Opis odmiany papryki słodkiej - papryka Ratunda

Papryka stała się tak codziennym produktem naszej diety, że po prostu się gubisz - dlaczego jest bułgarska, a nie domowa. Ale dzisiaj mówimy o jego bliźniaku, którego wielu w ogóle nie dzieli. Mówimy o tych owocach, które mają ten sam kolor „sygnalizacji świetlnej” - czerwono-żółto-zielony i specyficzny kształt.

Treść:

• Opis papryki Ratund
• Charakterystyka papryki Ratund
• Agrotechnika papryki Ratund
• Zastosowania i użyteczne właściwości

Opis papryki Ratund

Nazywa się pieprz Ratunda, czyli gogoshar, ale korzenie wciąż są takie same - te owoce są osobnym rodzaj słodkiej papryki.

Jasność koloru, powierzchnia w postaci plastrów, a także zewnętrzne podobieństwo do dyni – to cechy wyróżniające to warzywo. Otóż ​​mięsistość i spłaszczony kształt tej papryki wraz z wyjątkową kruchością w smaku stały się jej atrybutami, które dostrzeże nawet niedoświadczony konsument. Mimo to - grubość ścianki owocu tego centymetra może z łatwością przekroczyć znak 7 w milimetrach.

dobrze więc zrobiony smak jego ulubione domowe danie dobrej połowy ludzkości. Jego słodycz nie jest soczysta, choć wyczuwalny jest delikatny posmak miodu. A jednocześnie jest ostrzejszy niż zwykła papryka, ale oczywiście nie jest konkurentem dla papryki „chili” (ostrość jest łagodna, że ​​tak powiem).

Inną cechą takiej papryki jest zdolność „kohabitacji” z ostrą papryką, gdy w wyniku zapylenia krzyżowego powstaje hybryda z super pikantnymi owocami, która również znajduje zastosowanie kulinarne.

Charakterystyczne jest to, że ogrodnicy, a raczej miłośnicy gotowania, zalecają, aby w pierwszych dwóch latach życia rośliny zebrać owoce, które nabrały bogatego koloru (brązowatości), pozwalającego na osiągnięcie maksymalnego dopuszczalnego poziomu dojrzałości w każde pomieszczenie, w którym panuje cień i umiarkowanie ciepłe warunki temperaturowe.

Charakterystyka papryki Ratund

Ratunda odnosi się do roślin, które nazywane są krótkimi i zwartymi:

• Jej owoce mają kształt małej dyni - nie więcej niż 150 gramów na gram, o grubych „zrazikowych” ściankach, nie posiadających wypukłych żeber.
• Nie dojrzewa wcześnie ani późno (150-170 dni), ale z jednego metra kwadratowego można zebrać do 5 kilogramów owoców.
• Różnorodność kolorów - wszyscy wiedzą o głównych, a są też różowe, fioletowe, a nawet czarne papryki, a także opcje wyglądu - istnieją odmiany o sześciennych i stożkowych kształtach, nie róbcie tych, którzy uprawiają takie papryki nie tyle jako żywność, ale dla przyjemności estetycznej

Agrotechnika papryki Ratund

Ratunda wymaga:

• Gleba powinna być gliniasta i nie utrudniać przepływu powietrza.
• Jeśli wcześniej na ziemi, którą zasadziłeś kapusta lub ogórki - będzie dodatkowym atutem.
• W naszych warunkach domowych roślina obsadzana jest sadzonkami (w wieku co najmniej 2 miesięcy, a miejsce lądowania ma wymiary 60x30 centymetrów).
• Aby uzyskać sadzonki, nasiona papryki należy rozciąć roztworem nadmanganianu potasu, a następnie spłukać czystą wodą.
• Sadzonki powinny nurkowaćktóre mają liście.
• Taką paprykę należy „dokarmiać” standardowym nawozem mineralnym (który stosuje się również do innych warzyw) oraz w okresie wzrostu rośliny.

Podlewanie powinno być regularne - o zachodzie słońca i woda powinna być ciepła.

Zastosowania i użyteczne właściwości

Gogoshar w postaci owoców, jak podkreślono powyżej, można wykorzystać w przygotowaniu takiego wachlarza dań, że nie tylko jest tam, gdzie mogą wędrować fantazje, ale raczej warto się podciągnąć - przekąski też są z nim smaczne, a po drugie dania - przede wszystkim z mięsem, a także nieporównywalne jest nadziewane różnymi nadzieniami i oczywiście - sosami na bazie warzyw.

Ta papryka jest niezwykle korzystna:

• Zawiera kwas askorbinowy nie tylko w postaci naturalnej, ale także w sporej ilości.
• Pod względem zawartości witaminy C nasz pieprz przewyższył nawet cytrynę i czarną porzeczkę.
• Witamina P jest również przez niego produkowana w dużych ilościach.
• Papryka Ratunda nie pozostaje w tyle pod względem zawartości różnych substancji i mikroelementów (magnez, wapń, żelazo itp.), a także kwasów pochodzenia organicznego.

Tak więc pieprz świetnie nadaje się zarówno jako warzywo do jedzenia, jak i jako roślina dla oka ogrodnika.

Gogoshar – bez przesady – nie da się oddzielić od naszego wyboru gastronomicznego, ale dla ogrodnika to także dar niebios, gdyż jego dekoracyjność w niczym nie ustępuje jej smakowi.

Więcej informacji można znaleźć w filmie.