsze dwa do trzech lat owocowania powstrzymaj się od ich używania, w przeciwnym razie plon drzewa może w przyszłości spaść. Nawozy potasowo-fosforowe można stosować do gleby od drugiego roku, przyczyniają się do powstawania dużej liczby jajników. Stosując nawóz należy głęboko spulchnić glebę, aby składniki odżywcze mogły łatwiej przeniknąć do korzeni.

Zwalczanie szkodników i chorób

W porównaniu z innymi drzewami owocowymi orzechy włoskie są znacznie mniej podatne na choroby i inwazja szkodniki... Najczęstszymi szkodnikami atakującymi orzechy włoskie są:

• Amerykański biały motyl - miejsca, w których gromadzą się gąsienice, są traktowane preparatami mikrobiologicznymi (lepidocyd, bitoksybacylina) lub insektycydami.
• Ćma jabłoniowa lub orzechowa - do walki od maja do września stosuje się pułapki feromonowe, które przyciągają samce i spryskuje się lekami wirusowymi. Ponadto musisz zbierać i niszczyć gąsienice, a także usuwać uszkodzone orzechy.
• Mszyce - drzewa traktuje się roztworem "Karate" lub "Decis".
• Biel - gdy pojawia się chrząszcz, drzewa są opryskiwane środkami owadobójczymi. Aby zapobiec pojawieniu się szkodnika, konieczne jest usunięcie chorych i suchych pędów.

Z powodu niewłaściwej pielęgnacji, braku światła, nadmiernej wilgoci i innych przyczyn Orzech włoski staje się mniej odporny na choroby:

• Na podmokłych glebach rozwija się brązowa plama. Drzewa spryskane trzy razy płynem Bordeaux 1% (przed pęknięciem pąków, po pojawieniu się liści i 14 dni po drugim oprysku).
• W ciepłą, wilgotną pogodę drzewa są dotknięte bakteriozą. Aby zapobiec choroby spryskaj rośliny 3% roztworem Bordeaux i 1% roztworem mocznika. Opryskiwanie odbywa się dwukrotnie w odstępie dwóch tygodni.
• Rak korzenia atakuje korzenie orzecha włoskiego, tworząc na nich narośla, które należy usunąć, a uszkodzony obszar potraktować 1% roztworem sody kaustycznej. Następnie korzenie należy spłukać czystą wodą.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.